Είχα μια σχέση με ένα παιδί 39 ετών και όταν τα φτιάξαμε μου, είπε ότι ήταν άρρωστος ο πατέρας του και να τον καταλαβαίνω. Με τη συμπεριφορά του με έκανε να πληρώνω εγώ συνέχεια στη σχέση, γιατί είχε έξοδα. Ωστόσο, ο πατέρας του είχε την σύνταξή του και επίσης είχε και άλλα 2 αδέρφια που βοηθούσαν.

Γενικά αισθανόμουν ότι με εκμεταλλευόταν αλλά είχε πάντα λογική εξήγηση και πάντα μου έλεγε ότι δεν τον καταλαβαίνω. Στους 7 μήνες που ήμασταν μαζί, ο πατέρας του «έφυγε», αφού είχαμε περάσει και 2 μήνες στο νοσοκομείο. Εγώ ήμουν συνέχεια δίπλα του. Του μαγείρευα σχεδόν καθημερινά, παρόλο που δεν μέναμε μαζί. Δεν ήθελε να μένω σπίτι του αφού ήταν μόνος του εκείνο το διάστημα.

Χώρισα στα 9μερα του πατέρα του γιατί ενώ είχα ανάγκη να μου μιλήσει για το τι σκοπό έχει, εκείνος με αγνοούσε ενώ στο παρελθόν είχε πει ότι θέλει να παντρευτούμε, αλλά μετά τα πήρε πίσω και έλεγε ότι τον πιέζω. Μετά από ένα χρόνο επέστρεψε και ζήτησε να είναι μαζί μου ξανά. Όμως, με τον παλιό μου εαυτό που ήταν ζεστός και έκανε πράγματα για εκείνον.

Εγώ του είπα τα παράπονα μου και εκείνος είπε ότι απλά με νοιάζεται και γύρισε. Δεν μπορεί να μου πει τι πρόγραμμα θέλει να κάνουμε για το μέλλον και πως τον πιέζω και δεν είναι καλό αυτό για την σχέση. Αλλά συγχρόνως ήθελε να πηγαίνουμε εκδρομές με το δικό μου αμάξι και στα γενέθλια του που ήταν κοντά να του έπαιρνα ένα κινητό.

Σε κάποιον τσακωμό, λοιπόν, μου λέει ότι θέλει να με δοκιμάσει γιατί κάτι τον κρατάει να προχωρήσει μαζί μου και του στερώ την ελευθερία του. Του είπα ότι είναι εκμεταλλευτής, πως θέλει μόνο να περνάει καλά και είναι μεγάλος τσιγκούνης με αποτέλεσμα να βγει από πάνω και να μου πει ότι είπα βαριές κουβέντες.

Πάει σχεδόν ένας μήνας. Εγώ του έστειλα να του εξηγήσω ότι γύρισα για να προχωρήσουμε όμορφα μαζί κι όχι για να κοροϊδέψω όπως αυτός και δεν είπε ποτέ τίποτα. Τώρα νιώθω τύψεις… Φταίω; Αν ήθελε, θα έκανε κάτι να μου αποδείξει το αντίθετο;

Στο ερώτημά σας απαντά ο Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Ψυχοθεραπευτής, Ιωάννης Νίκου

Αγαπητή Αναγνώστρια,

Με βάση τα όσα αναφέρεις παραπάνω φαίνεται πως τόσο εσύ όσο και ο σύντροφος σου δεν είστε ξεκάθαροι με τον εαυτό σας πόσο δε και μεταξύ σας, σε σχέση με τις επιθυμίες και τα θέλω σας από την ερωτική σας σχέση. Με άλλα λόγια, πιστεύω πώς κανείς από τους δύο σας δεν τολμά να αναγνωρίσει και να εκφράσει το τι προσδοκά από μια ερωτική σχέση και να το διεκδικήσει με κόστος ακόμα και να τελειώσει την υπάρχουσα σχέση.

