ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΕ ΟΙΚΟΥΣ ΑΝΟΧΗΣ ΕΙΝΑΙ 17 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΩ ΑΝΗΧΥΣΩ ΠΟΛΥ ΔΙΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ

Ο κ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, χειρουργός, ουρολόγος- ανδρολόγος, πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, μας διαβεβαιώνει ότι το σεξ δεν έχει ηλικία και εξηγεί: Μέχρι ποια ηλικία υπάρχει σεξουαλική ζωή; Θεωρητικά η σεξουαλική ζωή δεν έχει ηλικιακό όριο, ωστόσο οι μελέτες δείχνουν πως μετά την ηλικία των 50 εμφανίζεται πολύ συχνά σεξουαλική δυσκολία. Ενώ η επίπτωση της σεξουαλικής δυσκολίας στις νεαρότερες ηλικίες είναι περίπου 8-10%,  στην ηλικία των 50 μπορεί να φτάσει και στο 40-50%,  στη δε ηλικία των 70 κυμαίνονται στο 60-70%. Είναι ίσως η πιο εμφανής συσχέτιση της γήρανσης του άνδρα με την πτώση της σεξουαλικής του απόδοσης. Αυτό οφείλεται σε βιολογικούς ή σε ψυχοκοινωνικούς παράγοντες; H σεξουαλική λειτουργία δεν έχει μόνο βιολογικό υπόστρωμα αλλά μία κοινωνική προκατάληψη. Πρέπει να επισημανθεί βεβαίως ότι η παραδοχή για τη σημασία της υγιούς σεξουαλικής ζωής ανεξαρτήτως ηλικίας έγινε δεκτή μόλις τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν ακόμα δομημένες απόψεις στην κοινωνία που απαξιώνουν το σεξ στην μεγάλη ηλικία θεωρώντας μη αναγκαίο η απλά υπερβολικό. Είναι βέβαιον όμως ότι οι άνδρες και οι γυναίκες της μεγάλης ηλικίας είναι σίγουρο πως μειώνουν τους ρυθμούς των σεξουαλικών επαφών αλλά επίσης σίγουρο είναι ότι το θέλουν όπως και οι νέοι. Δεν επιδρούν αρνητικά τυχόν προβλήματα υγείας που έχουν τα ηλικιωμένα άτομα; Οι παθήσεις που συνοδεύουν την τρίτη ηλικία επηρεάζουν την σεξουαλική ικανότητα. Είναι σίγουρο πως η υπέρταση, οι καρδιοπάθειες και ο σακχαρώδης διαβήτης  συσχετίζονται δραματικά με την πτώση της απόδοσης στο σεξ. H κατάθλιψη και η απομόνωση των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας είναι επίσης επιβαρυντικοί παράγοντες που σε συνδυασμό με την απουσία συντρόφου (θάνατοι) κάνουν πραγματικά δύσκολη την σχέση των ανδρών αυτής της ηλικίας. Πώς αντιμετωπίζεται αυτή η κατάσταση; H προσέγγιση του προβλήματος εστιάζεται στην καλή διερεύνηση των αιτιών που μπορούν να προκαλέσουν σεξουαλικές δυσκολίες και στην ενθάρρυνση των ανθρώπων αυτών για την συνέχιση της ερωτικής τους δραστηριότητας. Όλες οι μελέτες υποστηρίζουν πως το σεξ  παρατείνει την ποιότητα αλλά και το προσδόκιμο της ζωής. H βιολογική και ψυχολογική  ζωή των μεγάλων ανθρώπων δεν παύει αλλά απλά αλλάζει ρυθμούς. Με την έννοια αυτή πολλές φορές η βραδύτητα ίσως να είναι πιο πολύτιμη από την ταχύτητα της νέας ηλικίας αλλά και πιο ηδονική  γιατί δίνει την υπομονή που είναι απαραίτητο στοιχείο της ηδονής σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και όχι μόνο στο σεξ.  

