John Quincy Adams (1767-1848) , Αμερικανός πρόεδρος [1825-1829]
Ο Τζον Κουίνσι Άνταμς (John Quincy Adams) ήταν Αμερικανός πολιτικός και ο 6ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από τις 4 Μαρτίου 1825 ως τις 4 Μαρτίου 1829, στην κορυφή μιας πολιτικής καριέρας κατά την διάρκεια της οποίας υπηρέτησε σε αρκετές θέσεις ως διπλωμάτης ; γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών, Υπουργός Εξωτερικών και εκπρόσωπος των ΗΠΑ από την Μασαχουσέτη. Ήταν γιος του δεύτερου Προέδρου των ΗΠΑ Τζον Άνταμς (1797-1801) και της συζύγου του, Αμπιγκέιλ Άνταμς. Αρχικά ομοσπονδιακός όπως ο πατέρας του, έγινε μέλος του δημοκρατικού-ρεπουμπλικανικού κόμματος του Τζέφερσον, του National Republican, του Anti-Masonic και του Whig.
Η δέσμευση του Άνταμς στις ρεπουμπλικανικές αξίες των ΗΠΑ διαμορφώθηκε στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Ως διπλωμάτης, ο Άνταμς έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διαπραγμάτευση συνθηκών, όπως η Συνθήκη του Γκεντ, με την οποία έληξε ο πόλεμος του 1812 (1812-1815). Ως Υπουργός Εξωτερικών του πέμπτου προέδρου των ΗΠΑ Τζέιμς Μονρόε, διαπραγματεύτηκε με την Μεγάλη Βρετανία το 1818 όσον αφορά τα βόρεια σύνορα των ΗΠΑ με τον Καναδά, διαπραγματεύτηκε την Συνθήκη Adams-Onis με την Ισπανία, που επέτρεψε την προσάρτηση της Φλόριντα στις ΗΠΑ, και προετοίμασε το “Δόγμα Μονρόε”. Οι ιστορικοί γενικά συμφωνούν ότι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους διπλωμάτες και υπουργούς εξωτερικών στην ιστορία της Αμερικής. Ο βιογράφος Σάμιουελ Φλαγκ Μπέμις υποστηρίζει ότι ο Άνταμς ήταν σε θέση “να συγκεντρώνει, να διατυπώνει και να θέτει σε εφαρμογή τα βασικά στοιχεία της εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής – αυτοδιάθεση, ανεξαρτησία, μη-αποικιοκρατία, μη-παρέμβαση, μη-εμπλοκή στην ευρωπαϊκή πολιτική, ελευθερία του εμπορίου και ελευθερία των θαλασσών”
Ο Άνταμς εξελέγη πρόεδρος σε έναν κλειστό και αμφιλεγόμενο διαγωνισμό το 1824. Ως πρόεδρος, φρόντισε να εκσυγχρονίσει την αμερικανική οικονομία και να προωθήσει την εκπαίδευση. Ο Άνταμς θέσπισε ένα μέρος στην ημερήσια διάταξή του και εξόφλησε ένα μεγάλο μέρος του εθνικού χρέους. Ωστόσο, το εχθρικό απέναντί του Κογκρέσο επαναστάτησε και η έλλειψη υποστήριξης στο πρόσωπο του Άνταμς βοήθησε τους υπόλοιπους πολιτικούς να τον σαμποτάρουν. Έχασε την υποψηφιότητά του στις εκλογές του 1828 για να επανεκλεγεί υπό την ηγεσία του Άντριου Τζάκσον. Ιστορικοί έχουν απεικονίσει τον Άνταμς ως ηθικό ηγέτη κατά την διάρκεια μιας εποχής εκσυγχρονισμού κατά την οποία νέοι τρόποι επικοινωνίας διέδοσαν μηνύματα θρησκευτικής αναγέννησης, κοινωνικής μεταρρύθμισης και πολιτικών κομμάτων και όταν τα βελτιωμένα μέσα μεταφοράς μετέφεραν τα αγαθά, τα χρήματα και τους ανθρώπους πιο γρήγορα.
Μετά την αποχώρησή του από την προεδρεία το 1829, ο Άνταμς εξελέγη εκπρόσωπος των ΗΠΑ στην Μασαχουσέτη, υπηρετώντας κατά τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια της ζωής του λαμβάνοντας την μεγαλύτερη αναγνώριση από αυτήν που είχε λάβει ως πρόεδρος. Με την ολοένα και αυξανόμενη αντίθεσή του ενάντια στην δουλεία, ο Άνταμς έγινε πρόεδρος του κινήματος Δύναμη των Σκλάβων. Προέβλεψε την διάλυση της ένωσης για την δουλεία και θεώρησε ότι σε μια τέτοια κρίση ο πρόεδρος θα μπορούσε να καταργήσει την δουλεία χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις του πολέμου. Ο Άνταμς επίκρινε την προσάρτηση του Τέξας και τον Μεξικανο-Αμερικανικό Πόλεμο, τον οποίο θεώρησε έναν επιθετικό πόλεμο για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πηγή: el.wikipedia.org
