Γιατί παγιδευόμαστε σε ερωτικές σχέσεις που έχουν τελειώσει;

Βρίσκομαι σε σχέση εδώ και 5 χρόνια. Τους τελευταίους μήνες έχω αρχίσει και σκέφτομαι έντονα τον χωρισμό. Αισθάνομαι ότι έχω χάσει τον εαυτό μου, ότι χάνω μέρες και χρόνο ευτυχισμένης ζωής. Νιώθω ότι δεν με γεμίζει η σχέση μου δεν έχω πια τον ίδιο ενθουσιασμό και πάθος για εκείνον, όπως μέχρι πριν από κάποιο καιρό. Είναι πολύ καλός και με αγαπάει  πολύ,  αλλά δεν υπάρχει τίποτα ενδιαφέρον πλέον.

Όλα τα αναλαμβάνω εγώ, όλες οι ευθύνες είναι πάνω μου και αυτός μόνο ακολουθεί. Τον αγαπώ πολύ, αλλά δεν ξέρω αν είμαι πια ερωτευμένη μαζί του. Έχω δώσει ήδη δυο φορές ευκαιρία. Τα αισθήματα του σίγουρα είναι πιο δυνατά από τα δικά μου. Επίσης, στο μυαλό μου υπάρχει και ένας άλλος άνθρωπος  και αισθάνομαι τρομερές ένοχες γι’ αυτό. Αισθάνομαι φυλακισμένη και φοβισμένη. Δεν θέλω να χάσω έναν άνθρωπο που με λατρεύει! Τι να κάνω;

Στο ερώτημά σας απάντησε η Μαρία Χατζηαναστασίου, ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια υπαρξιακής Προσέγγισης

Κατανοώ αγαπητή, από αυτά που περιγράφεις, ότι νιώθεις πως υπάρχει χώρος στη ζωή σου για κάτι καινούριο. Όμως, καθώς έχεις μία σχέση μακροχρόνια με αγάπη κι όμορφα θεμέλια, είναι εύλογο να φοβάσαι και να δυσκολεύεσαι να πάρεις την απόφαση να την αφήσεις πίσω σου και να προχωρήσεις.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η ανάληψη της ευθύνης για το ρίσκο της επιλογής αυτής είναι σίγουρα ζόρικη… όμως, όταν κάτι έχει κάνει τον κύκλο του, καλούμαστε να το υποστηρίξουμε με θάρρος και ειλικρίνεια και να το ωριμάζουμε μέσα μας. Πάντα θα υπάρχουν υπέρ και κατά σε κάθε ρίσκο και σε κάθε επιλογή, σημασία έχει να είσαι σ’ επαφή με αυτό που πραγματικά θέλεις και να το υποστηρίζεις με σθένος. Εξάλλου, χωρίς ρίσκο, τίποτα δε μαθαίνεται…

Μαρία Χατζηαναστασίου,
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια Υπαρξιακής Προσέγγισης
6986245679,
[email protected]

Σχετικά άρθρα