Υπάρχει η μόδα που επιβάλλει να είμαστε αδύνατοι και fit… Εάν η κοπέλα θέλει να αδυνατίζει, δεν πρέπει να σκέφτεται ότι πρέπει να τα χάσει. Η λέξη «χάνω» δηλώνει μια απώλεια εαυτού. Ξέρετε τι συμβαίνει όταν σκεφτόμαστε με τη λογική του χάνω; Με τον Α ή Β τρόπο θα τα πάρω πίσω αυτά τα κιλά, θα τα ξαναδιεκδικήσω. Γιατί είναι μια απώλεια. Στην πραγματικότητα αυτό που πρέπει να κάνω άρα και να σκέφτομαι είναι το πως θα διώξω αυτά τα κιλά. Πρέπει να τα δω σαν μια μορφή ενέργειας αποθηκευμένη στον εαυτό μου, την οποία θα χρησιμοποιήσω για να πετύχω πράγματα. Αυτό μας λένε πια και οι διαιτολόγοι. Καλύτερα να προσπαθήσω να αδυνατίσω κάνοντας γυμναστική, κάνοντας ένα έργο παρά πεινώντας.

Τα χαρτιά έχουν κάνει βουνό στο γραφείο, ο προϊστάμενος φωνάζει, τα e-mail παραμένουν αδιάβαστα. Αγχος! Πρώτη κίνηση; Το συρτάρι που έχει τσιπς ή το ψυγείο που είναι οι σοκολάτες. Πολύ απλά, το τσιμπολόγημα του στρες που μπορεί να καταστρέψει τη σιλουέτα, να οδηγήσει σε ενοχές και μετά να καταφύγει κανείς πάλι στα γλυκά για να ξεπεράσει τα αρνητικά συναισθήματα.

Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες της σύγχρονης γυναίκας, έφηβης ή ακόμα και μικρού κοριτσιού, είναι μήπως πάρει παραπάνω κιλά και 'χαλάσει' το σώμα της. Τα γυναικεία και τα νεανικά περιοδικά, αλλά και, γενικότερα, οι εικόνες που μας κατακλύζουν, μας βομβαρδίζουν με το πρότυπο του λεπτού, μέχρι το σημείο να είναι αποστεωμένο, γυναικείου σώματος.

Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, και ιδίως όταν η διαταραχή χρονίσει, εμφανίζονται συμπτώματα καχεξίας, όπως οστεοπόρωση (εξ αιτίας της οποίας μπορεί να υπάρχουν κατάγματα των οστών ακόμη και με μικρές κάποτε αφορμές), αναιμία, υποθερμία, καρδιακή αρρυθμία, βραδυκαρδία, υπόταση και διαταραγμένη λειτουργία του ήπατος, των νεφρών και του γαστρεντερικού συστήματος.
Έτσι τα άτομα με ΨΑ συχνά βρίσκουν προοδευτικά όλο και πιο δύσκολο το να μπορούν να ανταποκρίνονται στις ακαδημαϊκές, επαγγελματικές, οικογενειακές και κοινωνικές τους δραστηριότητες και για λόγους όπως η κακή σωματική τους κατάσταση, η συνεχής τους ενασχόληση με ιδέες γύρω από το βάρος τους και το φαγητό και συχνά για να αποφύγουν την αντιπαράθεσή τους με το περιβάλλον που βλέποντας την κατάστασή τους τα σχολιάζει και τα πιέζει συχνά να φάνε και να βάλουν βάρος, ότι χειρότερο θάθελαν δηλαδή να τα συμβεί. Η μεγάλη απώλεια βάρους, τέλος, κάνει κάποτε υποχρεωτική, ακόμη και παρά την θέλησή τους μερικές φορές, τη νοσηλεία τους σε νοσοκομείο για να αποφευχθεί ο θάνατος από ασιτία.
Η ΨΑ είναι μια βαριά διαταραχή, ιδιαίτερα στην χρόνια μορφή της, όπου από διάφορες μελέτες αναφέρεται θνησιμότητα από 5 μέχρι και 18 περίπου στα εκατό.

