Κάνοντας τη νύχτα μέρα: Αϋπνία ή Διαφορετικότητα
Πολλοί έφηβοι ξενυχτούν μπροστά στο κομπιούτερ ή την τηλεόραση, αλλάζουν τον βιολογικό τους ρυθμό και κάνουν τη νύχτα μέρα, όπως παραπονιούνται πολλοί γονείς. Αυτό είναι μια συμπεριφορά που σχετίζεται περισσότερο με την επιθυμία τους για ιδιωτικό χώρο και χρόνο και για να τονίσουν τη διαφορετικότητά τους από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Κρίσεις πανικού.Σήμερα θα διαβάσουμε τη συνέχεια της ιστορίας της 30χρονης Τσέλσι, μιας γυναίκας που υπέφερε από κρίσεις πανικού. Ο διακεκριμένος ψυχοθεραπευτής-ψυχίατρος William Glasser μας εξιστορεί την προσπάθειά του να αναζητήσει τα πραγματικά αίτια των κρίσεων. Ίσως ο πραγματικός λόγος βρισκόταν πίσω από την σχέση της με τον Τιμ…
Εχετε ποτέ πει «εγώ το ψυχολόγησα αυτό το άτομο με την πρώτη ματιά» ή «κατάλαβα τι είδους άνθρωπος είναι από την αρχική χλιαρή χειραψία;». Εχετε προσέξει ότι στις συναντήσεις αρχηγών κρατών και άλλων πολιτικών ή δημόσιων προσώπων ο φακός της κάμερας επικεντρώνεται στη χειραψία τους και ο φωτογραφικός φακός απαθανατίζει αυτή ακριβώς τη στιγμή; Οι ψυχολόγοι Chaplin, Phillips,Brown, Clanton και Stein τονίζουν ότι η χειραψία αντανακλά την προσωπικότητα του ατόμου και επηρεάζει τις πρώτες εντυπώσεις.
Αναρωτηθήκατε ποτέ «μα γιατί να τύχει να αρρωστήσω τώρα που έχω όλη αυτή τη δουλειά;» ή «μα πώς τυχαίνει και κάθε φορά αρρωσταίνω στις διακοπές μου αφού έχω τελειώσει μια δύσκολη δουλειά ή έχει περάσει μια δύσκολη περίοδος της ζωής μου;». Η επιστήμη έχει την απάντηση. Ερευνητές που έχουν εντρυφήσει στη μελέτη του στρες στο ανοσοποιητικό σύστημα πιστεύουν ότι έχουν αρκετές πληροφορίες για να δείξουν ότι το στρες τω όντι επηρεάζει την υγεία μας. Ο δρ Ronald Glaser, καθηγητής Ιατρικής Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, και επικεφαλής σχετικής έρευνας πρεσβεύει ότι το στρες μπορεί να μειώσει την ανοσοποιητική αντίδραση του ανθρωπίνου οργανισμού και να τον κάνει επιρρεπή σε κολλητικές ασθένειες.
Γενιές ολόκληρες Ελλήνων μεγάλωσαν με στερεότυπες απειλές του τύπου «φάε τη σούπα σου γιατί θα έρθει να σε πάρει ο γύφτος» ή «αν δεν κάτσεις καλά θα σε φάει ο αράπης», με παραδείγματα προς γνώση και συμμόρφωση από πολιτισμικές, κοινωνικές, θρησκευτικές ή άλλες μειονότητες. Στις ημέρες μας αυτές οι απειλές ξεθώριασαν και έχασαν την πειθώ που κάποτε είχαν αλλά αντικαταστάθηκαν από άλλες που αντλούν από διαφορετικές ομάδες. Οι σπόροι του ρατσισμού εμφυτεύονται από πολύ νωρίς στην κοινωνική συνείδηση του ατόμου και γίνονται μέρος της ψυχοσύνθεσής του και της στάσης του απέναντι στους άλλους. Γιατί όμως οι άνθρωποι γίνονται ρατσιστές; Γιατί κατά τα άλλα καλοί, κοινωνικοί, ανοιχτόκαρδοι και εξυπηρετικοί άνθρωποι γίνονται ξαφνικά εμπνευστές τέτοιων στερεότυπων απειλών και στη συνέχεια γίνονται δύσπιστοι και εχθρικοί απέναντι στους ξένους;
Αναγνώστριά μας ρωτά:
Τα παιδιά μου 4 και 5 ετών αντίστοιχα, έχουν αρχίσει να ρωτάν πληροφορίες για τον αδερφό τους από τον πρώτο γάμο του άνδρα μου… Ζητούν να μάθουν πληροφορίες και κυρίως που είναι και γιατί δε βρίσκεται συνέχεια μαζί μας. Φοβάμαι πως αν τους πω την αλήθεια θα πάψουν να νιώθουν ότι είναι αδέρφια, θα βλάψω τη σχέση τους με τον μεγαλύτερο ετεροθαή αδερφό τους. Τι πρέπει να κάνω;
Αγαπητή αναγνωστρια. Απευθύναμε το ερώτημά σας στην ψυχολόγο κυρία Μαριάννα Μιχαλάκη. Ελπίζουμε οι συμβουλές της να σας φανούν χρήσιμες.