Τι είναι οι «Διαστροφές» στην Ψυχιατρική; Το να ορίσουμε ότι ένα άτομο παρεκκλίνει στο πεδίο της σεξουαλικότητας, σημαίνει ότι πρέπει να ορίσουμε με σαφήνεια και τη φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά. Ποιος όμως θα ορίσει τέτοιες νόρμες ή την κόκκινη γραμμή μεταξύ «φυσιολογικού» και «παθολογικού»; Γράφει ο Στέλιος Στυλιανίδης, Ψυχίατρος-Ψυχαναλυτής και καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Πότε ένα άτομο θεωρούμε ότι παρεκκλίνει σεξουαλικά; Τι προβλήματα δημιουργεί ο διαχωρισμός φυσιολογικού και μη; Για πολύ καλό παράδειγμα είναι αυτό της ομοφυλοφιλίας. Η ομοφυλοφιλία είχε αποτελέσει ειδική διαγνωστική κατηγορία στο DSM III, στο ειδικό σύστημα ταξινόμησης των ψυχιατρικών νόσων της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας. Ωστόσο, καταργήθηκε από διακριτή ψυχιατρική διάγνωση που ανήκε στην ομάδα των παραφιλιών το 1987 (και στο Γαλλικό νοσογραφικό σύστημα το 1992), έπειτα από πίεση του κινήματος των ομοφυλοφίλων και των κινημάτων πολιτών για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το πολιτικό και ηθικό δίλημμα τίθεται εδώ με εναργή τρόπο. Είναι δυνατόν η ψυχιατρική να είναι η επιστροφή – ηθικός φύλακας της κοινωνικής νόρμας και συμπεριφοράς και συχνά από θεραπευτική προσέγγιση να μετασχηματίζεται σε εργαλείο κοινωνικού ελέγχου στο πλαίσιο ολοκληρωτικών ή συντηρητικών καθεστώτων; Μπορούμε να χρησιμοποιούμε όρους όπως σεξουαλική παρέκκλιση, διαστροφή ή ακόμη και παραφιλία, χωρίς να σηματοδοτούνται από μία υποτιμητική, απαξιωτική χροιά και να εκφράζουν ισχυρές προκαταλήψεις για κάθε διαφορετικότητα; Πώς όριζε ο Φρόυντ τις σεξουαλικές διαστροφές; Είμαστε όλοι διαστροφικοί; Η εξέλιξη του ορισμού σχετικά με τις διαστροφές αποκαλύπτει την έκταση με την οποία η ψυχιατρική νοσολογία καθρεφτίζει την κοινωνική και ιστορική συγκυρία από την οποία προέρχεται. Σε ένα πολιτισμικό πλαίσιο, όπως αυτό της Βιέννης στις αρχές του περασμένου αιώνα, ο Freud (1905) όρισε ως διεστραμμένη εκείνη τη σεξουαλική δραστηριότητα που ενείχε τα ακόλουθα κριτήρια: 1) εστίαζε σε μη γεννητικές περιοχές του σώματος, 2) αντί να συνυπάρχει με την κανονική πρακτική της γενετήσιας συνουσίας με ένα σύντροφο του αντιθέτου φύλου, εκτόπιζε και αντικαθιστούσε αυτήν την πρακτική και 3) έτεινε να είναι η αποκλειστική σεξουαλική πρακτική του ατόμου. Ο Freud παρατήρησε ότι ίχνη διαστροφής μπορούσαν να βρεθούν στην πραγματικότητα στο ασυνείδητο οποιουδήποτε ατόμου υπόκειτο σε ψυχαναλυτική διαδικασία. Ποιες παλαιές διαστροφές χρησιμοποιούνται πια ως πρακτικές στο σεξ από τα σύγχρονα ζευγάρια; Από τις πρώτες εργασίες του Freud μέχρι σήμερα, οι πολιτισμικές νοοτροπίες για τη