Ήταν μια εξαιρετική παράσταση. Ο Καστελλούτσι εξαπόλυσε ένα… μανιφέστο!!! Χρησιμοποιώντας ένα γκαράζ – νεκροταφείο αυτοκινήτων, κατάφερε να συμβολίσει τη ζωή και τον θάνατο!

Μίλησε για τη συγχωνευτική μας σχέση με ένα παγκόσμια σύστημα που ασκεί επιρροή πάνω μας και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει!!! Η αναγνώριση της ανελευθερίας που ζούμε όλοι στην καθημερινότητά μας και μας καταστρέφει!

Άννα Δρούζα

Πληροφορίες για την παράσταση

Η νέα δημιουργία του κορυφαίου ιταλού δημιουργού και αγαπημένου του Φεστιβάλ Αθηνών Ρομέο Καστελλούτσι (Romeo Castellucci) πρωτοπαρουσιάστηκε στον παλιό εκθεσιακό χώρο αυτοκινήτων της Σιτροέν στις Βρυξέλλες και αντλεί έμπνευση από τη φιλοσοφική πραγματεία του Ερνστ Μπλοχ Το πνεύμα της ουτοπίας. Πέντε άντρες (τους ερμηνεύουν ερασιτέχνες ηθοποιοί αφρικανικής καταγωγής) συναντιούνται σ’ ένα μεγάλο, σκονισμένο πάρκινγκ. Είναι αδέλφια. Σκοπεύουν να ξεκινήσουν μαζί ένα ταξίδι προς μια καλύτερη ζωή. Νιώθουν αποκομμένοι από τον κόσμο, τις δουλειές τους, την πολιτική και την τέχνη. Δεν πιστεύουν πλέον στον σύγχρονο τρόπο ζωής.

Η πραγματικότητα φαντάζει φτωχή και αδιάφορη. Δεν υπάρχει περιθώριο να ανακαλυφθεί εκ νέου μια Εδέμ. Eξεγείρονται απέναντι στη δικτατορία των συνηθειών, τον κορεσμό των εμπειριών, την ασφυξία και την απώλεια των αισθήσεων. Δεν κυνηγούν ούτε το κενό ούτε την πληρότητα. Αντιπαθούν τους καλλιτέχνες, γιατί μιλούν ακατάπαυστα αντί να πράττουν. Τι πρέπει να γίνει; Τα αδέλφια προτείνουν την «τέχνη του ζην» στη θέση του «ζην με τέχνη». Μια αίσθηση ότι κάτι φρέσκο γεννιέται πλανάται στον αέρα. Στέκονται ακίνητοι και αφουγκράζονται τη βιολογική πορεία των πραγμάτων αντί να στέκονται σε ουρές για να δουν εκθέσεις τέχνης. Και καταφεύγουν σε ό,τι υλικό έχουν εύκαιρο: στο εδώ και τώρα, στο πάρκινγκ με τα αμάξια και τη σκόνη. Τα σιωπηλά, ακίνητα αυτοκίνητα είναι ο σπόρος της υπόσχεσης για το μέλλον που τα αδέλφια, ως προφήτες μια νέας ζωής, καλούνται να φυτέψουν.

Η εκδήλωση εντάσσεται στο πρόγραμμα «Tempo Forte Italia – Eλλάδα 2019», μια πρωτοβουλία της Πρεσβείας της Ιταλίας στην Αθήνα, από κοινού με φορείς, ιδρύματα, καλλιτέχνες και φίλους του πολιτισμού, Έλληνες και Ιταλούς, με σκοπό τη μεταφορά «περισσότερης Ιταλίας στην Ελλάδα και περισσότερης Ελλάδας στην Ιταλία».

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Μαρία Φαραντούρη: Με τη μαγευτική της φωνή μάς χάρισε στιγμές νοσταλγίας και ερωτισμού!