Σωματοδυσμορφική διαταραχή ονομάζουμε τη διαταραχή κατά την οποία το άτομο ενασχολείται έντονα με κάποιο φανταστικό ελάττωμα στην εμφάνισή του. Εάν πάλι υπάρχει κάποια μικρή σωματική ανωμαλία, η ανησυχία του ατόμου είναι σαφώς υπερβολική. Συχνά αυτά τα άτομα στρέφονται στη πλαστική χειρουργική για να φτιάξουν το ελάττωμα που πιστεύουν ότι έχουν.
Το αν πρέπει ή όχι να παίρνουμε το παιδί στις εξόδους μας έχει να κάνει και ανάλογα με την ηλικία του αλλά και με το μέρος της εξόδου στο οποίο αναφερόμαστε. Μιλάμε για έξοδο σε ένα εστιατόριο που είναι κοινωνική υποχρέωση ή απλά οικογενειακή βόλτα; Μπορεί οι γονείς να θέλουν να βγουν μαζί με το παιδί σε ένα θέατρο ή σε έναν κινηματογράφο. Φυσικά μια τέτοια οικογενειακή έξοδος δεν θα βλάψει το παιδί. Αρκεί όμως η έξοδος αυτή να έχει ένα νόημα για το παιδί. Μια έξοδος η οποία είναι πιο προσωπική και αφορά το ζευγάρι, όταν δηλαδή οι σύντροφοι έχουν ως στόχο να διασκεδάσουν οι δυο τους, να βγουν σε ένα κέντρο διασκέδασης εκεί το παιδί ίσως πρέπει να παραμείνει στο σπίτι.
Κρίσεις πανικού. Πόνοι, ταχυκαρδίες, τρόμος. Και πολλές φορές η αιτία που κάνει την καθημερινότητα βασανιστική άγνωστη. Σήμερα,ο διακεκριμένος ψυχοθεραπευτής-ψυχίατρος William Glasser μας αναλύει την πραγματική ιστορία μιας τριαντάχρονης γυναίκας που αναζήτησε κάποτε τη βοήθειά του για να θεραπευτεί. Η αιτία των κρίσεων ίσως βρισκόταν στη σχέση με τον σύντροφό της…
Ενώ η προσωπικότητα των συζύγων θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα του ζευγαριού να αναπτύξει μια σωστή σχέση ένας άλλος σημαντικός παράγοντας καθοριστικός της συζυγικής σχέσεως είναι η συναισθηματική αλληλοεξάρτηση των συζύγων. Συναισθηματική αλληλοεξάρτηση σημαίνει τη δυνατότητα των συζύγων να περιμένουν και να δέχονται κατανόηση, συναισθηματική υποστήριξη και ενθάρρυνση ο ένας από τον άλλον καθώς επίσης και τον συνδυασμό των δυο διαφορετικών τρόπων των συζύγων να εκφράσουν χαρά, θλίψη και απορία. Τα άτομα που δεν τους είχε επιτραπεί να αποφασίζουν για τον εαυτό τους δεν αναπτύσσουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τις εσωτερικές τους δυνάμεις για να σταθμίζουν μια κατάσταση, να καταλήγουν σε κάποιο συμπέρασμα για τον τρόπο αντιμετώπισής της και να το βάζουν σε εφαρμογή γι αυτό στο γάμο περιμένουν από τον σύντροφό τους να παίξει το ρόλο του πατέρα.