σεξουαλικότητα έχουν υποστεί δραματικές αλλαγές. Καθώς η σεξουαλικότητα έγινε ένα αυτόνομο και «νόμιμο» αντικείμενο επιστημονικής μελέτης, φάνηκε ότι τα «φυσιολογικά» ζευγάρια εμπλέκονται σε μία ποικιλία σεξουαλικών συμπεριφορών, που με συναίνεση των δύο πλευρών, τους δίνει τη δυνατότητα να αυξάνουν το επίπεδο της σεξουαλικής ευχαρίστησης. Οι στοματογεννητικές επαφές, παραδείγματος χάριν, έγιναν ευρέως αποδεκτές ως υγιής σεξουαλική συμπεριφορά. Παρομοίως, όπως σημειώσαμε πριν, η ομοφυλοφιλία και η πρωκτική συνουσία αφαιρέθηκαν από τη λίστα των διαστροφικών δραστηριοτήτων. Οι ψυχαναλυτικοί συγγραφείς επανειλημμένα επιβεβαίωσαν την παρατήρηση του Freud ότι υπάρχει ένας λανθάνων πυρήνας διαστροφής σε όλους μας. Έτσι μια στάση μεγαλύτερης αποδοχής της διαστροφικής σεξουαλικότητας από τον αναλυόμενο συνοδεύει την πρόοδό του στην κατανόηση της εσωτερικής του πραγματικότητας. -Πότε οι διαστροφικές φαντασιώσεις στην σεξουαλική ζωή των ενηλίκων μπορούν να προκαλέσουν πρόβλημα; Πότε δε θεωρούνται αποδεκτές; Η ψυχίατρος McDougall  επισημαίνει ότι φαντασιώσεις διαστροφής κανονικά υπάρχουν στη σεξουαλική συμπεριφορά όλων των ενηλίκων, αλλά δεν δημιουργούν ουσιαστικά προβλήματα, γιατί δεν βιώνονται ως καταναγκαστικές. Κατά την άποψή της, που πλησιάζει και με τη δική μου κλινική αντίληψη, ο όρος διαστροφή θα πρέπει να περιορίζεται στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες ένα άτομο επιβάλλει τις προσωπικές του επιθυμίες σε ένα σύντροφο που δεν επιθυμεί να εμπλακεί στο σεξουαλικό σενάριο που έχει κατασκευάσει το άτομο αυτό ή που αποπλανεί άτομα μειωμένης ευθύνης, όπως η σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού ή έναν διανοητικά ανάπηρο ενήλικα. Μια άλλη οπτική (του ψυχιάτρου Stoller) υποστηρίζει ότι οι κρίσιμοι παράγοντες που καθορίζουν το πότε μια συμπεριφορά αποτελεί διαστροφή είναι η βίαιη συμπεριφορά και η επιθυμία για ταπείνωση και εξευτελισμό του σεξουαλικού συντρόφου και του ίδιου του, του εαυτού. Από αυτήν την άποψη, αποφασιστική μεταβλητή για τον προσδιορισμό της διαστροφής είναι η πρόθεση του ατόμου. Αναγνωρίζοντας ότι στη φυσιολογική σεξουαλική διέγερση υπάρχει ένα ίχνος εχθρικότητας και μία επιθυμία για ταπείνωση, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η οικειότητα μεταξύ των δύο ερωτικών συντρόφων είναι ένας καθοριστικός παράγοντας διαφοροποίησης από την αποκαλούμενη διαστροφή. Ένα άτομο είναι διεστραμμένο μόνο όταν η ερωτική πράξη χρησιμοποιείται για να αποφύγει μια μακροχρόνια στενή συναισθηματική σχέση με ένα άλλο άτομο. Αντίθετα, η σεξουαλική συμπεριφορά δεν ορίζεται ως διεστραμμένη όταν είναι στην υπηρεσία μιας σταθερής στενής σχέσης.

