Γυναίκα σε λάθος σχέσεις: Πώς η αποχή από τους άντρες, θα σου φέρει καλύτερους άντρες;

Πολλές γυναίκες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα που ξεκινάει με ερωτήματα όπως «γιατί κάθομαι σε μια κακή, προβληματική σχέση;», «γιατί πάντα μπλέκω με τους λάθος άντρες;», για να καταλήξει στη συνηθισμένη επωδό «μα τι πρέπει να κάνω για να βρω τον κατάλληλο άντρα;» Η κλινική ψυχολόγος Α. Κουλουκούρη στο κείμενο που ακολουθεί, αντιστρέφει το ερώτημα και εξηγεί Πώς η αποχή από τους άνδρες, θα σου φέρει καλύτερους άντρες!

Γράφει η Κλινική Ψυχολόγος, Aσημίνα Κουλουκούρη

Περίπτωσή 1:

Κοπέλα έφηβη ή νεαρή, όμορφη (που δεν το ξέρει ότι είναι), συνομιλεί με άγνωστο νεαρό που την βρήκε ή ακόμα χειρότερα τον βρήκε στο ίντερνετ (επειδή ήταν ωραίος και δεν μπορούσε να αντισταθεί) για 2 ή 3 χρόνια και:

α. της προτείνει να βρεθούνε για σεξ περιστασιακά και πάει,

β. της ζητά χρήματα,

γ. της ζητά οτιδήποτε, όπως να πάει στο μέρος που ζει και να την φιλοξενήσει με εύλογους σκοπούς και εμφανείς κινδύνους. Τα κάνει όλα αυτά.

Περίπτωση 2:

Γυναίκα ενήλικη βρίσκεται με άνδρα μόνο για σεξ, πιστεύοντας ότι μέσα από το σεξ ή το καλό φαγητό ή δώρα ή σέξι εσώρουχα ή ό,τι άλλο, θα τον «κερδίσει τελικά» από τις άλλες που υποψιάζεται ή ξέρει ότι υπάρχουν. Ο άνδρας αυτός τη βλέπει όταν θέλει σεξ… και αυτή το δέχεται, αλλά υποφέρει. Ο άνδρας φυσικά την αφήνει κάποια στιγμή.

Περίπτωση 3:

Γυναίκα χωρισμένη με παιδί ψάχνει απεγνωσμένα μια αγκαλιά και κάποιον να την αγαπήσει για να ξαναδημιουργήσει οικογένεια. Πέφτει σε άνδρες που της πουλούν αυτό το παραμύθι για να την εκμεταλλευτούν σεξουαλικά ή να μείνουν σπίτι της για να τους φροντίζει κι αυτούς σαν παιδιά με αντάλλαγμα σεξ και ελάχιστα χρήματα. Το δέχεται.

Περίπτωση 4:

Γυναίκα μόνη μεσήλικη νομίζει ότι χρησιμοποιεί νεαρούς άνδρες για σεξ ζώντας τη «χρυσή ηλικία» του σεξ, μέχρι που αυτοί της ζητούν χρήματα ή μπορεί και να την απειλούν, αν δεν τους δώσει. Μπορεί να ζει επικίνδυνα κάποιες φορές.

Τι κοινό έχουν όλες αυτές οι γυναίκες;

  1. Δεν έχουν αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, αυτοαγάπη και αυτοσεβασμό.
  2. Δεν έχουν μάθει ότι αξίζουν πολλά περισσότερα από όσα ζητούν.
  3. Θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο, για λίγη αγκαλιά και λίγο σεξ και το-τα παιδί-α τους επίσης.
  4. Επιμένουν σε σχέσεις οπού οι άλλοι δεν τις θέλουν ή που δεν είναι καν σχέσεις αλλά «καταστάσεις».

