Όταν η Ελένη μπήκε στο γραφείο μου για την πρώτη συνεδρία μας, κρατούσε μια κάρτα στο χέρι της. Χωρίς να της το ζητήσω, μου την έδωσε. Έγραφε: «Πήραμε διαζύγιο για θρησκευτικούς λόγους. Ο σύζυγός μου πίστευε ότι ήταν Θεός, ενώ εγώ όχι». Το χιούμορ της με έκανε να γελάσω και με προϊδέασε για την ιστορία που θα άκουγα.
Όταν ο Μάρκος και η Ελένη συναντήθηκαν για πρώτη φορά, εκείνη αισθάνθηκε τον ενθουσιασμό να την κατακλύζει. Ο Μάρκος ήταν γοητευτικός, πνευματώδης και σαγηνευτικός. Η Ελένη πίστεψε ότι στο πρόσωπό του είχε βρει την πραγματική αγάπη. Όταν πια παντρεύτηκαν και έκαναν τα παιδιά τους συνειδητοποίησε ότι η γοητεία του Μάρκου ήταν εκείνη ενός πανούργου ναρκισσιστή. Παρά τις αρχικές επιδεικτικές εκδηλώσεις αγάπης, ο Μάρκος νοιαζόταν μόνο για τον εαυτό του και χειραγωγούσε συνεχώς τους άλλους για να ικανοποιεί τις δικές του ανάγκες. Κακοποιούσε συναισθηματικά τόσο την Ελένη όσο και τα παιδιά τους. Όταν η Ελένη αποφάσισε ότι ο κόμπος έφτασε στο χτένι και κατέθεσε αίτηση διαζυγίου, ο Μάρκος τρόμαξε. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η Ελένη θα τον εγκατέλειπε, καταστρέφοντας τη ζωή του. Ο Μάρκος είδε τον εαυτό του ως θύμα.
Απρόθυμος να συμβιβαστεί, δεν ήταν σε θέση να δει πράγματα από οποιαδήποτε οπτική πέρα από τη δική του. Ήταν μονίμως θυμωμένος και εκδικητικός. Ο Μάρκος δεν σταματούσε να εξαπολύει επιθέσεις εναντίον της Ελένης σε κάθε φάση της διαδικασίας αλλά και να βρίσκει πάντα δικαιολογίες ακόμη και για την πιο κραυγαλέα συμπεριφορά του, κατηγορώντας τους άλλους, και ειδικά την Ελένη, για τις πράξεις του. Δεν δίστασε ούτε στιγμή να χρησιμοποιήσει τα παιδιά του ως πιόνια…
Όταν ένα «φυσιολογικό» άτομο προσπαθεί να αποδεσμευτεί από έναν ναρκισσιστή, θα πρέπει να έχει κατά νου ότι ο τελευταίος είναι ικανός να προκαλέσει κάθε είδους σύγκρουση. Οι πράξεις του ναρκισσιστή θα θέσουν τον άλλο σύζυγο σε κατάσταση άμυνας … ειδικά όταν στη σχέση τους εμπλέκονται παιδιά. Οι εξωτερικοί παρατηρητές μπορεί να βλέπουν έναν αγώνα μεταξύ ίσων, ωστόσο αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι ο «φυσιολογικός» σύζυγος προσπαθεί να προστατεύσει τα παιδιά. Είναι λίγοι οι άνθρωποι που αναγνωρίζουν τις ιδιότητες του ναρκισσισμού, ακόμη κι αν εμπλέκονται με έναν ναρκισσιστή.
Μια κοινή αντίληψη μεταξύ των δικηγόρων, των ψυχοθεραπευτών, των κοινωνικών λειτουργών, των δικαστών και άλλων επαγγελματιών είναι ότι σε κάθε έντονα συγκρουσιακό διαζύγιο, ευθύνονται αμφότερα τα μέρη για τη σύγκρουση. Πολλοί επαγγελματίες υποθέτουν ότι οι δύσκολες και εξαντλητικές μάχες επιμέλειας προκαλούνται από δύο γονείς πεισματάρηδες, εγωιστές και ίσως λίγο «τρελούς». Και οι δύο σύζυγοι σκιαγραφούνται με τον ίδιο τρόπο, ενώ η ιδιομορφία του ναρκισσιστή δεν γίνεται πλέον αντιληπτή. Στην πραγματικότητά όμως ο τελευταίος έχει δημιουργήσει μόνος του έναν εφιάλτη για δύο.
Όταν οι ναρκισσιστές, άνδρες ή γυναίκες, αισθάνονται ότι έχουν χάσει, ή αισθάνονται ότι έχουν απορριφθεί ή εγκαταλειφθεί, δεν μπορούν να το προσπεράσουν. Το μυαλό τους μένει κολλημένο. «Εσύ φταις για όλα»! «Πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό σε εμένα»; Θα επιτεθούν ξανά και ξανά χρησιμοποιώντας τα παιδιά και τα οικονομικά, καθώς η αυτοεκτίμησή τους έχει πληγεί αφήνοντάς τους ευάλωτους την κριτική και την αποτυχία. Παρόλο που μπορεί να μην το δείχνουν, η κριτική στοιχειώνει αυτά τα άτομα και να τους αφήνει να αισθάνονται ταπεινωμένα και κενά. Έτσι θα αντιδράσουν με περιφρόνηση, οργή και ανυποχώρητη αντεπίθεση.
Ενώ στα «κανονικά» διαζύγια, οι χωρισμένοι σύζυγοι χρειάζονται περίπου τρία χρόνια για να προσαρμοστούν πλήρως στη νέα τους ζωή, οι ναρκισσιστές δεν ξεπερνούν ποτέ το διαζύγιο και συνεχίζουν να κατηγορούν τον σύντροφό τους για τα συναισθήματα ανεπάρκειας και δυστυχίας που βιώνουν για πολύ καιρό μετά το διαζύγιο.
Με πληροφορίες από το PsychologyToday
