Λαμβάνω το newsletter της Dr Michelle May τακτικά, και στο τελευταίο τεύχος παρουσιάζει μια ιστορία που ήξερα ότι έπρεπε να τη μοιραστώ μαζί σας, γιατί είναι μια ιστορία που θέτει τα πράγματα σε προοπτική με εναν πολύ ζωτικό τρόπο. Η Dr May και ο σύζυγός της πήγανε στην Ιταλία για την 25η επέτειό τους και ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψει το ταξίδι της ήταν "αισθαντικό". Αυτή η λέξη σημαίνει για την ίδια:
Η διαταραγμένη ή/και η μειωμένη σωματική εικόνα έχει επανειλημμένα ενοχοποιηθεί ως ένα από τα βασικά στοιχεία πολλών διατροφικών διαταραχών (Thompson & Heinberg, 1999), της χαμηλής αυτεκτίμησης (Fox, 1997), της μειωμένης φροντίδας του εαυτού (Mehler, 2001) και της μειωμένης σωματικής δραστηριότητας (Sonstroem, 1997).
Έχω μερικά κιλά παραπάνω και συμβαίνει πολλές φορές να μου λένε ότι παλαιότερα ήμουν πολύ πιο αδύνατη, ή να χάσω κιλά γιατί θα μου πηγαίνει. Μπορεί να το λένε με καλό τρόπο αλλά εγώ από την άλλη στεναχωριέμαι. Δυστυχως δεν εχω πολύ αυτοπεποίθηση και από την άλλη όταν μου κανουν τέτοια σχόλια με ρίχνουν ακόμα περισσότερο. Πώς να βαλω όρια στην κριτική που κάνουν; Δε νομίζω ότι είναι κακοπροαίρετη πολλές φορές αλλα εμένα με στεναχωρεί. Είναι σωστό να το λένε;
Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι η επίμονη και μακρόχρονη έκθεση των γυναικών σε φωτογραφικό υλικό που είναι αναρτημένο σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, θα μπορούσε να τους δημιουργήσει ανασφάλεια σχετικά με την εικόνα σώματος. Σύμφωνα με τα ευρήματα, όσο πιο πολύ εκτίθενται οι γυναίκες σε φωτογραφίες των social media τόσο πιο συχνά προβαίνουν σε αρνητικές συγκρίσεις του εαυτού τους με τους άλλους. Οι ειδικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι οι φωτογραφίες των φίλων έχουν πιο ισχυρή επίδραση από τις φωτογραφίες των διασήμων.
<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας: </strong></p> <p style="text-align: justify;"><span>Καλησπερα κανω δίαιτα και κάθε φορά που βγαίνω
Οι νέοι άνδρες που έχουν μια διαταραχή στην πρόσληψη τροφής δε λαμβάνουν την απαραίτητη βοήθεια και υποστήριξη, εξαιτίας της λανθασμένης αντίληψης ότι αύτη η ομάδα διαταραχών πλήττει τις γυναίκες. Σύμφωνα με ερευνητές του Ηνωμένου Βασιλείου, παρά το γεγονός ότι στο ¼ των περιπτώσεων ανορεξίας οι ασθενείς είναι άνδρες, η διάγνωση της διαταραχής τίθεται σε πολύ μικρότερο αριθμό περιπτώσεων από τον πραγματικό, με αποτέλεσμα πολλοί νέοι άνδρες να μη λαμβάνουν καμία θεραπεία. Παράλληλα, το ζήτημα της ψυχογενούς ανορεξίας στους άνδρες δεν έχει διερευνηθεί.
Χαρακτηριστική συμπεριφορά των ατόμων (που ενδεχομένως αρκετοί να μην την αντιλαμβάνονται) είναι η μεγάλη κατανάλωση τροφής το βράδυ και όχι καφέ που μπορεί να παραπέμπει η αγγλική συντομογραφία (NES). Αποτελεί είτε διατροφική διαταραχή είτε συμπεριφορική απάντηση (σωσίβιο) σε περιόδους έντονου άγχους. Κατάθλιψη και χαμηλή αυτοεκτίμηση συμπληρώνουν την εικόνα του ατόμου που οδηγείται σε αυτή τη συμπεριφορά.
