Πώς μαθαίνουμε τα παιδιά να κάνουν οικονομία;
Για το παιδί το χρήμα είναι σαν το μαγικό κόλπο- τη μία βλέπεις κάτι την άλλη το χάνεις. Δεν καταλαβαίνουν πώς βγαίνουν τα λεφτά και φυσικά δεν γνωρίζουν τι σημαίνει αποταμίευση. Όποιος έχει δει το χαρτζιλίκι του παιδιού του να εξανεμίζεται στο περίπτερο εν ριπή οφθαλμού αντιλαμβάνεται πλήρως το φαινόμενο.
Γράφει ο ψυχολόγος Στάλνει Σαπίρο.
Τα παιδιά ξοδεύουν αλόγιστα επειδή δεν γνωρίζουν. Εσείς θέλετε να μάθουν τα παιδιά σας την πραγματική αξία του χρήματος ότι δεν είναι κάτι που η μαμά και ο μπαμπάς βγάζουν δίχως καθόλου κόπο. Γιατί όμως να αποταμιεύσουν όταν ξέρουν ότι τελικά θα τους αγοράσετε ότι θελήσουν; Αν πείτε ότι δεν έχετε χρήματα να αγοράσετε αυτό που ζητούν ίσως δεν καταλάβουν την οικονομική δυσκολία σας και σας θεωρήσουν «κακό».
Μια συνηθισμένη αντίδραση των γονέων.
Πολλές φορές είμαστε πολύ απασχολημένοι με τον δικό μας προυπολογισμό και δεν δίνουμε σημασία στο να αναλύσουμε την παιδική αντίληψη περί χρήματος όσο θα έπρεπε. Πολλές φορές δε, δεν διστάζουμε να τα κακομάθουμε δίνοντάς τους πράγματα προκειμένου να κάνουν κάτι που τους ζητάμε ή για να είναι συνεπή στις υποχρεώσεις τους. Πώς όμως θα καταλάβει το παιδί ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της ενήλικης ζωής;

Είσαι πατέρας με κόρη; 6 πολύτιμες συμβουλές
Ο ικανός πατέρας εξασκεί τη δύναμή του με έναν δίκαιο τρόπο, παραγωγικό και γενναιόδωρο. Ενθαρρύνει την κόρη του να χρησιμοποιήσει τις δικές του ικανότητες για να δημιουργήσει μια θετική προσωπικότητα. Ο πατέρας αυτός απολαμβάνει το σεβασμό των φίλων και της οικογένειάς του. Η κόρη του μεγαλώνοντας δίπλα του αποκτά τη δυνατή αίσθηση του κύρους και τη σοφίας του και τα διοχετεύει στην προσωπική και κοινωνική της ζωή.
Γράφει η ψυχολόγος, Λιάνα Καλλιέρου
Αν η κόρη έχει έναν πατέρα που χρησιμοποιεί τη δύναμή του δίκαια θα μάθει και αυτή να χρησιμοποιεί τη δύναμή της με σοφία στον εξωτερικό της κόσμο. Αν όμως ο πατέρας χρησιμοποιεί τη δύναμή του δικτατορικά η κόρη του είτε αντιγράφει τη σκληρή και εξουσιαστική συμπεριφορά του είτε την αποφεύγει.
Ένας καλός πατέρας είναι το θετικό πρότυπο για την κόρη του:
1. Όταν τη συμβουλεύει ήδη από την εφηβεία για τις σχέσεις με τα αγόρια, χωρίς να γίνεται πιεστικός και αδιάκριτος
2. Όταν ικανοποιεί τις ανάγκες του τις συναισθηματικές μέσα από τη σύζυγό του και δεν περιμένει από τα παιδιά του να τον καλύψουν συναισθηματικά
3. Όταν αναπτύσσει και υποστηρίζει τις ικανότητες και τις επιθυμίες της κόρης χωρίς φόβους ή προκαταλήψεις για το φύλο της.

Το διαζύγιο και τα πιο συχνά προβλήματα του δεύτερου γάμου

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότεροι από τους μισούς γάμους καταλήγουν σε διαζύγιο και ότι το 83% αυτών των αντρών και το 75% των γυναικών ξαναπαντρεύονται, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ξαναπαντρεμένοι σύζυγοι αξίζουν να εξεταστούν με ιδιαίτερη προσοχή.

Γράφει ο ψυχοθεραπευτής Άαρον Μπεκ. Επιστημονική επιμέλεια κειμένου, κύριος Γρηγόρης Σίμος, ψυχίατρος- ψυχοθεραπευτής.

Οι ξαναπαντρεμένοι σύζυγοι καλούνται να παλέψουν με ένα σωρό δυσκολίες ανεξάρτητα με το πόσο συμβιβαστικοί είναι ως άνθρωποι. Ένα συνηθισμένο πρόβλημα για πολλούς από αυτούς έγκειται στην πίστη και την αφοσίωση των μελών της οικογένειας. Το ποιος ανήκει στην οικογένεια και ποιος δεν ανήκει μπορεί να μην είναι σαφές και να ποικίλλει στο μυαλό των διαφορετικών μελών της οικογένειας. Για παράδειγμα τα παιδιά μπορεί να νιώθουν τύψεις απέναντι στον απόντα φυσικό γονιό τους αν τους αρέσει να ζουν με τον πατριό ή τη μητριά τους.

Πονάμε όταν το παιδί φεύγει για σπουδές από το σπίτι…

Η κατάσταση που δημιουργείται στο σπίτι όταν φεύγουν τα παιδιά μπορεί να οφείλεται στο μοντέλο που επικρατεί στις ελληνικές οικογένειες.

Οι περισσότερες οικογένειες είναι παιδοκεντρικές αφού στα περισσότερα σπίτια και οι δύο γονείς από τη στιγμή που γεννιέται το παιδί αρχίζουν να κάνουν μόνο πράγματα που αφορούν αυτό. Λειτουργούν μόνο ως γονείς πια, ξεχνώντας ότι είναι και σύντροφοι. Αυτό φυσικά έχει ως αποτέλεσμα όταν φύγουν τα παιδιά από το σπίτι οι περισσότεροι γάμοι να περνούν μεγάλες ή και αξεπέραστες κρίσεις.

Η άμμος εξάπτει τη φαντασία των παιδιών με αρκετούς και διαφορετικούς τρόπους. Κάποια απλώς σκάβουν, άλλα φτιάχνουν πύργους και ορισμένα σχηματίζουν ρυάκια. Όπως συμβαίνει με τις ζωγραφιές, έτσι και από τα έργα στην άμμο οι ψυχολόγοι μπορούν να καταλάβουν πολλά για τον ψυχισμό ενός παιδιού.

«Τα παιδιά μπορούν να εκφραστούν αρκετά εύκολα, παίζοντας στην άμμο», λέει η δρ Ζίγκριντ Λέβεν-Ζάιφερτ, ειδικός στην Αναλυτική Ψυχολογία Παιδιών και Εφήβων και στη Θεραπεία με το Παιχνίδι στην Άμμο από το Ινστιτούτο Καρλ-Γκούσταφ Γιουνγκ, στη Στουτγάρδη. «Ειδικά σε πολύ μικρή ηλικία είναι δύσκολο να ζωγραφίσουν ή να κάνουν συμμετρικούς υπολογισμούς για την αντιγραφή ή την απόδοση μιας εικόνας που βλέπουν, ενώ η άμμος αποτελεί το ιδανικό “εργαλείο” γι' αυτά».