Πήγαμε στην έκθεση του Θανάση Λάλα!
10 Απριλίου, 2013
Ο Αινιγματικός Κόσμος του Θανάση Λάλα
Έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικών εφαρμογών στην Θεσσαλονίκη στην αίθουσα τέχνης ARTION.
"Η αξιοποίηση των σκουπιδιών είναι
Menu
Ο Αινιγματικός Κόσμος του Θανάση Λάλα
Έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικών εφαρμογών στην Θεσσαλονίκη στην αίθουσα τέχνης ARTION.
"Η αξιοποίηση των σκουπιδιών είναι
"Σαν εσένα- Σαν εμένα"
Θέατρο Playback
Δείτε τις δικές σας ιστορίες επί σκηνής. Στο θέατρο Playback οι θεατές μοιράζονται τις
Ο καιρός αλλάζει η διάθεσή μας γίνεται όλο και πιο καλή αλλά τι συμβαίνει με το δέρμα μας; Μήπως ο ήλιος και η άνοδος της θερμοκρασίας έχουν φέρει τα πρώτα σημάδια αφυδάτωσης ; Τι πρέπει να κάνεις για την ενυδάτωση του προσώπου σου και για την προστασία του; Η beauty editor, Έφη Χατζηιγνατιάδου μοιράζεται μαζί μας τα μυστικά της.
Σας έχω μερικά βήματα με τα οποία θα μπορέσετε να δώσετε μια δροσερή ανάσα στην επιδερμίδα σας!
1. Πρέπει να φροντίσετε η πρωινή ενυδατική σας κρέμα να έχει αντηλιακό δείκτη προστασίας (SPF) αρκετά μεγάλο γιατί ζούμε και σε μια ηλιόλουστη χώρα.
2. Αν νιώθετε το δέρμα σας ξηρό από το κρύο του χειμώνα τότε μάλλον πρέπει να δώσετε λίγο παραπάνω σημασία στην ενυδάτωση. Καλό θα είναι η κρέμα σας να περιέχει υαλουρονικό οξύ και πλούσια σε λιπαρά οξέα.
3.Φυσικά δεν θα πρέπει να αγνοήσετε τον καθαρισμό του δέρματος. Είναι σημαντικό να αφιερώνετε χρόνο για να καθαρίσετε το πρόσωπό σας. Βάλτε λίγο καθαριστικό στα χέρια σας και με κυκλικές κινήσεις προς τα πάνω περάστε όλο το πρόσωπο δύο φορές για να καθαρίσουν όλοι οι πόροι.
4.Η απολέπιση είναι επίσης ένα κομμάτι της προσωπικής σας περιποίησης προσώπου που δεν θα πρέπει να αμελήσετε. Χρησιμοποιείστε ένα απαλό scrub και κάντε 2-3 φορές τη εβδομάδα απολέπιση, επιμένοντας στα σημεία που εντοπίζετε ότι έχουν περισσότερη ανάγκη. Από την πρώτη κιόλας φορά θα νιώσετε ότι το δέρμα σας είναι πολύ πιο απαλό.
Μην ξεχνάτε να κάνετε τα παραπάνω γιατί αυτά τα απλά βήματα είναι που θα δώσουν χαρά στο δέρμα μας!
Γράφει ο fashion editor, Λευτέρης Τρίγκας
Το φουλάρι είναι ένα από τα πιο αγαπημένα αξεσουάρ, ενισχύει και "δένει" μια εμφάνιση. Χρησιμοποιείται
Μία από τις συνηθέστερες καρδιακές παθήσεις είναι το λεγόμενο φύσημα. Αν και καρδιακό πρόβλημα, δεν είναι πάντοτε επικίνδυνο, όμως χρειάζεται μεγάλη προσοχή και παρακολούθηση από μικρή ηλικία ώστε να γνωρίζουμε ακριβώς πού οφείλεται και πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.
Τι είναι το φύσημα;
Το καρδιακό φύσημα είναι ένας επιπλέον ήχος που κάνει το αίμα που ρέει μέσα από την καρδιά. Ο γιατρός σας χρησιμοποιώντας το στηθοσκόπιο μπορεί να ακούσει ένα επιπλέον θόρυβο μαζί με τον χτύπο της καρδιάς σας. Η είδηση ότι εσείς ή το παιδί σας έχετε ένα καρδιακό φύσημα μπορεί να σας τρομάξει, όμως, τα φυσήματα είναι πολύ συχνά -ειδικά στα παιδιά- και συνήθως αβλαβή. Αυτά τα φυσήματα ονομάζονται και "αθώα" και συνήθως εξαφανίζονται καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν.
Τα αθώα φυσήματα είναι πάρα πολύ συχνά και στους ενήλικες. Εμφανίζονται όταν το αίμα σας ρέει με μεγαλύτερη ένταση και ταχύτητα από ό,τι συνήθως-κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για παράδειγμα ή κατά τη διάρκεια μιας προσωρινής ασθένειας, όπως ο πυρετός. Συνήθως εξαφανίζονται από μόνα τους και τα συναντάμε σε ενήλικες άνω των 50 ετών. Μερικές φορές, όμως, ένα καρδιακό φύσημα μπορεί να είναι σημάδι ενός σοβαρού καρδιακού προβλήματος. Τότε μιλάμε για μη φυσιολογικό καρδιακό φύσημα.
