Ρίγη συγκίνησης προκαλεί η ευχαριστήρια επιστολή προς τον Ευαγγελισμό και τον Υπουργό Υγείας από μια γυναίκα που είχε στο νοσοκομείο την σχιζοφρενή μητέρα της νοσηλευόμενη με COVID.
Όπως αναφέρει, παρά την δυσκολία της περίπτωσης της μητέρας της, τόσο οι γιατροί όσο και το νοσηλευτικό προσωπικό στάθηκαν δίπλα της καλύτερα από το να ήταν εκείνη μαζί της και γι’ αυτό αξίζουν όχι μόνο την ευγνωμοσύνη της κόρης της ασθενούς που περιέθαλψαν αλλά θερμά συγχαρητήρια από όλους μας, αφού αποτελούν ελπιδοφόρο παράδειγμα ανθρωπιάς και αυταπάρνησης.
Ολόκληρη η επιστολή:
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Αγαπητοί όλοι,
Στις 30/11/2023, πήγα την μητέρα μου […], χρόνια πάσχουσα με σχιζοφρένεια (φοβική
και σε καμία περίπτωση επιθετική) στα επείγοντα του Ευαγγελισμού, όπου διαγνώστηκε με COVID. Την
μετέφεραν στον ειδικό χώρο των επειγόντων για ασθενείς με COVID, όπου και θεωρήθηκε επιβεβλημένη η νοσηλεία της (αμέσως της έβαλαν ορούς). Δεδομένου του ότι υπήρχαν ελάχιστα κρεβάτια στην κλινική COVID, περιμέναμε αρκετές ώρες ώστε να δοθεί η έγκριση στους γιατρούς να την ανεβάσουν σε δωμάτιο, κάτι το οποίο ήταν πολύ επιβαρυντικό για την συνολική κατάσταση της.
Από την στιγμή που η μητέρα μου μεταφέρθηκε στον 6ο όροφο στην 6Δ κλινική COVID και μίλησα με την νοσηλεύτρια που την υποδέχθηκε για να της εξηγήσω την ιδιαιτερότητα της όλα έγιναν εξαιρετικά.
Δεδομένου του ότι απαγορεύεται αυστηρά η παραμονή των συνοδών στην κλινική COVID, κάτι το οποίο μου εξήγησε με πάρα πολύ ωραίο τρόπο η Προϊσταμένη κ. Παρθένα Μπαζάνη, ουσιαστικά η μητέρα μου ήταν στα χέρια των γιατρών και των νοσηλευτών, κάτι το οποίο με τρόμαζε πολύ λόγω της ψυχικής της ασθένειας.
Μετά την παραμονή της στην εν λόγω κλινική πρέπει να δηλώσω ότι τόσο η γιατρός που την ανέλαβε κ. Βούλγαρη καθώς και οι ειδικευόμενοι ιατροί, όσο και η Προϊστάμενη και όλο το υπόλοιπο νοσηλευτικό προσωπικό της μονάδας, σεβόμενοι την ψυχική της νόσο, την φρόντιζαν καλύτερα κι από το να ήμουν εγώ μαζί της. Την φρόντιζαν, την έπλεναν, την ταΐζαν, της μιλούσαν και δημιούργησαν ένα περιβάλλον στο οποίο να μην φοβάται και να νιώθει ασφάλεια.
Είχα συνεχώς πλήρη εικόνα καθώς παρότι προσπάθησα να την δω έστω και λίγο και δεν μου επετράπη, οι νοσηλευτές μου έκαναν βιντεοκλήση και μπορούσα να την βλέπω και να της μιλάω.
Στο σημείο αυτό θέλω να πω ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους γιατρούς και τους νοσηλευτές της εν λόγω μονάδας, καθώς είναι πρότυπο για το πως πρέπει να αντιμετωπίζεις τους ασθενείς, ειδικά όταν έχουν ιδιαιτερότητές όπως η σχιζοφρένεια της μητέρας μου.
Τέτοιοι άνθρωποι δίνουν ελπίδα στο να γίνει κάποια στιγμή η δημόσια περίθαλψη, έτσι όπως πρέπει να είναι σε ένα ευνοούμενο κράτος.
