Είναι προφανές ότι αγαπάτε και θέλετε το καλό για το παιδί σας. Όμως κάποιες φορές οι ανησυχίες των γονιών καθρεφτίζονται στα παιδιά με τη δική τους ερμηνεία: Εσείς ανησυχείτε που ο γιος σας δε συγκεντρώνεται κι ο γιος σας είναι πιθανό να μη συγκεντρώνεται επειδή ανησυχείτε θεωρώντας το ως έλλειψη εμπιστοσύνης. Άλλωστε η εμπιστοσύνη είναι η άλλη όψη της συγκέντρωσης.
Τα αποκριάτικα κοστούμια και τα στερεοτυπικά χαρακτηριστικά του φύλου: Η επιλογή ενός αποκριάτικού κοστουμιού δίνει τη δυνατότητα σε μικρούς και μεγάλους να συμμετέχουν στο κόσμο ενός παιχνιδιού φαντασίας. Τους επιτρέπει να υποδυθούν για λίγο ένα ρόλο διαφορετικό και να διαδραματίσουν διάφορα σενάρια. Η αγορά είναι πολύ μεγάλη, ικανή να ικανοποιήσει όλα τα γούστα. Τις περισσότερες φορές μάλιστα, είναι ικανή και να τα διαμορφώσει.
Ένα πρόγραμμα πρώιμης πρόληψης 5 συναντήσεων διάρκειας 60’ για γονείς και τα μικρά παιδιά τους στην Πανεπιστημιακή Παιδοψυχιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Παίδων ‘Η Αγία Σοφία’. Ο στόχος είναι να ανακτήσουν οι γονείς την ικανότητα να σκεφθούν για το παιδί τους, να αναγνωρίσουν τις δυσλειτουργίες, να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες και να ανακαλύψουν τρόπους να τα βγάζουν πέρα για να μπορέσουν να μοιραστούν την αμοιβαία χαρά της ανάπτυξης.
Οι περισσότεροι γονείς δυσκολεύονται αφάνταστα να πείσουν τα παιδιά τους να φάνε, υπάρχουν όμως και κάποιοι που αντιμετωπίζουν το αντίθετο πρόβλημα: το παιδί που τρώει (και τρώει και τρώει) σε σημείο να καταντήσει υπέρβαρο.
Ένα δάχτυλο στο στόμα για πιπίλα, άλλο ένα να σκαλίζει τη μύτη, ένα φαγωμένο νύχι – μεγάλος μπελάς να μεγαλώνεις παιδιά. Αποκτούν κακές συνήθειες που δύσκολα κόβονται.
Πιθανά έχουν περάσει οι εποχές κατά τις οποίες το να τρώει συνεχώς ένα παιδί ήταν και δείγμα ευρωστίας και ζωντάνιας. Η κοινωνία της εικόνας και της εξωτερικής εμφάνισης οδήγησε πολλούς γονείς από πολύ νωρίς να προτρέπουν τα παιδιά τους να αποφεύγουν «το πολύ φαγητό» υπό τον κίνδυνο του πάχους. Τίποτα το ανησυχητικό μέχρι στιγμής….
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα λόγια που λέμε στα παιδιά μας έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και μπορούν να συνεισφέρουν είτε στη δημιουργία προβληματικών συναισθηματικών καταστάσεων (π.χ. χαμηλή αυτοπεποίθηση) είτε στην υγιή ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη.Πολλοί γονείς με ρωτάνε τι κουβέντες πρέπει να λέμε τελικά στα παιδιά μας.