Πού οφείλεται η εμφάνιση του μη φυσιολογικού φυσήματος;
Τα μη φυσιολογικά φυσήματα είναι ένδειξη καρδιακού προβλήματος. Στα παιδιά, τα μη φυσιολογικά καρδιακά φυσήματα συνήθως προκαλούνται από εκ γενετής προβλήματα, όπως μια καρδιακή βαλβίδα που δεν λειτουργεί κατάλληλα ή μια τρύπα στον τοίχωμα ανάμεσα σε δύο κοιλότητες της καρδιάς. Στους ενήλικες, τα μη φυσιολογικά φυσήματα προκαλούνται από κατεστραμμένες βαλβίδες καρδιάς. Οι καρδιακές βαλβίδες λειτουργούν σαν μονόδρομες πύλες, βοηθώντας τη ροή του αίματος προς μία κατεύθυνση μεταξύ των θαλάμων της καρδιάς, καθώς επίσης και μέσα ή έξω από την αυτή.
Όταν μία ασθένεια ή μια μόλυνση βλάπτει μια καρδιακή βαλβίδα, μπορεί να προκληθούν ουλές και να επηρεαστει το πόσο καλά λειτουργεί. Η βαλβίδα μπορεί να μην είναι σε θέση να κλείσει σωστά και έτσι το αίμα μπορεί να διαρρεύσει. Επιπλέον, η βαλβίδα μπορεί να γίνει πάρα πολύ στενή ή σκληρή και να μην αφήνει αρκετό αίμα να μπει μέσα. Όταν μια κατεστραμμένη βαλβίδα δεν μπορεί να κλείσει σωστά, μιλάμε για το πρόβλημα της παλινδρόμησης, ενώ όταν η βαλβίδα δεν αφήνει να περάσει αρκετό, το μιλάμε για στένωση. Οι καρδιακές βαλβίδες μπορεί να καταστραφούν από καρδιακή νόσο ή από λοιμώξεις, όπως ο ρευματικός πυρετός ή η ενδοκαρδίτιδα. Η φυσιολογική φθορά που έρχεται με τη γήρανση μπορεί επίσης να προκαλέσει κάποια ζημιά.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός ακούει κάθε τμήμα του καρδιακού παλμού, συμπεριλαμβανομένων τυχόν επιπλέον ήχων, ή φυσημάτων. Σε αυτή τη φάση ο γιατρός είναι σε θέση να πει αν είναι αθώο το φύσημα από το πόσο δυνατός είναι ο θόρυβος, από ποιο μέρος της καρδιάς προέρχεται και από το τι είδους ήχος είναι. Ο γιατρό σας θα εξετάσει επίσης τυχόν σημάδια καρδιακών προβλημάτων- όπως για παράδειγμα, η δύσπνοια, η ζαλάδα, ο γρήγορος ή ακανόνιστος καρδιακός παλμός και η συσσώρευση υγρού στα πόδια ή τους πνεύμονες. Αν ο γιατρός σας πιστεύει ότι έχετε φύσημα, θα σας παραπέμψει σε έναν καρδιολόγο για περισσότερες εξετάσεις όπως: το υπερηχοκαρδιογράφημα, το ηλεκτροκαρδιογράφημα, η ακτινογραφία θώρακα και ο καρδιακός καθετηριασμός.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Εάν έχετε ένα αθώο φύσημα, δεν χρειάζεται θεραπεία γιατί η καρδιά σας είναι φυσιολογική. Εάν έχετε, όμως, ένα μη φυσιολογικό φύσημα, η θεραπεία εξαρτάται από το πρόβλημα της καρδιάς που προκαλεί το φύσημα και μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα ή ακόμη και χειρουργική επέμβαση. Εάν πάλι έχετε ένα μη φυσιολογικό φύσημα χωρίς άλλα συμπτώματα, ο γιατρός σας μπορεί να παρακολουθεί μόνο την κατάστασή σας με ένα υπερηχοκαρδιογράφημα.
Μπορούμε να αποτρέψουμε την εμφάνιση φυσήματος;
Τα περισσότερα φυσήματα είναι φυσιολογικά και δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε για να τα αποτρέψετε. Απλώς συμβαίνουν. Από την άλλη πλευρά, τα περισσότερα μη φυσιολογικά φυσήματα δεν μπορούν να προληφθούν. Συχνά προκαλούνται από λοιμώξεις ή λόγω κληρονομικότητας. Αυτό που μπορείτε, πάντως, να κάνετε είναι να προσέχετε την υγεία της καρδιάς σας σε κάθε περίπτωση, ακολουθώντας σωστή διατροφή και άσκηση, ελέγχοντας την αρτηριακή σας πίεση και κόβοντας το κάπνισμα.
Τι είναι η διπολική διαταραχή (ή μανιοκατάθλιψη); Πώς την αναγνωρίζουμε, την κατανοούμε και την αντιμετωπίζουμε;
Απαντά ο Στέλιος Στυλιανίδης, Ψυχίατρος-Ψυχαναλυτής και καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής, στο
Παρακολουθήσαμε την ενδιαφέρουσα ομιλία "Μαθήματα ζωής μέσα από τις κρίσεις", της καθηγήτριας Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, κυρία Φωτεινή Τσαλίκογλου.Mε παραδείγματα μέσα από τη ζωή, την ψυχολογία και τη λογοτεχνία, η διακεκριμένη καθηγήτρια και καταξιωμένη συγγραφέας μίλησε για την κρίση ως τραύμα και ως δυνατότητα υπέρβασης. Καταγράψαμε ένα απόσπασμα και θελήσαμε να το μοιραστούμε μαζί σας.
Η ζωή μας είναι μια ύστατη μορφή τέχνης. Γι’ αυτό και στον τίτλο μου στην αρχή της ομιλίας σήμερα είχα βάλει η ζωή δεν είναι ποτέ τόσο όμορφη, ούτε τόσο άσχημη όσο την φανταζόμαστε. Είναι όμως το μόνο που έχουμε. Κάποτε έλεγα, ότι οι ιστορίες των ανθρώπων είναι οι ιστορίες των ερώτων τους. Σήμερα θα πω ότι οι ιστορίες των ανθρώπων είναι οι ιστορίες των τραυμάτων τους.