Ακόμα και αν έχουμε τις καλύτερες διαθέσεις για να βελτιώσουμε τη ζωή μας, είναι σημαντικό να καταλάβουμε τα όριά μας. Από τα περιοδικά, την τηλεόραση, τις ταινίες μάς περνάει το μήνυμα ότι ο άνθρωπος μπορεί να έχει απίστευτη θέληση και να αποδεσμευτεί πλήρως από τα πάθη του. Στην πραγματικότητα όμως, ο άνθρωπος μπορεί να κάνει κάποια πράγματα μηχανικά, αλλά μηχάνημα δεν είναι. Επίσης δεν είναι τέλειο ον.
Οι πεινασμένοι είναι πιο θυμωμένοι από τους καλοφαγωμένους. Όμως, επίσης, δείχνει για πρώτη φορά πως ένας απλός, αλλά υποτιμημένος μέχρι σήμερα βιολογικός παράγοντας, η πείνα (που προκαλείται από το χαμηλό ζάχαρο), καθώς υποσκάπτει τον αναγκαίο αυτοέλεγχο, μπορεί να παίζει ρόλο στην ποιότητα και πορεία ενός έγγαμου βίου, ακόμα και στον κίνδυνο ενδοοικογενειακής βίας.
Το θέμα των διατροφικών διαταραχών του τύπου της ψυχογενούς ανορεξίας αποκτά σήμερα ιδιαίτερη σημασία λόγω της αυξανόμενης συχνότητάς τους, της σοβαρής οργανικής και ψυχοκοινωνικής δυσλειτουργίας που προκαλούν και της ιδιαίτερα δύσκολης αντιμετώπισής τους. Επιπλέον, οι υποτροπές είναι συχνές, η πρόγνωση επιφυλακτική και η θνητότητα υψηλή
Λαμβάνω το newsletter της Dr Michelle May τακτικά, και στο τελευταίο τεύχος παρουσιάζει μια ιστορία που ήξερα ότι έπρεπε να τη μοιραστώ μαζί σας, γιατί είναι μια ιστορία που θέτει τα πράγματα σε προοπτική με εναν πολύ ζωτικό τρόπο. Η Dr May και ο σύζυγός της πήγανε στην Ιταλία για την 25η επέτειό τους και ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψει το ταξίδι της ήταν "αισθαντικό". Αυτή η λέξη σημαίνει για την ίδια:
Η διαταραγμένη ή/και η μειωμένη σωματική εικόνα έχει επανειλημμένα ενοχοποιηθεί ως ένα από τα βασικά στοιχεία πολλών διατροφικών διαταραχών (Thompson & Heinberg, 1999), της χαμηλής αυτεκτίμησης (Fox, 1997), της μειωμένης φροντίδας του εαυτού (Mehler, 2001) και της μειωμένης σωματικής δραστηριότητας (Sonstroem, 1997).
Έχω μερικά κιλά παραπάνω και συμβαίνει πολλές φορές να μου λένε ότι παλαιότερα ήμουν πολύ πιο αδύνατη, ή να χάσω κιλά γιατί θα μου πηγαίνει. Μπορεί να το λένε με καλό τρόπο αλλά εγώ από την άλλη στεναχωριέμαι. Δυστυχως δεν εχω πολύ αυτοπεποίθηση και από την άλλη όταν μου κανουν τέτοια σχόλια με ρίχνουν ακόμα περισσότερο. Πώς να βαλω όρια στην κριτική που κάνουν; Δε νομίζω ότι είναι κακοπροαίρετη πολλές φορές αλλα εμένα με στεναχωρεί. Είναι σωστό να το λένε;
Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι η επίμονη και μακρόχρονη έκθεση των γυναικών σε φωτογραφικό υλικό που είναι αναρτημένο σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, θα μπορούσε να τους δημιουργήσει ανασφάλεια σχετικά με την εικόνα σώματος. Σύμφωνα με τα ευρήματα, όσο πιο πολύ εκτίθενται οι γυναίκες σε φωτογραφίες των social media τόσο πιο συχνά προβαίνουν σε αρνητικές συγκρίσεις του εαυτού τους με τους άλλους. Οι ειδικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι οι φωτογραφίες των φίλων έχουν πιο ισχυρή επίδραση από τις φωτογραφίες των διασήμων.
