31 Μαΐου, 2017

H «Σφαγή των Παρισίων», ξεκινάει το Φεστιβάλ Αθηνών στην Πειραιώς 260

Ο ομάδα «Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων», προσέγγισε το έργο του Κρίστοφερ Μάρλοου με φρέσκια ματιά, αποκαλύπτοντας μέσα από την έντονη σκηνική δράση την ποίηση του τόσο ιδιαίτερου αυτού κειμένου. Η «Σφαγή των Παρισίων» θεωρείται μέχρι σήμερα το πιο προβληματικό έργο του Μάρλοου, σε βαθμό που να αμφισβητείται η πατρότητά του και να εκλαμβάνεται συχνά ως συρραφή αφηγήσεων των ηθοποιών της εποχής.

Προβλήματα στην οικογένεια: Πρέπει ή όχι να λέμε στα παιδιά την αλήθεια;

Αναμφισβήτητα, κάθε οικογένεια περνά τις δικές της δυσκολίες στη διαδρομή της ζωής της και αντιμετωπίζει κάθε λογής προβλήματα που, ανάλογα με το πώς τα διαχειρίζεται, άλλοτε την αναστατώνουν και την πονάνε, και άλλοτε την ενδυναμώνουν και την εξελίσσουν. Πολύ συχνά και όχι αδικαιολόγητα, οι γονείς αγωνιούν για το εάν και για το πώς θα μοιραστούν με τα παιδιά τις ενδεχόμενες προκλήσεις με τις οποίες η οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη. Φόβοι και αγωνίες όπως «μήπως αν πω στο παιδί την αλήθεια θα το επιβαρύνω;» «μήπως δε θα το αντέξει;» «κι αν κάνει ερωτήσεις για τις οποίες δεν έχω απαντήσεις;» διατυπώνονται συχνά από γονείς ή φροντιστές/κηδεμόνες παιδιών. Τέτοιες εσωτερικές συγκρούσεις μπορεί να αφορούν θέματα σχετικά με κάποια απώλεια ή πένθος, με διαμάχες των γονιών ή και απόφαση διαζυγίου, κάποιο τραυματικό γεγονός που βίωσε κάποιο μέλος της οικογένειας και άλλα πολλά.

H «Σφαγή των Παρισίων», ξεκινάει το Φεστιβάλ Αθηνών στην Πειραιώς 260

Ο ομάδα «Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων», προσέγγισε το έργο του Κρίστοφερ Μάρλοου με φρέσκια ματιά, αποκαλύπτοντας μέσα από την έντονη σκηνική δράση την ποίηση του τόσο ιδιαίτερου αυτού κειμένου. Η «Σφαγή των Παρισίων» θεωρείται μέχρι σήμερα το πιο προβληματικό έργο του Μάρλοου, σε βαθμό που να αμφισβητείται η πατρότητά του και να εκλαμβάνεται συχνά ως συρραφή αφηγήσεων των ηθοποιών της εποχής.

Προβλήματα στην οικογένεια: Πρέπει ή όχι να λέμε στα παιδιά την αλήθεια;

Αναμφισβήτητα, κάθε οικογένεια περνά τις δικές της δυσκολίες στη διαδρομή της ζωής της και αντιμετωπίζει κάθε λογής προβλήματα που, ανάλογα με το πώς τα διαχειρίζεται, άλλοτε την αναστατώνουν και την πονάνε, και άλλοτε την ενδυναμώνουν και την εξελίσσουν. Πολύ συχνά και όχι αδικαιολόγητα, οι γονείς αγωνιούν για το εάν και για το πώς θα μοιραστούν με τα παιδιά τις ενδεχόμενες προκλήσεις με τις οποίες η οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη. Φόβοι και αγωνίες όπως «μήπως αν πω στο παιδί την αλήθεια θα το επιβαρύνω;» «μήπως δε θα το αντέξει;» «κι αν κάνει ερωτήσεις για τις οποίες δεν έχω απαντήσεις;» διατυπώνονται συχνά από γονείς ή φροντιστές/κηδεμόνες παιδιών. Τέτοιες εσωτερικές συγκρούσεις μπορεί να αφορούν θέματα σχετικά με κάποια απώλεια ή πένθος, με διαμάχες των γονιών ή και απόφαση διαζυγίου, κάποιο τραυματικό γεγονός που βίωσε κάποιο μέλος της οικογένειας και άλλα πολλά.