Και στην δύση υπολογίζεται ότι ένα παιδί στα 4 θα έχει ζήσει πριν τα 10 του χρόνια ένα τραυματισμό. Πόλεμο, βιασμό, θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου και ένας ενήλικας στους δύο θα έχει υποστεί ένα τραύμα προτού πεθάνει. Ας δεχτούμε λοιπόν ότι και το τραύμα αλλά και η ανθεκτικότητα αποτελούν και τα 2 ανοιχτά για τον καθένα μας ενδεχόμενα. Καθώς όμως κάθε τραύμα είναι πριν από όλα και ένα ψυχικό γεγονός έχει σημασία να πούμε πως καταγράφεται μέσα μας αυτό το τραύμα. Ποια είναι η ψυχική του αναπαράσταση. Όμως εδώ, έχει σημασία και ο κοινωνικός λόγος που αρθρώνεται. Ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία μας αντιμετωπίζει το τραύμα. Το βλέμμα του άλλου μπορεί να βοηθά στο να επουλώνει αυτό το τραύμα ή να το αφήνει ανοιχτό και σε αιμορραγία. Το βλέμμα αυτό συχνά είναι ένας παραμορφωτικός καθρέφτης. Υπάρχει μια ύπουλη πολιτισμική θυματοποίηση. Σαν να εμποδίζει ένα κοινωνικό βλέμμα το θύμα να μετατεθεί, να αλλάξει θέση. Είναι σαν το θύμα να είναι προορισμένο να παραμένει στην θέση του θύματος. Ένα κακοποιημένο για παράδειγμα παιδί, προβλέπουμε ότι θα ακολουθήσει μια πορεία θύματος, παραμένοντας για πάντα ένα εν δυνάμει κακοποιημένο παιδί.
Η κοινωνία μας έχει επενδύσει την πλασματική της ισορροπία στην άρνηση του πένθους.
Βολεύει τόσο πολύ να είναι ο καθένας στην θέση του τακτοποιημένος… Δίνει μια ανακούφιση. Από τη μια μεριά να είναι εκείνοι με τις πληγές και τα τραύματα και από την άλλη εμείς, χωρίς πληγές. Αν αυτοί αλλάξουν θέση, ίσως ασυνείδητα εμείς που λογαριάζουμε τον εαυτό μας ως αψεγάδιαστους, θα κινδυνεύσουμε και εμείς να αλλάξουμε θέση και να περάσουμε από την άλλη μεριά. Μίλησα για μαχητικότητα, για σθένος, για ανθεκτικότητα, για δύναμη που μας σώζει από τις δύσκολες στιγμές κι όμως, επιστρέφω στον πόνο. Στον πόνο, στο ράγισμα, στην ρωγμή. Ο πόνος ο ψυχικός πόνος είναι μια γέφυρα που μας ενώνει με κοιτάσματα αλήθειας μέσα μας.
Γι’ αυτό και ο Ντοστογιέφσκι παρακαλούσε. Τι έλεγε; «Μονάχα ένα φοβάμαι. Να είμαι ανάξιος της οδύνης μου, των μαρτυρίων μου» όμως, σε αυτό δεν έχουμε συμμάχους. Η κοινωνία μας αρέσκεται στο όχι του πένθους. Στην άρνηση, στην συγκάλυψη ή και στην ιατρικοποίηση του πόνου. Ο ψυχικός πόνος γίνεται αντιληπτός διαρκώς σαν ένα έλλειμμα. Η κυρίαρχη επιταγή πρέπει να προχωράμε μπροστά και να μην κοιτάμε πίσω καθιστά το στοχασμό πάνω στο τραύμα, μια ενοχλητική παραφωνία. Παράδοξα όμως, έτσι καθιστούμε και την ελπίδα ένα άδειο ρητορικό σχήμα. Ίσως, η μεγαλύτερη απειλή μέσα σε αυτή τη κρίση είναι το πάγωμα της σκέψης. Η αδυναμία να στοχαστούμε πάνω στις πραγματικές διαστάσεις της απώλειας. Τι σημαίνει αυτό που χάσαμε; Πώς να διασώσουμε αυτό που μέχρι τώρα θεωρούσαμε σαν πυρήνα της ανθρώπινης ιδιότητάς μας. Σε ακραίες συνθήκες είδαμε τον άνθρωπο να υπερβαίνει την μοίρα του. Δεν υπάρχουν συρματοπλέγματα σήμερα. Όμως, το να κρατηθούμε στη ζωή είναι και σήμερα το ίδιο επιτακτικό αίτημα.
Η κρίση νομίζω μας παροτρύνει να επαναπροσδιορίσουμε μέσα από τα συντρίμμια της σχέσης μας και την απώλεια και τον θάνατο και άλλα με τα δεδομένα της ύπαρξής μας. Αν δεν καταθέσουμε τα όπλα, εάν δεν θεωρήσουμε φυσικό, το αφύσικο που μας κυκλώνει, τότε όλα μπορεί να είναι ανοιχτά. Θα τελειώσω με ένα σύνθημα που φωτογράφισα σε έναν τοίχο του Παντείου: «Σε έναν κόσμο για λίγους, δεν χωράει κανείς». Σε έναν κόσμο για λίγους, δεν έχει θέση κανείς. Μια συλλογικότητα, ένα μαζί διαγράφεται στον ορίζοντα. Ένα μαζί που δεν γίνεται πια να αγνοούμαι γιατί η ζωή μας θα είναι πάντα στενά συνδεδεμένη με το θάνατο. Ο έρωτας με την απώλεια, η ελευθερία με τον φόβο και το μεγάλωμά μας με τον αποχωρισμό και είμαστε όλοι μαζί σε αυτό.
