Nέα έρευνα δείχνει ότι οι μεγάλες δόσεις κατανάλωσης τοπικών κορτικοστεροειδών, που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία φλεγμονωδών δερματικών παθήσεων, συνδέονται με τον αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης και καταγμάτων των οστών που σχετίζονται με την οστεοπόρωση. Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας και βασίζονται σε πληροφορίες από την Εθνική Ερευνητική Βάση Δεδομένων Ασφάλισης Υγείας της Ταϊβάν.
Οι ερευνητές επέλεξαν 129.682 περιπτώσεις οστεοπόρωσης και 34.999 περιπτώσεις μείζονος οστεοπορωτικού κατάγματος (MOF) και τις ταίριαξαν με 518.728 και 139.996 ελέγχους (χωρίς οστεοπόρωση ή MOF) ανά φύλο και ηλικία.
Η ομάδα βρήκε σαφή σύνδεση μεταξύ της μακροχρόνιας χρήσης τοπικών κορτικοστεροειδών και της οστεοπόρωσης. Για παράδειγμα, ασθενείς που κατανάλωσαν λίγη ποσότητα από τοπικά κορτικοστεροειδή, που κατανάλωσαν αρκετά ή που κατανάλωσαν πάρα πολύ συσχετίστηκαν με 1,22-, 1,26- και 1,34 φορές υψηλότερες πιθανότητες εμφάνισης οστεοπόρωσης σε διάστημα πέντε ετών. Μάλιστα, σύμφωνα με την έρευνα οι γυναίκες είχαν υψηλότερο κίνδυνο οστεοπόρωσης και θραύσης οστών από τους άνδρες. Επίσης, τα νεότερα άτομα (< 50 ετών) είχαν υψηλότερο κίνδυνο οστεοπόρωσης σε σύγκριση με άλλες ηλικιακές ομάδες.
«Αυτή η μελέτη τονίζει ότι η χρήση τοπικών κορτικοστεροειδών για τη θεραπεία φλεγμονωδών δερματικών παθήσεων πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά και οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να γνωρίζουν αυτές τις πιθανές παρενέργειες», δήλωσε ο καθηγητής Chia-Yu Chu, MD Ph.D., του Εθνικού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Ταιβάν.
