«Μην πανικοβάλλεσαι», μια προτροπή χωρίς νόημα, όπως και το «μην στενοχωριέσαι» και τα σχετικά.

Ο πανικός ανήκει σε εκείνη την οπτική όπου μια συνθήκη γίνεται αντιληπτή ως απειλή και απέναντι στην απειλή δεν διαφαίνεται πειστική η δυνατότητα αποτελεσματικής άμυνας.

Ο πανικός θα χάνονταν μόνο με μια μετάλλαξη της οπτικής, όπως όταν το ξέρεις, και το ξέρεις καλά, πως οι «Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε». (Καβάφης, Θερμοπύλες). Και τούτο φυσικά δεν είναι προτροπή αλλά επισήμανση μιας άλλης δυνατότητας…

Ακολουθεί το ποίημα που έγραψε ο Κωνσταντίνος Καβάφης το 1903 με τίτλο «Θερμοπύλες», το οποίο αναφέρεται ρητά στη μάχη των Θερμοπυλών, αλλά δίνει και άλλες συμβολικές προεκτάσεις στη θυσία των Σπαρτιατών:

«Tιμή σ’ εκείνους όπου στη ζωή των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κι ίσοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία·
γενναίοι* οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κι οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε».

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

«Οκτάνα» θα πει…: Όσα θέλει να σου μάθει ο Ανδρέας Εμπειρίκος για την Αγάπη και τον Έρωτα!

Ο Έρνεστ Χέμινγυεϊ μιλά για τα… είδη των ανθρώπων. Εσύ σε ποιο ανήκεις;