Ο σύντροφός μου δεν εκφράζει τα συναισθήματά του. Πώς θα ξέρω αν με αγαπάει;

Εδώ και ενάμιση μήνα έχω σχέση από απόσταση. Σύμφωνα με αυτά που διαβάζω, έχουμε διαφορετική «γλώσσα αγάπης». Ενώ ισχυρίζεται ότι με αγαπά και ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου, είναι συγκρατημένος γιατί όπως λέει είναι «ρεαλιστής» και «λογικός χαρακτήρας», και «όχι συναισθηματικός». Εγώ είμαι της επαφής και του ποιοτικού χρόνου (όσο αυτό γίνεται μιας και μένουμε μακριά).

Όταν τον επισκέφθηκα για 7 ημέρες, εγώ είχα λαχτάρα να τον αγκαλιάζω, να του μιλάω για αυτά που νιώθω, επιζητούσα συνεχώς την επαφή μαζί του, όπως και να είναι περισσότερο συναισθηματικός. Έμενα μου έλειπε και είχα την ανάγκη συνεχούς επικοινωνίας και επαφής, προσπαθώντας να καλύψω το κενό της απουσίας του. Κατανοώ την κούρασή του μετά τη δουλεία και ότι δεν μπορεί συνεχώς να μου στέλνει μηνύματα. Όμως όταν είναι μαζί μου, αποζητώ να έχει την ανάγκη επαφής και επικοινωνίας όπως εγώ. Η απάντησή του όταν του το ανέφερα, είναι ότι το να αντιμετωπίζει την “προσωρινή συμβίωση” μας, σαν κάτι που γίνεται για καιρό, μην έχοντας καθόλου ενθουσιασμό και λαχτάρα, είναι γιατί μόνο έτσι μπορεί να το διαχειριστεί και να αντέξει μετά την απουσία μου.

Όπως και να χει, θεωρώ ότι όταν ένας άνθρωπος είναι πραγματικά ερωτευμένος, στην αρχή της σχέσης, υπερβαίνει εαυτόν, ζει για τον άλλον, επικρατεί το πάθος, η τρέλα, η αβίαστη εκδήλωση συναισθημάτων, του λείπει συνεχώς ο άλλος, τον σκέφτεται συνέχεια και προσπαθεί να κάνει τα πάντα για να είναι πολύ κοντά του, όταν φυσικά οι καταστάσεις το επιτρέπουν. Και όταν όλα αυτά δεν γίνονται, όταν δεν μπορείς να καλύψεις αυτές τις ανάγκες, λυπάσαι.

Εκείνος μου δίνει την εντύπωση ότι δεν θέλει να έχει αυτές τις ανάγκες για να μην στενοχωριέται. Για να μην χάσει τον έλεγχο, όπως μου είπε, γιατί αυτό τον πιέζει, και ότι αν χάσει τον έλεγχο θα έχει συνέπειες στη δουλειά του κλπ.

Οκ, δέχομαι ότι έχει συναισθήματα. Αυτό που δεν αντιλαμβάνομαι είναι το μέγεθος τους. Ενώ εκείνος νιώθει πλήρως πώς αισθάνομαι, γιατί είμαι εκδηλωτική, και μου λέει ότι νιώθει ακριβώς τα ίδια, εγώ δεν τα ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ! Μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο; Όντως μπορεί να έχει τα ίδια δυνατά συναισθήματα; Και εφόσον δεν τα καταλαβαίνω, θα πρέπει απλά να τον πιστέψω, μιας και ακόμα δεν μας έχει δοθεί η ευκαιρία να τα εκδηλώσει με άλλους τρόπους, εάν αυτά υπάρχουν;

Στο ερώτημά σας απαντά η Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας/Ψυχολόγος Αγγελική Καβαλλιεράτου:

Αντιλαμβάνομαι τη λύπη σας όταν νιώθετε πως δεν λαμβάνετε πίσω αυτό που εσείς προσφέρετε συναισθηματικά. Είναι σημαντικό να θυμάστε πως ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο να εκφράσει ό,τι νιώθει, να επικοινωνήσει και να τα μοιραστεί.

Επιπλέον, ο καθένας μπορεί να βιώνει με διαφορετικό τρόπο την κάθε κατάσταση και το εκάστοτε συναίσθημα, οπότε το να περιμένουμε κι οι γύρω μας να βιώνουν όπως ακριβώς και εμείς την κάθε κατάσταση, είναι μια σκέψη που θα μας φέρνει διαρκώς αντιμέτωπους με το να εξετάζουμε τη συμπεριφορά των γύρω μας και να μην είμαστε ποτέ ουσιαστικά καλυμμένοι με αυτό που θα παίρνουμε.

Είναι σημαντικό να δίνετε ό,τι θέλετε εσείς συναισθηματικά, να εκφράζετε το πώς νιώθετε και πώς βιώνετε κάποια κατάσταση από τον σύντροφό σας που δεν σας αρέσει, αλλά χωρίς να τον κατηγορείτε γι’ αυτό που νιώθετε, γιατί τότε ξεκινάνε οι δυσκολίες στην επικοινωνία.

Στη συνέχεια, εάν δεν σας καλύπτει αυτό που λαμβάνετε και διαρκώς νιώθετε ότι είναι «λίγο», τότε καλό θα ήταν να ψάξετε τι δικό σας δεν καλύπτεται, και τι θα θέλατε να παίρνατε απ’ αυτή η σχέση. Στη διαδικασία αυτή, θα ήταν πολύ βοηθητικό για εσάς να επισκεφτείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας και κάποιον ψυχολόγο, ώστε να δείτε περισσότερο τον εαυτό σας και να τον βοηθήσετε.

Αγγελική Καβαλλιεράτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
BSc Ψυχολόγος
MSc Κλινική και Κοινοτική Ψυχολόγος
6983433267
[email protected]
www.aggelikikavallieratou.com

Σχετικά άρθρα