Φωτεινή Τσαλίκογλου
Έκπληκτοι έμειναν οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου του Ρίου, έξω από την Πάτρα όταν έμαθαν ότι υπάλληλος καλούσε σε τηλεφωνικές γραμμές για μέντιουμ χρεώνοντας έτσι το νοσοκομείο με το υπέρογκο ποσό των 67.000 ευρώ την ώρα που στα ελληνικά νοσοκομεία δεν υπάρχουν καν τα βασικά υλικά για την κάλυψη των αναγκών των ασθενών και όλοι μιλούν για κατάρρευση του συστήματος υγείας.
Ο υπάλληλος ζητούσε να μάθει το μέλλον του και ο λογαριασμός όλο και φούσκωνε. Το περιστατικό αποκαλύφθηκε όταν ο διοικητής του νοσοκομείου
Απόστολος Λέτσιος, ζήτησε να ελέγξει τους τηλεφωνικούς λογαριασμούς των τελευταίων μηνών. Υπο κανονικές συνθήκες το νοσοκομείο δεν πλήρωνε πάνω από 10.000 ευρώ, έτσι, όταν ήρθε αντιμέτωπος με το αστρονομικό ποσό διέταξε κατεπείγουσα έρευνα.
Υπολογίστηκε ότι ο υπάλληλος είχε μιλήσει συνολικά γύρω στις τριακόσιες εξήντα ώρες σε διάστημα εξήντα ημερών! Μπορούμε να μιλήσουμε για ένα είδος εθισμού; Ίσως. Όπως τονίζει ο καθηγητής ψυχολογίας στην Άννα Δρούζα, οι τηλεφωνικές επικοινωνίες σε γραμμές μέντιουμ, ή σε ροζ γραμμές ή σε διαδικτυακούς συνδέσμους παροχής πορνογραφικού υλικού είναι συμπεριφορές που αναφέρονται και ως μορφές εξάρτησης.
Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό υπάρχει τι συμβαίνει στην περίπτωση του εθισμού στις ροζ γραμμές, στο σεξ στο διαδίκτυο, στη χαρτοπαιξία;
Δύο διαφορετικά πράγματα που προκαλούν αυτού του είδους την εξάρτηση. Το ένα είναι ότι όταν είμαστε σε δύσκολη κατάσταση, κάτι μας αγχώνει κάτι μας ζορίζει, δε βρίσκουμε λύση, θέλουμε να ξεφύγουμε. Το άτομο σκέφτεται: Πώς θα ξεφύγω; Ή θα πίνω, η θα πάρω ναρκωτικά, ή θα κολλήσω στο τζόγο ή στα τυχερά παιχνίδια, ή στο οτιδήποτε θα πάει το μυαλό μου μακριά από το πρόβλημα που με απασχολεί. Οπότε, στην ουσία έχουμε μια προσπάθεια να μπούμε σε μία φάση αποφυγής. Να μην πονάω, να μην ζορίζομαι, γιατί όσο παίζω το παιχνίδι ή είμαι στο διαδίκτυο είμαι ok, δεν σκέφτομαι. Και είναι ο τρόπος να σταματήσω να πονάω, να σκέφτομαι, να ξεφύγω από την πραγματικότητα. Το μέντιουμ και όλα τα υπόλοιπα είναι ότι όσο χάνω την εμπιστοσύνη μου και έχω μία αγωνία για το τι πρόκειται να μου φέρει το μέλλον, τόσο αρχίζω και ψάχνω να βρω βεβαιότητα. Είτε λέγεται μέντιουμ, είτε χαρτορίχτρα, είτε λέγεται “καφέ”, από όπου μπορεί κάποιος να μου δώσει στοιχεία για να έχω μία αισιοδοξία.
Έχουν εθιστεί λοιπόν και δεν μπορούν να σταματήσουν.
Σωστά. Και υπάρχει και μία αυξητική τάση σε αυτά τα περιστατικά. Απευθύνομαι σε μέντιουμ, αστρολόγους… θέλω κάποιος να μου πει την αλήθεια ρε παιδί μου.
Δέχονται αυτοί οι άνθρωποι την ψυχοθεραπεία;
Συνήθως την αρνούνται γιατί η ψυχοθεραπεία είναι ακριβή, γιατί στην ψυχοθεραπεία πρέπει να παραδεχτώ ότι έχω πρόβλημα και αυτό είναι το σημαντικότερο όσον αφορά την άρνησή τους. Συνήθως αρνούνται σκεπτόμενοι, «τι να κάνω στην ψυχοθεραπεία, δεν έχω λεφτά, δεν έχω δουλειά, δεν έχω να πληρώσω».
Έχουν, όμως, λεφτά για να συντηρούν τον εθισμό;
Ναι και τα διαθέτουν εκεί για να ξεχάσουν το πρόβλημά τους. Η ψυχοθεραπεία τους το θυμίζει. Εκεί ξεχνιέται. Να τονίσουμε πώς σε αυτή τη φάση του εθισμού και της απόγνωσης υπάρχει και ο φόβος της ψυχοθεραπείας, το άτομο συνήθως σκέφτεται ότι δεν θα τον βοηθήσει. Στην ουσία φοβάται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Γιατί η ψυχοθεραπεία σημαίνει ότι θέλω να το αντιμετωπίσω, αν δεν θέλω να το αντιμετωπίσω, αν πιστεύω ότι δεν έχω λύση, θέλω μόνο να ξεχαστώ και τότε ο εθισμός μια χαρά μου ταιριάζει.