<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας: </strong></p> <p style="text-align: justify;"><span>Καλησπερα κανω δίαιτα και κάθε φορά που βγαίνω
Οι νέοι άνδρες που έχουν μια διαταραχή στην πρόσληψη τροφής δε λαμβάνουν την απαραίτητη βοήθεια και υποστήριξη, εξαιτίας της λανθασμένης αντίληψης ότι αύτη η ομάδα διαταραχών πλήττει τις γυναίκες. Σύμφωνα με ερευνητές του Ηνωμένου Βασιλείου, παρά το γεγονός ότι στο ¼ των περιπτώσεων ανορεξίας οι ασθενείς είναι άνδρες, η διάγνωση της διαταραχής τίθεται σε πολύ μικρότερο αριθμό περιπτώσεων από τον πραγματικό, με αποτέλεσμα πολλοί νέοι άνδρες να μη λαμβάνουν καμία θεραπεία. Παράλληλα, το ζήτημα της ψυχογενούς ανορεξίας στους άνδρες δεν έχει διερευνηθεί.
Χαρακτηριστική συμπεριφορά των ατόμων (που ενδεχομένως αρκετοί να μην την αντιλαμβάνονται) είναι η μεγάλη κατανάλωση τροφής το βράδυ και όχι καφέ που μπορεί να παραπέμπει η αγγλική συντομογραφία (NES). Αποτελεί είτε διατροφική διαταραχή είτε συμπεριφορική απάντηση (σωσίβιο) σε περιόδους έντονου άγχους. Κατάθλιψη και χαμηλή αυτοεκτίμηση συμπληρώνουν την εικόνα του ατόμου που οδηγείται σε αυτή τη συμπεριφορά.
Ακόμα και αν έχουμε τις καλύτερες διαθέσεις για να βελτιώσουμε τη ζωή μας, είναι σημαντικό να καταλάβουμε τα όριά μας. Από τα περιοδικά, την τηλεόραση, τις ταινίες μάς περνάει το μήνυμα ότι ο άνθρωπος μπορεί να έχει απίστευτη θέληση και να αποδεσμευτεί πλήρως από τα πάθη του. Στην πραγματικότητα όμως, ο άνθρωπος μπορεί να κάνει κάποια πράγματα μηχανικά, αλλά μηχάνημα δεν είναι. Επίσης δεν είναι τέλειο ον.
Οι πεινασμένοι είναι πιο θυμωμένοι από τους καλοφαγωμένους. Όμως, επίσης, δείχνει για πρώτη φορά πως ένας απλός, αλλά υποτιμημένος μέχρι σήμερα βιολογικός παράγοντας, η πείνα (που προκαλείται από το χαμηλό ζάχαρο), καθώς υποσκάπτει τον αναγκαίο αυτοέλεγχο, μπορεί να παίζει ρόλο στην ποιότητα και πορεία ενός έγγαμου βίου, ακόμα και στον κίνδυνο ενδοοικογενειακής βίας.
Το θέμα των διατροφικών διαταραχών του τύπου της ψυχογενούς ανορεξίας αποκτά σήμερα ιδιαίτερη σημασία λόγω της αυξανόμενης συχνότητάς τους, της σοβαρής οργανικής και ψυχοκοινωνικής δυσλειτουργίας που προκαλούν και της ιδιαίτερα δύσκολης αντιμετώπισής τους. Επιπλέον, οι υποτροπές είναι συχνές, η πρόγνωση επιφυλακτική και η θνητότητα υψηλή