Γεια σας. Θα ήθελα τη συμβουλή σας σχετικά με το έντονο στρες που με καταβάλλει τα τελευταία χρόνια. Ήμουν πάντα μια άριστη μαθήτρια στο τέλος του λυκείου όμως ένιωσα μια έντονη πνευματική κόπωση έλλειψη συγκέντρωσης, μνήμης, δυσκολία εκμάθησης δεν είχα καμία βοήθεια από την οικογένεια μου που ήταν πολύ αυστηρή σε αυτό το θέμα και έπεσα σε κατάθλιψη μη μπορώντας να τελειώσω τις σπουδές έδώ και καιρό αλλά δεν τα καταφέρνω
Ετοιμάζομαι να κάνω τον δεύτερο γάμο μου με μια γυναίκα που αγαπώ και είναι ψυχολόγος μάλιστα στο επάγγελμα. Από τον πρώτο γάμο μου έχω δυο παιδιά μικρής ηλικίας. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι η γυναίκα μου η καινούργια δε θέλει πολλές επαφές με τα παιδιά και τα αποφεύγει σε υπερβολικό βαθμό. Όμως, εγώ τα αγαπώ και δεν είναι δυνατόν να απομακρυνθώ όπως αντιλαμβάνομαι ότι εκείνη στην πραγματικότητα επιθυμεί-αυτό μου δείχνει. Τι πρέπει να κάνω; Νομίζω ότι αυτό θα είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για τη σχέση μας στο μέλλον.
Έχω μια κόρη 13 ετών και ένα αγόρι. Έχω χωρίσει με τον άνδρα μου και εκείνος έχει καινούργια σύντροφο με την οποία η κόρη μου δεν τα πάει καθόλου καλά και είναι τον τελευταίο καιρό πολύ θυμωμένη που έχει φύγει ο μπαμπάς από την οικογένεια. Τα Σαββατοκύριακα που συνήθως μένει μαζί με το μπαμπά δεν της αρέσει καθόλου και από ότι καταλαβαίνω δε θέλει να μένει μαζί τους πια. Ο γιος μου από την άλλη έχει πολύ καλύτερες σχέσεις με τον πατέρα του. Τι να κάνω , πώς πρέπει να συμπεριφερθώ και τι επιπτώσεις έχει η όλη κατάσταση στην ψυχολογία του παιδιού; Σας ευχαριστώ.
Είναι προφανές ότι αγαπάτε και θέλετε το καλό για το παιδί σας. Όμως κάποιες φορές οι ανησυχίες των γονιών καθρεφτίζονται στα παιδιά με τη δική τους ερμηνεία: Εσείς ανησυχείτε που ο γιος σας δε συγκεντρώνεται κι ο γιος σας είναι πιθανό να μη συγκεντρώνεται επειδή ανησυχείτε θεωρώντας το ως έλλειψη εμπιστοσύνης. Άλλωστε η εμπιστοσύνη είναι η άλλη όψη της συγκέντρωσης.
Τα αποκριάτικα κοστούμια και τα στερεοτυπικά χαρακτηριστικά του φύλου: Η επιλογή ενός αποκριάτικού κοστουμιού δίνει τη δυνατότητα σε μικρούς και μεγάλους να συμμετέχουν στο κόσμο ενός παιχνιδιού φαντασίας. Τους επιτρέπει να υποδυθούν για λίγο ένα ρόλο διαφορετικό και να διαδραματίσουν διάφορα σενάρια. Η αγορά είναι πολύ μεγάλη, ικανή να ικανοποιήσει όλα τα γούστα. Τις περισσότερες φορές μάλιστα, είναι ικανή και να τα διαμορφώσει.
Ένα πρόγραμμα πρώιμης πρόληψης 5 συναντήσεων διάρκειας 60’ για γονείς και τα μικρά παιδιά τους στην Πανεπιστημιακή Παιδοψυχιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Παίδων ‘Η Αγία Σοφία’. Ο στόχος είναι να ανακτήσουν οι γονείς την ικανότητα να σκεφθούν για το παιδί τους, να αναγνωρίσουν τις δυσλειτουργίες, να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες και να ανακαλύψουν τρόπους να τα βγάζουν πέρα για να μπορέσουν να μοιραστούν την αμοιβαία χαρά της ανάπτυξης.