Με την αλματώδη ανάπτυξη της ιατρικής, οι επιστήμονες είναι πλέον σε θέση με ένα απλό τεστ και τη λήψη λίγου
Ο Αινιγματικός Κόσμος του Θανάση Λάλα
Έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικών εφαρμογών στην Θεσσαλονίκη στην αίθουσα τέχνης ARTION.
"Η αξιοποίηση των σκουπιδιών είναι
"Σαν εσένα- Σαν εμένα"
Θέατρο Playback
Δείτε τις δικές σας ιστορίες επί σκηνής. Στο θέατρο Playback οι θεατές μοιράζονται τις
Ο καιρός αλλάζει η διάθεσή μας γίνεται όλο και πιο καλή αλλά τι συμβαίνει με το δέρμα μας; Μήπως ο ήλιος και η άνοδος της θερμοκρασίας έχουν φέρει τα πρώτα σημάδια αφυδάτωσης ; Τι πρέπει να κάνεις για την ενυδάτωση του προσώπου σου και για την προστασία του; Η beauty editor, Έφη Χατζηιγνατιάδου μοιράζεται μαζί μας τα μυστικά της.
Σας έχω μερικά βήματα με τα οποία θα μπορέσετε να δώσετε μια δροσερή ανάσα στην επιδερμίδα σας!
1. Πρέπει να φροντίσετε η πρωινή ενυδατική σας κρέμα να έχει αντηλιακό δείκτη προστασίας (SPF) αρκετά μεγάλο γιατί ζούμε και σε μια ηλιόλουστη χώρα.
2. Αν νιώθετε το δέρμα σας ξηρό από το κρύο του χειμώνα τότε μάλλον πρέπει να δώσετε λίγο παραπάνω σημασία στην ενυδάτωση. Καλό θα είναι η κρέμα σας να περιέχει υαλουρονικό οξύ και πλούσια σε λιπαρά οξέα.
3.Φυσικά δεν θα πρέπει να αγνοήσετε τον καθαρισμό του δέρματος. Είναι σημαντικό να αφιερώνετε χρόνο για να καθαρίσετε το πρόσωπό σας. Βάλτε λίγο καθαριστικό στα χέρια σας και με κυκλικές κινήσεις προς τα πάνω περάστε όλο το πρόσωπο δύο φορές για να καθαρίσουν όλοι οι πόροι.
4.Η απολέπιση είναι επίσης ένα κομμάτι της προσωπικής σας περιποίησης προσώπου που δεν θα πρέπει να αμελήσετε. Χρησιμοποιείστε ένα απαλό scrub και κάντε 2-3 φορές τη εβδομάδα απολέπιση, επιμένοντας στα σημεία που εντοπίζετε ότι έχουν περισσότερη ανάγκη. Από την πρώτη κιόλας φορά θα νιώσετε ότι το δέρμα σας είναι πολύ πιο απαλό.
Μην ξεχνάτε να κάνετε τα παραπάνω γιατί αυτά τα απλά βήματα είναι που θα δώσουν χαρά στο δέρμα μας!
Γράφει ο fashion editor, Λευτέρης Τρίγκας
Το φουλάρι είναι ένα από τα πιο αγαπημένα αξεσουάρ, ενισχύει και "δένει" μια εμφάνιση. Χρησιμοποιείται
Μία από τις συνηθέστερες καρδιακές παθήσεις είναι το λεγόμενο φύσημα. Αν και καρδιακό πρόβλημα, δεν είναι πάντοτε επικίνδυνο, όμως χρειάζεται μεγάλη προσοχή και παρακολούθηση από μικρή ηλικία ώστε να γνωρίζουμε ακριβώς πού οφείλεται και πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.
Τι είναι το φύσημα;
Το καρδιακό φύσημα είναι ένας επιπλέον ήχος που κάνει το αίμα που ρέει μέσα από την καρδιά. Ο γιατρός σας χρησιμοποιώντας το στηθοσκόπιο μπορεί να ακούσει ένα επιπλέον θόρυβο μαζί με τον χτύπο της καρδιάς σας. Η είδηση ότι εσείς ή το παιδί σας έχετε ένα καρδιακό φύσημα μπορεί να σας τρομάξει, όμως, τα φυσήματα είναι πολύ συχνά -ειδικά στα παιδιά- και συνήθως αβλαβή. Αυτά τα φυσήματα ονομάζονται και "αθώα" και συνήθως εξαφανίζονται καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν.
Τα αθώα φυσήματα είναι πάρα πολύ συχνά και στους ενήλικες. Εμφανίζονται όταν το αίμα σας ρέει με μεγαλύτερη ένταση και ταχύτητα από ό,τι συνήθως-κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για παράδειγμα ή κατά τη διάρκεια μιας προσωρινής ασθένειας, όπως ο πυρετός. Συνήθως εξαφανίζονται από μόνα τους και τα συναντάμε σε ενήλικες άνω των 50 ετών. Μερικές φορές, όμως, ένα καρδιακό φύσημα μπορεί να είναι σημάδι ενός σοβαρού καρδιακού προβλήματος. Τότε μιλάμε για μη φυσιολογικό καρδιακό φύσημα.
Πού οφείλεται η εμφάνιση του μη φυσιολογικού φυσήματος;
Τα μη φυσιολογικά φυσήματα είναι ένδειξη καρδιακού προβλήματος. Στα παιδιά, τα μη φυσιολογικά καρδιακά φυσήματα συνήθως προκαλούνται από εκ γενετής προβλήματα, όπως μια καρδιακή βαλβίδα που δεν λειτουργεί κατάλληλα ή μια τρύπα στον τοίχωμα ανάμεσα σε δύο κοιλότητες της καρδιάς. Στους ενήλικες, τα μη φυσιολογικά φυσήματα προκαλούνται από κατεστραμμένες βαλβίδες καρδιάς. Οι καρδιακές βαλβίδες λειτουργούν σαν μονόδρομες πύλες, βοηθώντας τη ροή του αίματος προς μία κατεύθυνση μεταξύ των θαλάμων της καρδιάς, καθώς επίσης και μέσα ή έξω από την αυτή.