Κάνοντας τη νύχτα μέρα: Αϋπνία ή Διαφορετικότητα
Πολλοί έφηβοι ξενυχτούν μπροστά στο κομπιούτερ ή την τηλεόραση, αλλάζουν τον βιολογικό τους ρυθμό και κάνουν τη νύχτα μέρα, όπως παραπονιούνται πολλοί γονείς. Αυτό είναι μια συμπεριφορά που σχετίζεται περισσότερο με την επιθυμία τους για ιδιωτικό χώρο και χρόνο και για να τονίσουν τη διαφορετικότητά τους από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Κρίσεις πανικού.Σήμερα θα διαβάσουμε τη συνέχεια της ιστορίας της 30χρονης Τσέλσι, μιας γυναίκας που υπέφερε από κρίσεις πανικού. Ο διακεκριμένος ψυχοθεραπευτής-ψυχίατρος William Glasser μας εξιστορεί την προσπάθειά του να αναζητήσει τα πραγματικά αίτια των κρίσεων. Ίσως ο πραγματικός λόγος βρισκόταν πίσω από την σχέση της με τον Τιμ…
Εχετε ποτέ πει «εγώ το ψυχολόγησα αυτό το άτομο με την πρώτη ματιά» ή «κατάλαβα τι είδους άνθρωπος είναι από την αρχική χλιαρή χειραψία;». Εχετε προσέξει ότι στις συναντήσεις αρχηγών κρατών και άλλων πολιτικών ή δημόσιων προσώπων ο φακός της κάμερας επικεντρώνεται στη χειραψία τους και ο φωτογραφικός φακός απαθανατίζει αυτή ακριβώς τη στιγμή; Οι ψυχολόγοι Chaplin, Phillips,Brown, Clanton και Stein τονίζουν ότι η χειραψία αντανακλά την προσωπικότητα του ατόμου και επηρεάζει τις πρώτες εντυπώσεις.
Αναρωτηθήκατε ποτέ «μα γιατί να τύχει να αρρωστήσω τώρα που έχω όλη αυτή τη δουλειά;» ή «μα πώς τυχαίνει και κάθε φορά αρρωσταίνω στις διακοπές μου αφού έχω τελειώσει μια δύσκολη δουλειά ή έχει περάσει μια δύσκολη περίοδος της ζωής μου;». Η επιστήμη έχει την απάντηση. Ερευνητές που έχουν εντρυφήσει στη μελέτη του στρες στο ανοσοποιητικό σύστημα πιστεύουν ότι έχουν αρκετές πληροφορίες για να δείξουν ότι το στρες τω όντι επηρεάζει την υγεία μας. Ο δρ Ronald Glaser, καθηγητής Ιατρικής Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, και επικεφαλής σχετικής έρευνας πρεσβεύει ότι το στρες μπορεί να μειώσει την ανοσοποιητική αντίδραση του ανθρωπίνου οργανισμού και να τον κάνει επιρρεπή σε κολλητικές ασθένειες.
Γενιές ολόκληρες Ελλήνων μεγάλωσαν με στερεότυπες απειλές του τύπου «φάε τη σούπα σου γιατί θα έρθει να σε πάρει ο γύφτος» ή «αν δεν κάτσεις καλά θα σε φάει ο αράπης», με παραδείγματα προς γνώση και συμμόρφωση από πολιτισμικές, κοινωνικές, θρησκευτικές ή άλλες μειονότητες. Στις ημέρες μας αυτές οι απειλές ξεθώριασαν και έχασαν την πειθώ που κάποτε είχαν αλλά αντικαταστάθηκαν από άλλες που αντλούν από διαφορετικές ομάδες. Οι σπόροι του ρατσισμού εμφυτεύονται από πολύ νωρίς στην κοινωνική συνείδηση του ατόμου και γίνονται μέρος της ψυχοσύνθεσής του και της στάσης του απέναντι στους άλλους. Γιατί όμως οι άνθρωποι γίνονται ρατσιστές; Γιατί κατά τα άλλα καλοί, κοινωνικοί, ανοιχτόκαρδοι και εξυπηρετικοί άνθρωποι γίνονται ξαφνικά εμπνευστές τέτοιων στερεότυπων απειλών και στη συνέχεια γίνονται δύσπιστοι και εχθρικοί απέναντι στους ξένους;
Αναγνώστριά μας ρωτά:
Τα παιδιά μου 4 και 5 ετών αντίστοιχα, έχουν αρχίσει να ρωτάν πληροφορίες για τον αδερφό τους από τον πρώτο γάμο του άνδρα μου… Ζητούν να μάθουν πληροφορίες και κυρίως που είναι και γιατί δε βρίσκεται συνέχεια μαζί μας. Φοβάμαι πως αν τους πω την αλήθεια θα πάψουν να νιώθουν ότι είναι αδέρφια, θα βλάψω τη σχέση τους με τον μεγαλύτερο ετεροθαή αδερφό τους. Τι πρέπει να κάνω;
Αγαπητή αναγνωστρια. Απευθύναμε το ερώτημά σας στην ψυχολόγο κυρία Μαριάννα Μιχαλάκη. Ελπίζουμε οι συμβουλές της να σας φανούν χρήσιμες.
