<p> </p> <p> </p> <p>Αγαπητή αναγνώστρια, στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος-ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </p> <p>Ίσως οι επενδύσεις που έχει κάνει μπορεί
Τα Χριστούγεννα, πριν από μερικά χρόνια τουλάχιστον, ήταν για όλους μας τα υπέροχα στολισμένα δέντρα με τα άπειρα χρωματιστά λαμπάκια, τα όμορφα δώρα, τα τέλεια στρωμένα τραπέζια και χαρούμενες στιγμές πασπαλισμένες με άχνη ζάχαρη. Τα τελευταία χρόνια όμως, όσο η οικονομική κρίση γίνεται εντονότερη, τα Χριστούγεννα μοιάζουν μια τεράστια σπατάλη που θα θέλαμε να περάσει όσο συντομότερα γίνεται.
"Νιώθω ηλίθια και αποτυχημένη. Η ζωή έχει γίνει ένα ατελείωτο και αφόρητο μαρτύριο. Προσποιούμαι για να μη στενοχωρήσω την οικογένειά μου. Δεν υποφέρεται όμως αυτό. Τι μπορεί να γίνει;
<p style="text-align: justify;">Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι= δυστυχείς οι πλούσιοι τω πνεύματι;</p> <p style="text-align: justify;">"As intelligence goes up, happiness goes
"Γιατί να πάω σε ψυχολόγο;" αναρωτιούνται πολλοί άνθρωποι ακόμα και στη σημερινή εποχή. Τα συνηθέστερα επιχειρήματα ή απόψεις που συναντά κανείς σχετικά με την επίσκεψη σε επαγγελματία ψυχικής υγείας αφορούν τα εξής:
Για τα παιδιά είναι πολύ εύκολο, σχεδόν φυσικό το να κάνουν φίλους, είτε λεκτικά: του στυλ 'παιδάκι παίζουμε;' ή συμπεριφορικά, όταν ένα παιδί ενώνεται με ένα ή δύο άλλα σε μια μικρή ομάδα και παίζουν δίπλα-δίπλα ή μαζί. Τα παιδιά λειτουργούν σε φυσικές ομάδες, όπως το σχολείο, που προαγάγουν την έννοια της συνύπαρξης και, επομένως, της σύναψης διαπροσωπικών σχέσεων. Τι γίνεται όμως στην ενήλικη ζωή; Εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν. Καθώς το άτομο μεγαλώνει, επωμίζεται περισσότερες ευθύνες και έχει πιο σύνθετες ανάγκες, πιο παγιωμένες συνήθειες και λιγότερο ελεύθερο χρόνο, το να βρει νέους φίλους γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Συχνά νέοι άνθρωποι παραπονιούνται ότι δεν έχουν πια φίλους και δεν ξέρουν που να τους βρουν. Τι συμβαίνει;
Είναι δύσκολο να περιχαρακωθεί. Έχει άμεση σχέση με την κοινωνικοποίηση. Συνήθως λέμε πως είναι μια συζήτηση για πρόσωπα που δεν είναι μπροστά και το θέμα της δε μας αφορά άμεσα. Κάποιοι μπορεί να συζητάνε για φίλους τους από ενδιαφέρον ή για αναπόληση. Είναι αυτό κουτσομπολιό; Ίσως όχι. Πότε μπορεί να πει κάποιος ότι πρόκειται για κουτσομπολίστικη συζήτηση;
Γιατί μερικές φορές ντρεπόμαστε για τις απαγορευμένες σκέψεις που κάνουμε και τα συναισθήματα που έχουμε; Στην κουλτούρα της κλειδαρότρυπας και της εξομολόγησης είναι κοινωνικά αποδεκτό να μπαίνουμε στα άδυτα της προσωπικής ζωής των σταρ, συζητάμε ανοιχτά για τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις, τα προβλήματα του συντρόφου μας και η λίστα δεν έχει τέλος. Αυτό έχει και μια θεραπευτική ιδιότητα.
Η γένεση του συναισθήματος της ντροπής εξαρτάται από την κοινωνία στην οποία μεγαλώνει κανείς. Διαφορετικές κοινωνίες ευνοούν τη γένεση διαφορετικών μορφών ντροπής. Πρόκειται για ένα συναίσθημα οικείο σε όλους μας, το οποίο και πρωτοεμφανίζεται στα παιδικά χρόνια της ζωής μας και συχνά συνοδεύεται από το συναίσθημα της ενοχής.
