Αντιγράφω αποσπάσματα από ένα εξαιρετικό άρθρο του παιδιάτρου Στέλιου Παπαβέντζη σχετικά με το πώς το πρωτότοκο παιδί θα προσεγγίσει το νέο του αδερφάκι. Γίνεται σύγκριση ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες: η μια θέτει το πρωτότοκο παιδί σε μια απόσταση (που δημιουργεί αρκετά προβλήματα συμπεριφοράς και συναισθηματικά) και η άλλη, πιο τολμηρή για τα δικά μας δεδομένα, εισάγει το πρωτότοκο στην οικογένεια και δεν το απομονώνει αλλά το βάζει να συμμετέχει, ανάλογα βέβαια με την ηλικία του, σε αυτή την ξεχωριστή για τη ζωή της οικογένειας στιγμή:

Σχολική ετοιμότητα είναι το σύνολο της λειτουργικότητας ενός παιδιού τη δεδομένη χρονική στιγμή της εισόδου του στο σχολείο, είτε αυτό είναι το νηπιαγωγείο ή το δημοτικό σχολείο. Η σφαιρική (ολική) σχολική ετοιμότητα περιλαμβάνει τόσο τη σωματική όσο και τη συναισθηματική, κοινωνική και νοητική ανάπτυξη του παιδιού.

Πολλές μητέρες επιστρέφουν στη δουλειά τους όταν τα βρέ­φη τους είναι γύρω στα μισά του πρώτου χρόνου της ζωής. Ένα μικρό βιβλίο όπως αυτό δεν είναι δυνατό να σας βοηθή­σει να αποφασίσετε αν κάτι τέτοιο είναι σκόπιμο ή όχι. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και υπάρχουν ισχυροί παράγοντες που επηρεάζουν την απόφαση που παίρνει κάποιος: η οικο­νομική κατάσταση της οικογένειας, η άποψη που έχει ο ένας ή και οι δύο γονείς για το είδος της ζωής που θέλουν να έχουν, το πόσο ο πατέρας και η μητέρα έχουν επενδύσει στην καριέρα τους κτλ.

<p><span>Η τεχνολογία έχει μπει τόσο πολύ στην ζωή των σύγχρονων οικογενειών ώστε πλέον αλλάζει ακόμα και την ομιλία των βρεφών,