Όταν μία ασθένεια ή μια μόλυνση βλάπτει μια καρδιακή βαλβίδα, μπορεί να προκληθούν ουλές και να επηρεαστει το πόσο καλά λειτουργεί. Η βαλβίδα μπορεί να μην είναι σε θέση να κλείσει σωστά και έτσι το αίμα μπορεί να διαρρεύσει. Επιπλέον, η βαλβίδα μπορεί να γίνει πάρα πολύ στενή ή σκληρή και να μην αφήνει αρκετό αίμα να μπει μέσα. Όταν μια κατεστραμμένη βαλβίδα δεν μπορεί να κλείσει σωστά, μιλάμε για το πρόβλημα της παλινδρόμησης, ενώ όταν η βαλβίδα δεν αφήνει να περάσει αρκετό, το μιλάμε για στένωση. Οι καρδιακές βαλβίδες μπορεί να καταστραφούν από καρδιακή νόσο ή από λοιμώξεις, όπως ο ρευματικός πυρετός ή η ενδοκαρδίτιδα. Η φυσιολογική φθορά που έρχεται με τη γήρανση μπορεί επίσης να προκαλέσει κάποια ζημιά.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός ακούει κάθε τμήμα του καρδιακού παλμού, συμπεριλαμβανομένων τυχόν επιπλέον ήχων, ή φυσημάτων. Σε αυτή τη φάση ο γιατρός είναι σε θέση να πει αν είναι αθώο το φύσημα από το πόσο δυνατός είναι ο θόρυβος, από ποιο μέρος της καρδιάς προέρχεται και από το τι είδους ήχος είναι. Ο γιατρό σας θα εξετάσει επίσης τυχόν σημάδια καρδιακών προβλημάτων- όπως για παράδειγμα, η δύσπνοια, η ζαλάδα, ο γρήγορος ή ακανόνιστος καρδιακός παλμός και η συσσώρευση υγρού στα πόδια ή τους πνεύμονες. Αν ο γιατρός σας πιστεύει ότι έχετε φύσημα, θα σας παραπέμψει σε έναν καρδιολόγο για περισσότερες εξετάσεις όπως: το υπερηχοκαρδιογράφημα, το ηλεκτροκαρδιογράφημα, η ακτινογραφία θώρακα και ο καρδιακός καθετηριασμός.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Εάν έχετε ένα αθώο φύσημα, δεν χρειάζεται θεραπεία γιατί η καρδιά σας είναι φυσιολογική. Εάν έχετε, όμως, ένα μη φυσιολογικό φύσημα, η θεραπεία εξαρτάται από το πρόβλημα της καρδιάς που προκαλεί το φύσημα και μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα ή ακόμη και χειρουργική επέμβαση. Εάν πάλι έχετε ένα μη φυσιολογικό φύσημα χωρίς άλλα συμπτώματα, ο γιατρός σας μπορεί να παρακολουθεί μόνο την κατάστασή σας με ένα υπερηχοκαρδιογράφημα.
Μπορούμε να αποτρέψουμε την εμφάνιση φυσήματος;
Τα περισσότερα φυσήματα είναι φυσιολογικά και δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε για να τα αποτρέψετε. Απλώς συμβαίνουν. Από την άλλη πλευρά, τα περισσότερα μη φυσιολογικά φυσήματα δεν μπορούν να προληφθούν. Συχνά προκαλούνται από λοιμώξεις ή λόγω κληρονομικότητας. Αυτό που μπορείτε, πάντως, να κάνετε είναι να προσέχετε την υγεία της καρδιάς σας σε κάθε περίπτωση, ακολουθώντας σωστή διατροφή και άσκηση, ελέγχοντας την αρτηριακή σας πίεση και κόβοντας το κάπνισμα.
Τι είναι η διπολική διαταραχή (ή μανιοκατάθλιψη); Πώς την αναγνωρίζουμε, την κατανοούμε και την αντιμετωπίζουμε;
Απαντά ο Στέλιος Στυλιανίδης, Ψυχίατρος-Ψυχαναλυτής και καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής, στο
Παρακολουθήσαμε την ενδιαφέρουσα ομιλία "Μαθήματα ζωής μέσα από τις κρίσεις", της καθηγήτριας Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, κυρία Φωτεινή Τσαλίκογλου.Mε παραδείγματα μέσα από τη ζωή, την ψυχολογία και τη λογοτεχνία, η διακεκριμένη καθηγήτρια και καταξιωμένη συγγραφέας μίλησε για την κρίση ως τραύμα και ως δυνατότητα υπέρβασης. Καταγράψαμε ένα απόσπασμα και θελήσαμε να το μοιραστούμε μαζί σας.
Η ζωή μας είναι μια ύστατη μορφή τέχνης. Γι’ αυτό και στον τίτλο μου στην αρχή της ομιλίας σήμερα είχα βάλει η ζωή δεν είναι ποτέ τόσο όμορφη, ούτε τόσο άσχημη όσο την φανταζόμαστε. Είναι όμως το μόνο που έχουμε. Κάποτε έλεγα, ότι οι ιστορίες των ανθρώπων είναι οι ιστορίες των ερώτων τους. Σήμερα θα πω ότι οι ιστορίες των ανθρώπων είναι οι ιστορίες των τραυμάτων τους.
