Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι γιατροί ζητάνε από τους ασθενείς ένα ιονογράφημα αίματος, προκειμένου να διαπιστώσουν την ισορροπία του οργανισμού και κατ’ επέκταση την καλή του λειτουργία.
Πρόκειται για μια εξέταση η οποία μετράει και συγκρίνει την περιεκτικότητα του αίματος σε ηλεκτρολύτες. Ειδικότερα, αποτυπώνει το ποσοστό του ασβεστίου (Ca), του νατρίου (Na), του χλωρίου (CI), του καλίου (K), του μαγνησίου (Mg), των διττανθρακικών (CO3) στο αίμα μας.
Συνήθως γράφεται από τον γιατρό στο πλαίσιο ενός γενικότερου ελέγχου ή εφόσον υπάρχει μια αμφιβολία για ύπαρξη πιθανής ασθένειας. Πρόκειται για την ισορροπία μεταξύ του νερού που υπάρχει στο σώμα και των διαφόρων ιόντων, που ελέγχονται με τον τρόπο αυτό.
Οι διακυμάνσεις των θετικών και αρνητικών φορτίων (ισορροπία οξέος-βάσης), καθώς και οι δεσμοί μεταξύ ιόντων και διττανθρακικών, παρατηρούνται σχολαστικά. Σημειώνεται ότι ένα ιονογράφημα ούρων συχνά συνταγογραφείται ταυτόχρονα για να βελτιώσει τη διάγνωση.
Τι μπορεί να ανιχνεύσει ένα ιονογράφημα αίματος;
Εφόσον ο ασθενής έχει ασυνήθιστα ανώμαλο καρδιακό παλμό (αρρυθμίες), οίδημα, έμετο, λιποθυμία κλπ., μπορεί να είναι χρήσιμο να κάνει ένα ιονογράφημα αίματος. Αυτό θα βοηθήσει να ελέγξετε αν οι ηλεκτρολύτες είναι παρόντες σε μια λογική ποσότητα στο αίμα.
Μια κατάσταση υποσιτισμού ή αφυδάτωσης μπορεί να τονιστεί μέσω αυτής της ανασκόπησης. Οι ορμονικές ασθένειες (υποθυρεοειδισμός ή υπερθυρεοειδισμός), οι νεφρικές παθήσεις και τα προβλήματα μεταλλοφορίας των οστών αναγνωρίζονται με αυτό τον τρόπο.
Συνήθως, τα νεφρά, το πεπτικό σύστημα, το αναπνευστικό σύστημα και το δέρμα βοηθούν στη ρύθμιση των ηλεκτρολυτών που υπάρχουν στο σώμα. Σε περίπτωση δυσλειτουργίας, η ισορροπία δεν είναι πλέον εξασφαλισμένη και το σώμα πάσχει από ανεπάρκεια ή περίσσεια ηλεκτρολυτών.
Πώς γίνεται;
Κατά τη διάρκεια ενός ιονογραφήματος αίματος, λαμβάνεται ένα δείγμα αίματος σε μια φλέβα στην πτυχή του αγκώνα, με ένα περιστρεφόμενο. Το αίμα φυγοκεντρείται και τα αποτελέσματα των αναλύσεων παρέχονται συνήθως μέσα σε 24 ώρες.
Τα επίπεδα γλυκόζης αίματος και πρωτεΐνης στο αίμα συχνά αναζητούνται ταυτόχρονα. Ο γιατρός μπορεί, με την ανάγνωση των αποτελεσμάτων, να καθορίσει εάν ο ασθενής έχει σωστό επίπεδο ηλεκτρολυτών.
Για παράδειγμα, οι κανονικές τιμές είναι 136 έως 145 για το νάτριο, 100 έως 110 για το χλώριο, 90 για 100 για το ασβέστιο, 0,75 προς 1 για το μαγνήσιο και 3,5 έως 4 , 9 για το κάλιο. Οι μετρήσεις είναι σε mmol / L, mg / L ή mEq / L. Εάν εντοπιστεί ανωμαλία, ο γιατρός θα προσπαθήσει να προσδιορίσει αν αντιστοιχεί σε αφυδάτωση ή υποσιτισμό, παροδική ή σοβαρότερη.
Συχνά, τα παρατηρούμενα ελλείμματα μπορούν να διορθωθούν με μια ισορροπημένη διατροφή ή με τη λήψη συμπληρωμάτων. Μπορεί επίσης να εξεταστεί η περίπτωση μιας νόσου. Τότε θα είναι απαραίτητη η θεραπεία του ασθενούς σύμφωνα με την παθολογία του.
Με πληροφορίες από e-sante.fr
Διαβάστε σχετικά άρθρα
Αιματολογικές εξετάσεις: «Πέρασα πρόσφατα ίωση. Μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα»;
«Ο αιματοκρίτης μου είναι χαμηλός. Αυτό σημαίνει ότι έχω και αναιμία»;