Υπάρχουν εκπληκτικά πολλές γυναίκες, που εύκολα πέφτουν θύματα επιτήδειων ανδρών γιατί ακριβώς δεν έχουν μεγαλώσει με αγάπη και σεβασμό. Κανείς δεν τους έχει μιλήσει ποτέ για την αξία τους ως γυναίκα, για το ποιος είναι σωστός και ποιος επιβλαβής άνδρας και με επιχειρήματα γιατί και για το πώς να διαλέγουν κατάλληλο σύντροφο.

Δεν έχουν νιώσει προστασία από την πλευρά του πατέρα τους και δεν έχουν εκπαιδευτεί στο πώς να είναι γυναίκες σωστά από την πλευρά της μητέρας τους.

Αντίθετα έχουν μεγαλώσει με σιωπή ή κακοποίηση και συμβουλές από φίλες. Η οικογένεια, τα περιοδικά και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συνήθως τις κάνουν να συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλες και να βρίσκουν τον εαυτό τους κατώτερο και επίσης και η οικογένεια τους συχνά τις αξιολογεί με γνώμονα ποιον άνδρα θα έχουν δίπλα τους ή με άλλα εξωτερικά κριτήρια, π.χ. αν είναι λεπτές ή παχιές ή όμορφες. Αυτά δημιουργούν την κατάλληλη βάση για έναν χαώδη κόσμο σχέσεων με το άλλο φύλλο.

Ένα άλλο θέμα είναι ότι ο θεσμός της προίκας στην Ελλάδα δημιούργησε αρκετά προβλήματα στην εικόνα της γυναίκας και την αξία της κι αυτό παραμένει στο κεφάλι πολλών ακόμα υποσυνείδητα.

Να θυμίσουμε τι είναι:

Προίκα είναι ένας θεσμός κατά τον οποίο η οικογένεια παραχωρεί στη νύφη την περιουσία της όταν παντρεύεται (δηλαδή της δίδεται η περιουσία της σε σχέση με κάποιον άλλο και για τη χρήση της από αυτόν τον άλλο ή από κοινού, πάντως όχι για την ίδια). Ο θεσμός της προίκας υπήρχε από τα αρχαία χρόνια και αποτελούσε τη συμβολή της γυναίκας στον κοινό βίο του ζευγαριού.

Οι συνήθεις λόγοι που επιβαλλόταν ήταν αρχικά οικονομικοί και στη συνέχεια κοινωνικοί. Πέρα από τα φυσικά προσόντα της νύφης, αιτία γάμου αποτελούσε και η προίκα. Η προίκα ήταν ένα συμβόλαιο γάμου, έγγραφο και ενυπόγραφο, το οποίο επιβεβαιωνόταν από το προικοσύμφωνο. Ήταν μια ενέργεια στην οποία το συναίσθημα είχε ανύπαρκτο ρόλο στην διαδικασία λήψεως της απόφασης. Οι γονείς κάθε κοπέλας προσπαθούσαν από τα μικρά χρόνια της, μέχρι τη στιγμή που θα τη ζητούσε κάποιος, να συλλέξουν όση περισσότερη προίκα μπορούσαν για να παντρευτεί (Άρα χωρίς προίκα δεν θα παντρεύονταν γιατί δεν είχε αξία, έπρεπε να φέρει μαζί της και υλικά στον γάμο και μάλιστα υλικά που δεν θα τα διαχειρίζεται η ίδια συνήθως).

Συνήθως η προίκα αποτελούνταν από ρούχα, αλλά οι πιο εύποροι έδιναν κοσμήματα, κτήματα γης, ζώα, καθώς και κατοικίες. Στην ουσία η προίκα ήταν μια αποζημίωση στον άντρα, καθώς εξασφάλιζε την ελάφρυνση της οικογένειας σε πολλούς τομείς και του συζύγου από τα βάρη της. Τέλος, η προίκα είναι ένα σύμβολο μέσα από το οποίο μπορούσε κανείς να διακρίνει την οικονομική κατάσταση κάθε οικογένειας.