Συγκεκριμένα θα ήθελα να απευθυνθώ αποκλειστικά σε εσένα λόγω του ότι εσύ παραθέτεις το ερώτημα και να σου επιστήσω την προσοχή σε κάποια ερωτήματα που μου γεννήθηκαν καθώς διάβαζα την περιγραφή σου. Πρώτον, παρατηρώ πως αναφέρεις τον σύντροφό σου ως «παιδί» ενώ είναι ένας άνδρας 39 ετών. Θεωρείς πώς είναι τυχαίο;

Θα μπορούσες να ζήσεις έτσι;

Δεύτερον, αναφέρεις πώς εσύ «πληρώνεις» για τις εξόδους σας και πως καταναλώνεις χρόνο και φροντίδα χωρίς να σου ανταποδίδεται. Θα μπορούσες να ζήσεις όλη σου την ζωή με αυτά τα χαρακτηριστικά; Τρίτον, πώς σου φαίνεται ένας άνθρωπος που όπως λέει ενδιαφέρεται για εσένα να εξαφανίζεται για έναν ολόκληρο χρόνο;

Τέταρτον, ποιος να είναι άραγε ο λόγος ένας άνδρας που μένει μόνος του να μην επιτρέπει στην σύντροφο του να μείνει έστω για ένα βράδυ στον δικό του χώρο; Πέμπτον και νομίζω το σοβαρότερο, αναρωτιέμαι για πόσο διάστημα είσαι διατεθειμένη να περιμένεις τον σύντροφο σου προκειμένου να εκφράσει αν αρχικά επιθυμεί να προχωρήσει σε γάμο και δημιουργία οικογένειας; Έπειτα αν θέλει μαζί σου να τα ζήσει όλα αυτά και τέλος σε πόσο καιρό;

Επίσης, παρατηρώντας τη δική σου θέση στα γεγονότα που περιγράφεις διαισθάνομαι ότι βιώνεις έντονο άγχος αποκατάστασης. Tο άγχος αυτό μπορεί να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα στην περίπτωση του γάμου και της οικογενειακής αποκατάστασης. Αλλά πολλές φορές δεν απουσιάζει κι από την ερωτική πράξη!

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι γυναίκες από 30 ετών και άνω παρουσιάζουν περισσότερες εμμονές για το γάμο και αυξημένο στρες σε σχέση με τις γυναίκες από 20 ετών και άνω. Συναντούν μεγαλύτερες δυσκολίες στην ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και στην προσωπική τους ζωή.

Γιατί προκύπτουν δυσκολίες στην ισορροπία;

Γιατί όμως αυτό; Θες λίγο η πίεση για αποκατάσταση από τους τριγύρω που μεγαλώνει όσο περνάνε τα χρόνια, θες λίγο η προσωπική πίεση που βιώνει η καθεμία; Ίσως είναι δύο ισχυροί λόγοι που εξηγούν αυτή τη συμπεριφορά. Αν πλησιάζεις τα 30 ή αν τα έχεις περάσει, το πιο πιθανό είναι ότι θα έχεις από πάνω σου την οικογένεια και τους φίλους να σε ζαλίζουν με την ιδέα του υποχρεωτικού γάμου.

Κι επειδή μπορεί να θες να αφιερωθείς πρώτα απ’ όλα στην καριέρα σου, ή επειδή δεν έχεις βρει ακόμα τον κατάλληλο γαμπρό ή ενδεχομένως να θες να ζήσεις ανέμελα για λίγο ακόμα και συγχρόνως να σκέφτεσαι πως ο χρόνος σε πιέζει ιδιαίτερα αν θες να κάνεις παιδιά, τα σχόλια των άλλων σε στεναχωρούν και ώρες-ώρες νιώθεις τόσο στριμωγμένη που δε μπορείς ν’ ανασάνεις.

Κλείνοντας, αυτό που θέλω να σου πω είναι πως κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα σε σχέση με τον σύντροφο σου και την ερωτική σου ζωή. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να παίρνεις βεβιασμένες αποφάσεις σε αυτή τη ζωή. Παρότι είναι μεγάλη η πίεση από την κοινωνία. Ακολούθησε αυτό που σε κάνει να νιώθεις ευτυχισμένη και σε γεμίζει, αυτό που επιθυμείς και όποτε εσύ το επιθυμείς.

Νίκου Ιωάννης
Ευρυδάμαντος 33, Νέος Κόσμος
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 213 0456530

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Επανασύνδεση με πρώην: Τι να προσέξεις πριν επιστρέψεις σε μια σχέση

Πώς η αγάπη θα σας γιατρέψει από την μοναξιά;

Είναι καλή ή… φρικτή ιδέα να παντρεύεσαι την πρώτη σου αγάπη;