H κυρία Ελεάννα  Ελευθερίου, ψυχοθεραπεύτρια - κλινική θεραπεύτρια σεξουαλικών διαταραχών, συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, εξηγεί σε ποιες περιπτώσεις οι γυναίκες δεν έχουν οργασμό και πώς αυτή η διαταραχή μπορεί να αντιμετωπιστεί. Πώς ορίζεται ο οργασμός; Ο οργασμός της γυναίκας είναι ένα πολυσύνθετο και πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Με τη στενή έννοια ορίζεται βεβαίως ως οργασμός  το  υψηλότερο στάδιο ικανοποίησης της γυναίκας από τη σεξουαλική πράξη, χωρίς όμως να αποτελεί υποχρεωτική παράμετρο για κάθε ή για όλες τις σεξουαλικές επαφές, ενώ σαφέστατα δεν είναι καθοριστικός παράγοντας για την συνολική ποιότητα της σεξουαλικής της ζωής και για την ικανοποίηση της μέσα από αυτήν. Πόσες γυναίκες αφορά η σεξουαλική δυσλειτουργία; Είναι μια διαταραχή που αφορά  μεγάλο ποσοστό, έως και 40% των γυναικών,  αλλά συνήθως δεν αντιμετωπίζεται λόγω ενοχών και προκαταλήψεων. Σύμφωνα με στοιχεία της Εταιρίας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας,  το 10% των γυναικών δεν έχουν έρθει ποτέ σε οργασμό, το 15%  έχει  δυσκολία στην επίτευξη οργασμού ενώ το  50% των γυναικών που έχουν έρθει σε οργασμό δεν δηλώνει ικανοποιημένο ούτε από την ποιότητα του οργασμού αλλά ούτε και από τη συχνότητα του. Το πρόβλημα μάλιστα λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις παγκοσμίως,αφού  ποσοστό των γυναικών με οργασμική διαταραχή ανεξαρτήτως υποστρώματος, σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση αγγίζει το 30% των γυναικών παγκοσμίως. Πότε όμως μιλάμε για πρόβλημα οργασμού;      Οργασμική διαταραχή, ανεσταλμένος οργασμός ή ανοργασμία είναι η αναστολή του οργασμού, μόνιμη, επαναλαμβανόμενη ή παροδική που διαρκεί για έξι ή περισσότερους μήνες. Η γυναίκα δυσκολεύεται πολύ  να φτάσει σε οργασμό ή καθυστερεί τόσο ώστε τελικά να υπάρχει πλήρης απουσία οργασμού, παρά το ότι έχει προηγηθεί η φάση της διέγερσης σε ικανοποιητικό βαθμό. Η έλλειψη οργασμού μπορεί να συμβαίνει από την αρχή της ερωτικής ζωής της γυναίκας (πρωτοπαθής), να εμφανιστεί  μετά από περίοδο φυσιολογικής οργασμικής λειτουργίας (δευτεροπαθής), να ισχύει σε όλες τις ερωτικές επαφές και με όλους τους συντρόφους της γυναίκας (γενικευμένη)  ή εκλεκτική, εμφανίζεται δηλαδή κατά περίπτωση και υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Που αποδίδεται; Μπορεί να οφείλεται σε ψυχογενείς λόγους που σχετίζονται με τη διαχείριση της ενοχής, της απόλαυσης και της επιθετικότητας, τις αναστολές, την αίσθηση ανεπάρκειας, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και τη δυσαρέσκεια, την απογοήτευση ή τη δυσφορία που βιώνει μια γυναίκα λόγω κακής εικόνας εαυτού. Ενοχοποιούνται επίσης τυχόν παλαιότερες τραυματικές σεξουαλικές εμπειρίες και η κατάθλιψη. Ακόμη καταγράφονται οργανικά αίτια όπως νευρολογικές νόσοι, κακώσεις της σπονδυλικής στήλης ή της πυέλου, άτρητος παρθενικός υμένας,τραχηλίτιδες, κολπίτιδες καθώς και άλλες ασθένειες όπως  διαβήτης, υπέρταση. Ακόμη ευθύνονται για την έλλειψη οργασμού η χρήση ψυχοτρόπων φαρμάκων,  η κατάχρηση αλκοόλ καθώς και άλλων εθιστικών ουσιών. Σημαντικό ρόλο βέβαια διαδραματίζουν και παράμετροι όπως η κακή σχέση με το σύντροφο, η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των συντρόφων, όπως και η υποτίμηση της σημαντικότητας της ικανοποίησης και του οργασμού από την ίδια τη σύγχρονη γυναίκα με τους πολλαπλούς ρόλους(μητέρα, σύζυγος, εργαζόμενη, ερωτική σύντροφος) και τις αυξημένες αρμοδιότητες και υποχρεώσεις. Η δυσκολία στον οργασμό μπορεί επίσης να προέρχεται από άγνοια και ελλιπή σεξουαλική επιμόρφωση όπως επίσης και από την απουσία των σχεδόν πάντα απαραίτητων προϋποθέσεων για την επίτευξη του, όπως οι προκαταρκτικές ερωτικές περιπτύξεις, η επαρκής από άποψη σκληρότητας και χρονικής διάρκειας στύση κατά την κολπική διείσδυση, η επαρκής διέγερση της γυναίκας, η ερωτική της επιθυμία, όπως και του συντρόφου της. Μπορεί να αντιμετωπιστεί; Πρωτίστως με ειλικρίνεια για την παραδοχή του προβλήματος. Παρά το γεγονός ότι η θεραπεία της οργασμικής διαταραχής είναι εφικτή, οι γυναίκες δύσκολα αποκαλύπτουν το πρόβλημα τους ενώ συχνά καταφεύγουν στην προσποίηση -αφού ο γυναικείος οργασμός είναι σχεδόν ανέφικτο να γίνει αντιληπτός από τον άνδρα- ώστε να μην αποκαλυφθεί η αδυναμία τους, να μην πληγώσουν τον σύντροφο τους  ή και γιατί δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσουν περαιτέρω αφού θεωρούν δεδομένο ότι δεν φτάνουν σε οργασμό. Ο ειδικός προτείνει στα ζευγάρια ειδικές ασκήσεις και τεχνικές όπως η εστίαση στις αισθήσεις με παράλληλη επικέντρωση στα ψυχογενή και οργανικά αίτια που παρεμποδίζουν και διαταράσσουν τη σχέση.  Όταν το πρόβλημα είναι κυρίως προσωπικό, και ο ψυχολογικός προβληματισμός είναι βαθύτερος τότε προτείνεται ατομική θεραπεία στη γυναίκα.

