Χωρισμός και ενοχές: «Μήπως έπρεπε να δώσω μία ευκαιρία»;

Δεν μπορώ να ξεπεράσω το γεγονός ότι έκανα ένα λάθος και διέλυσα μια σχέση δέκα χρόνων… Αν και είχε βαλτώσει αυτή η σχέση δεν της άξιζε η κατάληξη αυτή. Όφειλα να προσπαθήσω περισσότερο και δεν το έκανα. Και αυτό με έχει επηρεάσει πάρα πολύ. Έχουν περάσει πολλοί μήνες και κάθε μέρα το σκέφτομαι με αποτέλεσμα να μη μπορώ να προχωρήσω.

Στο ερώτημα απαντά η κλινική ψυχολόγος Νάσια Σκαμπαρδώνη:

Αγαπητή αναγνώστρια,

μας μιλήσατε λακωνικά για μια σχέση που είχε διάρκεια δέκα χρόνων και είχε βαλτώσει όπως λέτε. Αν κι οι δύο είχατε προσπαθήσει και διαπιστώσατε πως δε μπορούσε να αλλάξει κάτι, τότε γιατί σκέφτεστε το πόση διάρκεια είχε και το συνδέετε; Μιλάτε σαν να μην το συναποφασίσατε και πήρατε μόνη σας την απόφαση αυτή και τώρα νιώθετε ενοχικά γι’ αυτήν. Γιατί νιώθετε ενοχικά όμως για κάτι το οποίο αναγνωρίσατε πως είχε τελειώσει; Τι είναι αυτό που θεωρείτε πως δεν σας αφήνει να προχωρήσετε;

Κοιτάξτε βαθιά μέσα σας και προσπαθήστε να δείτε ξεκάθαρα αν είναι οι ενοχές  μήπως πληγώσατε τον σύντροφό σας, αν είναι η αμφιβολία που έχετε αν πράξατε το σωστό (που πάντα έχουμε αμφιβολίες σε σημαντικές αποφάσεις γιατί ποτέ δεν είμαστε σίγουροι αν κάναμε τη σωστή επιλογή και είναι απόλυτα φυσιολογικό), ή μήπως έχετε σκεφτεί πως απλά δεν έχετε βρει κάτι που να σας καλύπτει ακόμη για να συνεχίσετε; Το να συνεχίσετε δεν έχει συγκεκριμένο χρόνο, χρειάζεστε χρόνο για να κλείσετε τον κύκλο της προηγούμενης σχέσης μέσα σας και κατόπιν να βρείτε μια επιλογή που να σας καλύπτει.

Νάσια Σκαμπαρδώνη
Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεύτρια
Διαταραχές άγχους
[email protected]
694 – 4606204
Στρατηγού Μακρυγιάννη 36 και 25ης Μαρτίου, Γέρακας, Αθήνα, 153 44

Σχετικά άρθρα