Η αύξηση του σωματικού βάρους μπορεί να επηρεάζει και την προσωπικότητά μας, κάνοντας μας πιο παρορμητικούς και πιο αδύναμους μπροστά στους πειρασμούς, αναφέρουν επιστήμονες από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Φλόριντα. Σε δεκαετή μελέτη που πραγματοποίησαν με περισσότερους από 1.900 κατοίκους της Βαλτιμόρης, ανακάλυψαν πως όσοι παρουσίασαν αύξηση του σωματικού βάρους τους κατά τουλάχιστον 10% έδειξαν να αλλάζουν και ως άνθρωποι.Στη πραγματικότητα, είχαν λιγότερη δύναμη να κάνουν δίαιτα, έγιναν πιο παρορμητικοί και υπέκυπταν πολύ πιο εύκολα στους διατροφικούς πειρασμούς σε σύγκριση με όσους είχαν διατηρήσει σταθερό το βάρος τους.Η μελέτη έδειξε ακόμα πως καθώς πάχαιναν, γίνονταν ολοένα πιο αμήχανοι και αναποφάσιστοι.

Το φαγητό είναι ψυχολογικά, κοινωνικά και πολιτισμικά φορτισμένο με κάτι περισσότερο από γεύσεις ή ενέργεια για να ζήσουμε. Από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο και κατά τη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας, συνδέεται με έντονα συναισθήματα που αφορούν την αγάπη, τη φροντίδα, την τιμωρία. Το καλό παιδί τρώει όλο το φαγητό του, ο καλός γονιός είναι αυτός που φέρνει ψωμί στο σπίτι ή ετοιμάζει φαγητό για την οικογένεια. Πότε όμως φτάνουμε στην υπερβολή της προσφοράς ή της λήψης φαγητού; Μπορεί μια τέτοια συμπεριφορά να φτάσει σε παθολογικά επίπεδα;

Σε πολλούς ανθρώπους παρατηρείται το φαινόμενο της νυχτερινής πρόσληψη τροφής κατά το οποίο τα υπεφαγικά επεισόδια παρατηρούνται τις βραδινές και τις νυχτερινές ώρες του 24ώρου. Πρόκειται για ένα σύνδρομο που συνδυάζει συμπτώματα από διαταραχές πρόσληψης τροφής από διαταραχές της διάθεσης και από διαταραχές του ύπνου. Στο σύνδρομο αυτό το 25-50% των θερμίδων του 24ώρου καταναλώνεται μετά το βραδινό γεύμα.

Η ψυχογενής βουλιμία, αρχικά γνωστή στη Βόρεια Αμερική απλά ως «βουλιμία», βρέθηκε στο επίκεντρο της ιατρικής μόνο τα τελευταία είκοσι χρόνια

Μια νεαρή κοπέλα από το Ισραήλ, η οποία εργαζόταν ως μοντέλο, έχασε το ¼ του σωματικού της βάρους ακολουθώντας το ανορεξικό πρότυπο, με αποτέλεσμα να νοσηλευτεί δύο φορές εξαιτίας της αυτό -επιβαλλόμενης ασιτίας. Ένας πρόσφατος νόμος που τέθηκε σε εφαρμογή στο Ισραήλ και απαγορεύει σε μοντέλα με δείκτη μάζας σώματος κατώτερο του φυσιολογικό να εργαστούν, «αναγκάζει» τη 19χρονη κοπέλα να ξαναπάρει βάρος.Το εξαιρετικά παράλογο στοιχείο σε αυτή την ιστορία, καθώς και σε άλλες παρόμοιες ιστορίες νεαρών γυναικών, είναι ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το σωματικό βάρος όταν ξεκινάει η προσπάθεια για απώλεια, ενώ συχνά ο δείκτης μάζας σώματος βρίσκεται ήδη στα κατώτερα φυσιολογικά επίπεδα, με αποτέλεσμα κάθε επιπλέον απώλεια βάρους να είναι επικίνδυνη για την υγεί

Όλοι είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας. Ας δούμε λοιπόν πώς ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός από τον διπλανό του στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το φαγητό (ακόμα και αν πρόκειται για αδέρφια) Παρακάτω δίνονται διάφοροι τύποι ανθρώπων ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν στην πείνα αι διαχειρίζονται το φαγητό. Οι περιγραφές αυτές θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε από μόνοι σας ποια είναι η δική σας διατροφική συμπεριφορά και ποια είναι τα λάθη που ενδεχομένως κάνετε.