Σωματοδυσμορφική διαταραχή ονομάζουμε τη διαταραχή κατά την οποία το άτομο ενασχολείται έντονα με κάποιο φανταστικό ελάττωμα στην εμφάνισή του. Εάν πάλι υπάρχει κάποια μικρή σωματική ανωμαλία, η ανησυχία του ατόμου είναι σαφώς υπερβολική. Συχνά αυτά τα άτομα στρέφονται στη πλαστική χειρουργική για να φτιάξουν το ελάττωμα που πιστεύουν ότι έχουν.
Το αν πρέπει ή όχι να παίρνουμε το παιδί στις εξόδους μας έχει να κάνει και ανάλογα με την ηλικία του αλλά και με το μέρος της εξόδου στο οποίο αναφερόμαστε. Μιλάμε για έξοδο σε ένα εστιατόριο που είναι κοινωνική υποχρέωση ή απλά οικογενειακή βόλτα; Μπορεί οι γονείς να θέλουν να βγουν μαζί με το παιδί σε ένα θέατρο ή σε έναν κινηματογράφο. Φυσικά μια τέτοια οικογενειακή έξοδος δεν θα βλάψει το παιδί. Αρκεί όμως η έξοδος αυτή να έχει ένα νόημα για το παιδί. Μια έξοδος η οποία είναι πιο προσωπική και αφορά το ζευγάρι, όταν δηλαδή οι σύντροφοι έχουν ως στόχο να διασκεδάσουν οι δυο τους, να βγουν σε ένα κέντρο διασκέδασης εκεί το παιδί ίσως πρέπει να παραμείνει στο σπίτι.
Κρίσεις πανικού. Πόνοι, ταχυκαρδίες, τρόμος. Και πολλές φορές η αιτία που κάνει την καθημερινότητα βασανιστική άγνωστη. Σήμερα,ο διακεκριμένος ψυχοθεραπευτής-ψυχίατρος William Glasser μας αναλύει την πραγματική ιστορία μιας τριαντάχρονης γυναίκας που αναζήτησε κάποτε τη βοήθειά του για να θεραπευτεί. Η αιτία των κρίσεων ίσως βρισκόταν στη σχέση με τον σύντροφό της…
Ενώ η προσωπικότητα των συζύγων θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα του ζευγαριού να αναπτύξει μια σωστή σχέση ένας άλλος σημαντικός παράγοντας καθοριστικός της συζυγικής σχέσεως είναι η συναισθηματική αλληλοεξάρτηση των συζύγων. Συναισθηματική αλληλοεξάρτηση σημαίνει τη δυνατότητα των συζύγων να περιμένουν και να δέχονται κατανόηση, συναισθηματική υποστήριξη και ενθάρρυνση ο ένας από τον άλλον καθώς επίσης και τον συνδυασμό των δυο διαφορετικών τρόπων των συζύγων να εκφράσουν χαρά, θλίψη και απορία. Τα άτομα που δεν τους είχε επιτραπεί να αποφασίζουν για τον εαυτό τους δεν αναπτύσσουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τις εσωτερικές τους δυνάμεις για να σταθμίζουν μια κατάσταση, να καταλήγουν σε κάποιο συμπέρασμα για τον τρόπο αντιμετώπισής της και να το βάζουν σε εφαρμογή γι αυτό στο γάμο περιμένουν από τον σύντροφό τους να παίξει το ρόλο του πατέρα.