Και στην δύση υπολογίζεται ότι ένα παιδί στα 4 θα έχει ζήσει πριν τα 10 του χρόνια ένα τραυματισμό. Πόλεμο, βιασμό, θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου και ένας ενήλικας στους δύο θα έχει υποστεί ένα τραύμα προτού πεθάνει. Ας δεχτούμε λοιπόν ότι και το τραύμα αλλά και η ανθεκτικότητα αποτελούν και τα 2 ανοιχτά για τον καθένα μας ενδεχόμενα. Καθώς όμως κάθε τραύμα είναι πριν από όλα και ένα ψυχικό γεγονός έχει σημασία να πούμε πως καταγράφεται μέσα μας αυτό το τραύμα. Ποια είναι η ψυχική του αναπαράσταση. Όμως εδώ, έχει σημασία και ο κοινωνικός λόγος που αρθρώνεται. Ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία μας αντιμετωπίζει το τραύμα. Το βλέμμα του άλλου μπορεί να βοηθά στο να επουλώνει αυτό το τραύμα ή να το αφήνει ανοιχτό και σε αιμορραγία. Το βλέμμα αυτό συχνά είναι ένας παραμορφωτικός καθρέφτης. Υπάρχει μια ύπουλη πολιτισμική θυματοποίηση. Σαν να εμποδίζει ένα κοινωνικό βλέμμα το θύμα να μετατεθεί, να αλλάξει θέση. Είναι σαν το θύμα να είναι προορισμένο να παραμένει στην θέση του θύματος. Ένα κακοποιημένο για παράδειγμα παιδί, προβλέπουμε ότι θα ακολουθήσει μια πορεία θύματος, παραμένοντας για πάντα ένα εν δυνάμει κακοποιημένο παιδί.
Η κοινωνία μας έχει επενδύσει την πλασματική της ισορροπία στην άρνηση του πένθους.
Βολεύει τόσο πολύ να είναι ο καθένας στην θέση του τακτοποιημένος… Δίνει μια ανακούφιση. Από τη μια μεριά να είναι εκείνοι με τις πληγές και τα τραύματα και από την άλλη εμείς, χωρίς πληγές. Αν αυτοί αλλάξουν θέση, ίσως ασυνείδητα εμείς που λογαριάζουμε τον εαυτό μας ως αψεγάδιαστους, θα κινδυνεύσουμε και εμείς να αλλάξουμε θέση και να περάσουμε από την άλλη μεριά. Μίλησα για μαχητικότητα, για σθένος, για ανθεκτικότητα, για δύναμη που μας σώζει από τις δύσκολες στιγμές κι όμως, επιστρέφω στον πόνο. Στον πόνο, στο ράγισμα, στην ρωγμή. Ο πόνος ο ψυχικός πόνος είναι μια γέφυρα που μας ενώνει με κοιτάσματα αλήθειας μέσα μας.
Γι’ αυτό και ο Ντοστογιέφσκι παρακαλούσε. Τι έλεγε; «Μονάχα ένα φοβάμαι. Να είμαι ανάξιος της οδύνης μου, των μαρτυρίων μου» όμως, σε αυτό δεν έχουμε συμμάχους. Η κοινωνία μας αρέσκεται στο όχι του πένθους. Στην άρνηση, στην συγκάλυψη ή και στην ιατρικοποίηση του πόνου. Ο ψυχικός πόνος γίνεται αντιληπτός διαρκώς σαν ένα έλλειμμα. Η κυρίαρχη επιταγή πρέπει να προχωράμε μπροστά και να μην κοιτάμε πίσω καθιστά το στοχασμό πάνω στο τραύμα, μια ενοχλητική παραφωνία. Παράδοξα όμως, έτσι καθιστούμε και την ελπίδα ένα άδειο ρητορικό σχήμα. Ίσως, η μεγαλύτερη απειλή μέσα σε αυτή τη κρίση είναι το πάγωμα της σκέψης. Η αδυναμία να στοχαστούμε πάνω στις πραγματικές διαστάσεις της απώλειας. Τι σημαίνει αυτό που χάσαμε; Πώς να διασώσουμε αυτό που μέχρι τώρα θεωρούσαμε σαν πυρήνα της ανθρώπινης ιδιότητάς μας. Σε ακραίες συνθήκες είδαμε τον άνθρωπο να υπερβαίνει την μοίρα του. Δεν υπάρχουν συρματοπλέγματα σήμερα. Όμως, το να κρατηθούμε στη ζωή είναι και σήμερα το ίδιο επιτακτικό αίτημα.
Η κρίση νομίζω μας παροτρύνει να επαναπροσδιορίσουμε μέσα από τα συντρίμμια της σχέσης μας και την απώλεια και τον θάνατο και άλλα με τα δεδομένα της ύπαρξής μας. Αν δεν καταθέσουμε τα όπλα, εάν δεν θεωρήσουμε φυσικό, το αφύσικο που μας κυκλώνει, τότε όλα μπορεί να είναι ανοιχτά. Θα τελειώσω με ένα σύνθημα που φωτογράφισα σε έναν τοίχο του Παντείου: «Σε έναν κόσμο για λίγους, δεν χωράει κανείς». Σε έναν κόσμο για λίγους, δεν έχει θέση κανείς. Μια συλλογικότητα, ένα μαζί διαγράφεται στον ορίζοντα. Ένα μαζί που δεν γίνεται πια να αγνοούμαι γιατί η ζωή μας θα είναι πάντα στενά συνδεδεμένη με το θάνατο. Ο έρωτας με την απώλεια, η ελευθερία με τον φόβο και το μεγάλωμά μας με τον αποχωρισμό και είμαστε όλοι μαζί σε αυτό.