Θα ήθελα να ρωτήσω γιατί οι τρίχες στο εφήβαιο διεγείρουν κάποιους ανθρώπους σεξουαλικά. Επίσης χρησιμεύουν κάπου συγκεκριμένα; Στο ερώτημα απαντά ο Σεξολόγος Ζήσης Παπαθανασίου Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, οι αδένες που βρίσκονται στο εφήβαιο, καθώς και οι άλλοι που βρίσκονται σε άλλα σημεία της επιφάνειας του σώματος, όπως …

Ο αυνανισμός είναι η αυτο-διέγερση των γεννητικών οργάνων για να επιτευχθεί η σεξουαλική διέγερση και η ευχαρίστηση, με αποτέλεσμα, συνήθως, την σεξουαλική κορύφωση (οργασμός). Συνήθως γίνεται αγγίζοντας, χαϊδεύοντας ή κάνοντας μασάζ στο πέος ή την κλειτορίδα μέχρι να επιτευχθεί οργασμός. Ποιος αυνανίζεται;

Έμπλεξα με έναν 70αρη παντρεμένο από μοναξιά κι απογοητευση. Eίμαι 45 και το πρόβλημά μου είναι πως κάθε φορά που του εκφράζω τα συναισθήματα μου ότι δηλ είμαι ερωτευμένη μαζί του ή θέλω να΄ρθει κάποια μέρα σπίτι που δεν έχω εκτάκτως δουλειά προκαλεί καυγάδες και φεύγει μια από τις φορές που χωρίσαμε ήταν γιατί μαγείρεψα φαγητό στο σπίτι δυο τρεις φορές. Ενώ ο ίδιος μου είχε πει πως θέλει μαγειρευτό φαγητό και είπε πως τον καταπιέζω έχει κάνει σχέσεις μακροχρόνιες στη ζωή του μιας και με τη γυναίκα του που είναι παντρεμένος από

Μπορεί μια γυναίκα να φτάσει σε οργασμό από τις ρώγες;

Είμαι μητέρα ενός κοριτσιού στα 12 και θέλω να ρωτήσω κάποιον ειδικό σας για το θέμα του σεξ στην εφηβεία. Τα πράγματα πια στα σχολεία έχουν αλλάξει και τα κορίτσια στέλνουν γυμνές φωτογραφίες μέσα από το φέισμπουκ στο φίλο τους με γυμνά μέρη του σώματός τους. Δεν είναι μόνο αυτό. Έμαθα ότι στο σχολείο της κόρης μου ένα κορίτσι έκανε στοματικό έρωτα σε ένα αγόρι και όλοι το έχουν μάθει. Μάλιστα λένε κοροιδευτικά σχόλια γι αυτό το κορίτσι. Αναρωτιέμαι σαν μάνα τι πρέπει να κάνω με όλα αυτά που συμβαίνουν και φοβάμαι μη συμβούν και στο δικό μου παιδί.

Οι στιγμές της αμηχανίας και της ντροπής κατά τη σεξουαλική πράξη δεν τελειώνουν με την ολοκλήρωση της εφηβείας και της πρώτης νεότητας. Ακόμα και οι πιο έμπειροι σεξουαλικά ενήλικες μπορεί να βρεθούν σε καταστάσεις που τους φέρνουν σε δύσκολη θέση και τους κάνουν να νιώθουν άβολα.