<p style="text-align: justify;">Οι πρωινοί τύποι συνηθίζουν να ξυπνούν μεταξύ 5 και 7 το πρωί και να πέφτουν για ύπνο ανάμεσα
<p> </p> <p> </p> <p>Αγαπητή αναγνώστρια, στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος-ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </p> <p>Ίσως οι επενδύσεις που έχει κάνει μπορεί
Τα Χριστούγεννα, πριν από μερικά χρόνια τουλάχιστον, ήταν για όλους μας τα υπέροχα στολισμένα δέντρα με τα άπειρα χρωματιστά λαμπάκια, τα όμορφα δώρα, τα τέλεια στρωμένα τραπέζια και χαρούμενες στιγμές πασπαλισμένες με άχνη ζάχαρη. Τα τελευταία χρόνια όμως, όσο η οικονομική κρίση γίνεται εντονότερη, τα Χριστούγεννα μοιάζουν μια τεράστια σπατάλη που θα θέλαμε να περάσει όσο συντομότερα γίνεται.
"Νιώθω ηλίθια και αποτυχημένη. Η ζωή έχει γίνει ένα ατελείωτο και αφόρητο μαρτύριο. Προσποιούμαι για να μη στενοχωρήσω την οικογένειά μου. Δεν υποφέρεται όμως αυτό. Τι μπορεί να γίνει;
<p style="text-align: justify;">Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι= δυστυχείς οι πλούσιοι τω πνεύματι;</p> <p style="text-align: justify;">"As intelligence goes up, happiness goes
"Γιατί να πάω σε ψυχολόγο;" αναρωτιούνται πολλοί άνθρωποι ακόμα και στη σημερινή εποχή. Τα συνηθέστερα επιχειρήματα ή απόψεις που συναντά κανείς σχετικά με την επίσκεψη σε επαγγελματία ψυχικής υγείας αφορούν τα εξής:
Για τα παιδιά είναι πολύ εύκολο, σχεδόν φυσικό το να κάνουν φίλους, είτε λεκτικά: του στυλ 'παιδάκι παίζουμε;' ή συμπεριφορικά, όταν ένα παιδί ενώνεται με ένα ή δύο άλλα σε μια μικρή ομάδα και παίζουν δίπλα-δίπλα ή μαζί. Τα παιδιά λειτουργούν σε φυσικές ομάδες, όπως το σχολείο, που προαγάγουν την έννοια της συνύπαρξης και, επομένως, της σύναψης διαπροσωπικών σχέσεων. Τι γίνεται όμως στην ενήλικη ζωή; Εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν. Καθώς το άτομο μεγαλώνει, επωμίζεται περισσότερες ευθύνες και έχει πιο σύνθετες ανάγκες, πιο παγιωμένες συνήθειες και λιγότερο ελεύθερο χρόνο, το να βρει νέους φίλους γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Συχνά νέοι άνθρωποι παραπονιούνται ότι δεν έχουν πια φίλους και δεν ξέρουν που να τους βρουν. Τι συμβαίνει;
Είναι δύσκολο να περιχαρακωθεί. Έχει άμεση σχέση με την κοινωνικοποίηση. Συνήθως λέμε πως είναι μια συζήτηση για πρόσωπα που δεν είναι μπροστά και το θέμα της δε μας αφορά άμεσα. Κάποιοι μπορεί να συζητάνε για φίλους τους από ενδιαφέρον ή για αναπόληση. Είναι αυτό κουτσομπολιό; Ίσως όχι. Πότε μπορεί να πει κάποιος ότι πρόκειται για κουτσομπολίστικη συζήτηση;
Γιατί μερικές φορές ντρεπόμαστε για τις απαγορευμένες σκέψεις που κάνουμε και τα συναισθήματα που έχουμε; Στην κουλτούρα της κλειδαρότρυπας και της εξομολόγησης είναι κοινωνικά αποδεκτό να μπαίνουμε στα άδυτα της προσωπικής ζωής των σταρ, συζητάμε ανοιχτά για τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις, τα προβλήματα του συντρόφου μας και η λίστα δεν έχει τέλος. Αυτό έχει και μια θεραπευτική ιδιότητα.
Η γένεση του συναισθήματος της ντροπής εξαρτάται από την κοινωνία στην οποία μεγαλώνει κανείς. Διαφορετικές κοινωνίες ευνοούν τη γένεση διαφορετικών μορφών ντροπής. Πρόκειται για ένα συναίσθημα οικείο σε όλους μας, το οποίο και πρωτοεμφανίζεται στα παιδικά χρόνια της ζωής μας και συχνά συνοδεύεται από το συναίσθημα της ενοχής.
<p style="text-align: justify;">Οι πρωινοί τύποι συνηθίζουν να ξυπνούν μεταξύ 5 και 7 το πρωί και να πέφτουν για ύπνο ανάμεσα