Με αυτό τον θεσμό που ισχύει ακόμα για αρκετούς ή τουλάχιστον νοητικά, συμβαίνουν δύο πράγματα:

  1. Υποβαθμίζεται η αξία μιας γυναίκας ακόμη περισσότερο και κρίνεται με βάση το τι ακόμα -εκτός από τον εαυτό της- έχει να «βάλει στο τραπέζι» για να τη διαλέξει κάποιος και θέτει πολύ καλές βάσεις για ψεύτικες ή συμφεροντολογικές σχέσεις με προικοθήρες που συχνά θα πάρουν την περιουσία της γυναίκας (ή οτιδήποτε έχει να προσφέρει) και θα κακοποιήσουν την ίδια. Η ίδια δεν έχει πάρει παραδοσιακά, λοιπόν, το μήνυμα ότι έχει αξία από μόνη της, αλλά είναι περισσότερο κάτι υλικό που ανταλλάσσεται μαζί με την ίδια, η αξία της.
  2. Μια γυναίκα βιώνεται σαν ένα βάρος, αντί να βιώνεται σαν κάτι πολύτιμο για έναν άνδρα.

Σε κουλτούρες στις οποίες ο άνδρας καλείται να φανεί άξιος να παντρευτεί μια γυναίκα, έχοντας να παρουσιάσει ότι είναι αυτόνομος, δηλαδή έχοντας μια δουλεία, ένα σπίτι αυτοκίνητο και χρήματα για να τη ζήσει, δίνεται αποζημίωση στους γονείς για τα όσα ξόδεψαν για να την αναστήσουν, πράγμα που δημιουργεί εντελώς αντίθετη αίσθηση, ότι δηλαδή μια γυναίκα είναι κάτι πολύτιμο με αξία και μόνο κάποιος άξιος μπορεί να την έχει.

Τι συμβαίνει σήμερα;

Πολλές γυναίκες ακόμη αισθάνονται «μη αρκετές» και από τον απόηχο του παρελθόντος και από τα σύγχρονα Μέσα που τις προωθούν να τρέχουν και να διορθώνουν οι ίδιες τα πάντα στις σχέσεις ή και να δημιουργούν τις σχέσεις ξεκινώντας τες και από την οικογένεια τους και το πώς τους έχει φερθεί.

Παλιά, τα κανόνιζε η οικογένεια όλα αυτά, αλλά τώρα πλέον δυστυχώς δεν χρειάζεται, γιατί οι ίδιες οι γυναίκες έχουν μάθει να προσθέτουν στην προσωπική αξία τους, συμπεριφορά συζύγου πριν από τον γάμο με όλα τα κομφόρ, άφθονο σεξ σε κάθε πιθανή στάση και επιπλέον δώρα με σκοπό να διαλέξει αυτές ο άντρας που θέλουν. Επίσης ελκύονται από άνδρες ψυχρούς που δεν τις επιθυμούν πραγματικά.

Οι γυναίκες που θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους σε αυτές τις περιγραφές οφείλουν να ξέρουν ότι είναι δυστυχώς πάρα πολλές. Τα παραδείγματα είναι φανταστικά μεν, αλλά βασισμένα δε σε ιστορίες που έχω ακούσει από πολλές γυναίκες και έφηβες κοπέλες στην σελίδα μου στο Facebook. Όλες αυτές οι γυναίκες είναι απελπισμένες. Δεν μπορούν σχεδόν να ζήσουν χωρίς τον νεαρό ή τον πρώην ή τον νυν και δεν αντιλαμβάνονται καν την αληθινή τους κατάσταση επηρεασμένες βαθύτατα από την εικόνα που έβαλε η κοινωνία, τα ΜΜΕ, αλλά και η οικογένεια μέσα τους.

Το μόνο που θέλουν είναι ένα ζεστό σώμα στο κρεβάτι τους, στοργή, κάποιον να παρουσιάσουν σαν τον φίλο ή τον άνδρα τους στον περίγυρο και ίσως κι ένα δαχτυλίδι ή γάμο χωρίς να ψάχνουν ποιος είναι ο άλλος.