Οι περισσότεροι γονείς δυσκολεύονται αφάνταστα να πείσουν τα παιδιά τους να φάνε, υπάρχουν όμως και κάποιοι που αντιμετωπίζουν το αντίθετο πρόβλημα: το παιδί που τρώει (και τρώει και τρώει) σε σημείο να καταντήσει υπέρβαρο.
Ένα δάχτυλο στο στόμα για πιπίλα, άλλο ένα να σκαλίζει τη μύτη, ένα φαγωμένο νύχι – μεγάλος μπελάς να μεγαλώνεις παιδιά. Αποκτούν κακές συνήθειες που δύσκολα κόβονται.
Πιθανά έχουν περάσει οι εποχές κατά τις οποίες το να τρώει συνεχώς ένα παιδί ήταν και δείγμα ευρωστίας και ζωντάνιας. Η κοινωνία της εικόνας και της εξωτερικής εμφάνισης οδήγησε πολλούς γονείς από πολύ νωρίς να προτρέπουν τα παιδιά τους να αποφεύγουν «το πολύ φαγητό» υπό τον κίνδυνο του πάχους. Τίποτα το ανησυχητικό μέχρι στιγμής….
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα λόγια που λέμε στα παιδιά μας έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και μπορούν να συνεισφέρουν είτε στη δημιουργία προβληματικών συναισθηματικών καταστάσεων (π.χ. χαμηλή αυτοπεποίθηση) είτε στην υγιή ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη.Πολλοί γονείς με ρωτάνε τι κουβέντες πρέπει να λέμε τελικά στα παιδιά μας.
Γεια σας. Θα ήθελα τη συμβουλή σας σχετικά με το έντονο στρες που με καταβάλλει τα τελευταία χρόνια. Ήμουν πάντα μια άριστη μαθήτρια στο τέλος του λυκείου όμως ένιωσα μια έντονη πνευματική κόπωση έλλειψη συγκέντρωσης, μνήμης, δυσκολία εκμάθησης δεν είχα καμία βοήθεια από την οικογένεια μου που ήταν πολύ αυστηρή σε αυτό το θέμα και έπεσα σε κατάθλιψη μη μπορώντας να τελειώσω τις σπουδές έδώ και καιρό αλλά δεν τα καταφέρνω
Ετοιμάζομαι να κάνω τον δεύτερο γάμο μου με μια γυναίκα που αγαπώ και είναι ψυχολόγος μάλιστα στο επάγγελμα. Από τον πρώτο γάμο μου έχω δυο παιδιά μικρής ηλικίας. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι η γυναίκα μου η καινούργια δε θέλει πολλές επαφές με τα παιδιά και τα αποφεύγει σε υπερβολικό βαθμό. Όμως, εγώ τα αγαπώ και δεν είναι δυνατόν να απομακρυνθώ όπως αντιλαμβάνομαι ότι εκείνη στην πραγματικότητα επιθυμεί-αυτό μου δείχνει. Τι πρέπει να κάνω; Νομίζω ότι αυτό θα είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για τη σχέση μας στο μέλλον.
Έχω μια κόρη 13 ετών και ένα αγόρι. Έχω χωρίσει με τον άνδρα μου και εκείνος έχει καινούργια σύντροφο με την οποία η κόρη μου δεν τα πάει καθόλου καλά και είναι τον τελευταίο καιρό πολύ θυμωμένη που έχει φύγει ο μπαμπάς από την οικογένεια. Τα Σαββατοκύριακα που συνήθως μένει μαζί με το μπαμπά δεν της αρέσει καθόλου και από ότι καταλαβαίνω δε θέλει να μένει μαζί τους πια. Ο γιος μου από την άλλη έχει πολύ καλύτερες σχέσεις με τον πατέρα του. Τι να κάνω , πώς πρέπει να συμπεριφερθώ και τι επιπτώσεις έχει η όλη κατάσταση στην ψυχολογία του παιδιού; Σας ευχαριστώ.