Φωτεινή Τσαλίκογλου
Έκπληκτοι έμειναν οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου του Ρίου, έξω από την Πάτρα όταν έμαθαν ότι υπάλληλος καλούσε σε τηλεφωνικές γραμμές για μέντιουμ χρεώνοντας έτσι το νοσοκομείο με το υπέρογκο ποσό των 67.000 ευρώ την ώρα που στα ελληνικά νοσοκομεία δεν υπάρχουν καν τα βασικά υλικά για την κάλυψη των αναγκών των ασθενών και όλοι μιλούν για κατάρρευση του συστήματος υγείας.
Ο υπάλληλος ζητούσε να μάθει το μέλλον του και ο λογαριασμός όλο και φούσκωνε. Το περιστατικό αποκαλύφθηκε όταν ο διοικητής του νοσοκομείου
Απόστολος Λέτσιος, ζήτησε να ελέγξει τους τηλεφωνικούς λογαριασμούς των τελευταίων μηνών. Υπο κανονικές συνθήκες το νοσοκομείο δεν πλήρωνε πάνω από 10.000 ευρώ, έτσι, όταν ήρθε αντιμέτωπος με το αστρονομικό ποσό διέταξε κατεπείγουσα έρευνα.
Υπολογίστηκε ότι ο υπάλληλος είχε μιλήσει συνολικά γύρω στις τριακόσιες εξήντα ώρες σε διάστημα εξήντα ημερών! Μπορούμε να μιλήσουμε για ένα είδος εθισμού; Ίσως. Όπως τονίζει ο καθηγητής ψυχολογίας στην Άννα Δρούζα, οι τηλεφωνικές επικοινωνίες σε γραμμές μέντιουμ, ή σε ροζ γραμμές ή σε διαδικτυακούς συνδέσμους παροχής πορνογραφικού υλικού είναι συμπεριφορές που αναφέρονται και ως μορφές εξάρτησης.
Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό υπάρχει τι συμβαίνει στην περίπτωση του εθισμού στις ροζ γραμμές, στο σεξ στο διαδίκτυο, στη χαρτοπαιξία;
Δύο διαφορετικά πράγματα που προκαλούν αυτού του είδους την εξάρτηση. Το ένα είναι ότι όταν είμαστε σε δύσκολη κατάσταση, κάτι μας αγχώνει κάτι μας ζορίζει, δε βρίσκουμε λύση, θέλουμε να ξεφύγουμε. Το άτομο σκέφτεται: Πώς θα ξεφύγω; Ή θα πίνω, η θα πάρω ναρκωτικά, ή θα κολλήσω στο τζόγο ή στα τυχερά παιχνίδια, ή στο οτιδήποτε θα πάει το μυαλό μου μακριά από το πρόβλημα που με απασχολεί. Οπότε, στην ουσία έχουμε μια προσπάθεια να μπούμε σε μία φάση αποφυγής. Να μην πονάω, να μην ζορίζομαι, γιατί όσο παίζω το παιχνίδι ή είμαι στο διαδίκτυο είμαι ok, δεν σκέφτομαι. Και είναι ο τρόπος να σταματήσω να πονάω, να σκέφτομαι, να ξεφύγω από την πραγματικότητα. Το μέντιουμ και όλα τα υπόλοιπα είναι ότι όσο χάνω την εμπιστοσύνη μου και έχω μία αγωνία για το τι πρόκειται να μου φέρει το μέλλον, τόσο αρχίζω και ψάχνω να βρω βεβαιότητα. Είτε λέγεται μέντιουμ, είτε χαρτορίχτρα, είτε λέγεται “καφέ”, από όπου μπορεί κάποιος να μου δώσει στοιχεία για να έχω μία αισιοδοξία.
Έχουν εθιστεί λοιπόν και δεν μπορούν να σταματήσουν.
Σωστά. Και υπάρχει και μία αυξητική τάση σε αυτά τα περιστατικά. Απευθύνομαι σε μέντιουμ, αστρολόγους… θέλω κάποιος να μου πει την αλήθεια ρε παιδί μου.
Δέχονται αυτοί οι άνθρωποι την ψυχοθεραπεία;
Συνήθως την αρνούνται γιατί η ψυχοθεραπεία είναι ακριβή, γιατί στην ψυχοθεραπεία πρέπει να παραδεχτώ ότι έχω πρόβλημα και αυτό είναι το σημαντικότερο όσον αφορά την άρνησή τους. Συνήθως αρνούνται σκεπτόμενοι, «τι να κάνω στην ψυχοθεραπεία, δεν έχω λεφτά, δεν έχω δουλειά, δεν έχω να πληρώσω».
Έχουν, όμως, λεφτά για να συντηρούν τον εθισμό;
Ναι και τα διαθέτουν εκεί για να ξεχάσουν το πρόβλημά τους. Η ψυχοθεραπεία τους το θυμίζει. Εκεί ξεχνιέται. Να τονίσουμε πώς σε αυτή τη φάση του εθισμού και της απόγνωσης υπάρχει και ο φόβος της ψυχοθεραπείας, το άτομο συνήθως σκέφτεται ότι δεν θα τον βοηθήσει. Στην ουσία φοβάται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Γιατί η ψυχοθεραπεία σημαίνει ότι θέλω να το αντιμετωπίσω, αν δεν θέλω να το αντιμετωπίσω, αν πιστεύω ότι δεν έχω λύση, θέλω μόνο να ξεχαστώ και τότε ο εθισμός μια χαρά μου ταιριάζει.
Με την αλματώδη ανάπτυξη της ιατρικής, οι επιστήμονες είναι πλέον σε θέση με ένα απλό τεστ και τη λήψη λίγου