Τα άτομα με τα οποία έχουν μπλέξει, θέλουν συνήθως πιο απλά πράγματα όπως άφθονο σεξ, χρήμα ή μια ωραία στέγη, όλα τα κομφόρ ή και ωραία ρούχα.

Αυτή είναι ακριβώς η περίπτωση, όμως, που όλες αυτές οι γυναίκες χρειάζεται να απέχουν εντελώς από το να βρουν έναν άνδρα και να ασχοληθούν σοβαρά με τον εαυτό τους. Αν δεν καθίσουν να μελετήσουν σοβαρά τον τρόπο που σχετίζονται με τους άνδρες, πώς έμαθαν να μπλέκουν με άτομα που τις εκμεταλλεύονται χωρίς κανένα στάνταρ και να αγαπήσουν οι ίδιες τον εαυτό τους, η σειρά τέτοιων σχέσεων θα γίνει απλά πιο μεγάλη και η απογοήτευση χειρότερη.

Το να μην είναι με κάποιον άνδρα για κάποιο διάστημα και να επικεντρωθούν στον εαυτό τους, μπορεί να φαντάζει κατόρθωμα γιατί πολλές έχουν εξαρτητική σχέση με τους άνδρες.

Ο λόγος που επιμένω στο «εντελώς» ή έστω αν μπορούν μόνο να βγαίνουν για να περάσουν καλά 1 ή 2 ώρες με κάποιον και να τον γνωρίσουν σαν άνθρωπο, είναι ότι οι γυναίκες με αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν την τάση να επενδύουν μαζικά συναισθηματικά σε οποιαδήποτε επικοινωνία με το άλλο φύλο, ακόμη και σε μια απλή γραπτή επικοινωνία με έναν άγνωστο, πράγμα πολύ επικίνδυνο συναισθηματικά και μη ελέγξιμο από τις ίδιες.

Βλέπουμε συχνά να δοκιμάζουν το επίθετό του ή να οραματίζονται πριν από το πρώτο ραντεβού ποσά παιδιά θα κάνουν μαζί του για παράδειγμα ή δημιουργούν στο κεφάλι τους σενάρια σχέσης που δεν υπάρχει καθόλου στην πραγματικότητα. Οι «σχέσεις» που προκύπτουν, τις λεμέ στα αγγλικά «situation ship» (δηλαδή «κατάσταση»), σε αντιπαράθεση με το relationship (αληθινή σχέση) κι αυτό γιατί είναι «φλου», δεν έχουν πραγματική βάση με κοινές συμφωνίες και αλληλοσεβασμό και κυρίως είναι νοητική κατάσταση συνοδευόμενη από σεξ σε περιόδους που ο άνδρας το επιθυμεί κάτι σαν «ντελίβερι σεξ».

Δε λένε την αλήθεια στον εαυτό τους και έτσι μπορεί να χάσουν χρόνια από τη ζωή τους και να ζουν σε μεγάλη αγωνία περιμένοντας να αλλάξει ο άνδρας αυτός που ελπίζουν ότι θα τον κάνουν να αλλάξει με την αγάπη τους. Μια αγάπη που δεν δίνουν στον εαυτό τους για να φύγουν και να δουν ξεκάθαρα τι συμβαίνει.

Η λύση είναι λοιπόν η επικέντρωση στον εαυτό τους και στα δικά τους σχέδια και ύπαρξη, η επίλυση, οποίων τραυμάτων υπάρχουν ψυχικά, καθώς και η εκμάθηση του να βάζουν υγιή όρια στις σχέσεις τους προκειμένου να βρουν κάποιον που θα τις σέβεται, όσο σέβονται πλέον οι ίδιες τον εαυτό τους.

Α. Κουλουκούρη
Κλινική Ψυχολόγος
Εξειδίκευση στην Κλινική Ψυχολογία  Ψυχοπαθολογία και Ψυχανάλυση
www.akouloukouri.gr

Σχετικά άρθρα