7 Φεβρουαρίου, 2013

Γιατί πρέπει να δεις το Lincoln;

Μην χάσετε τον Lincoln. Κρατάει 2,5 ώρες (δυόμισι ώρες) βασισμένο στην ζωή και το έργο του μεγάλου ηγέτη. Κυλάει με ενδιαφέρον. Αυτό που θα σας κερδίσει είναι η ερμηνεία του Daniel Day Lewis. Φαβορί για τα όσκαρ και κατά την γνώμη μου θα σαρώσει. Καταρχήν, για τον Α' ανδρικό ρόλο είναι καταπληκτικός!

Άννα Δρούζα

Γιατί πρέπει να έχω κόψει το κάπνισμα μέχρι τα 40;

Τι μας δείχνουν τα τελευταία ερευνητικά δεδομένα για το κάπνισμα και τα ποσοστά θνησιμότητας; Αν κόψω το κάπνισμα στην κατάλληλη ηλικία είναι σαν να μην κάπνισα ποτέ; 
Γράφει ο Κ. Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Οι πιο πρόσφατες  επιστημονικές μελέτες Γερμανών ερευνητών αναφέρουν ότι οι πρώην καπνιστές ζουν περισσότερο από τους νυν, ανεξάρτητα από την ηλικιακή ομάδα στην οποία ανήκουν και πιο συγκεκριμένα επισημαίνουν την ανάγκη να σχεδιαστούν αποτελεσματικά προγράμματα διακοπής καπνίσματος για άτομα άνω των 60 ετών.
-Γιατί δεν πρέπει να λέμε "είναι πια αργά για να κόψω το κάπνισμα"; 
Η μελέτη τους εξέτασε τα ευρήματα 17 μελετών και συνιστά την πρώτη ανασκόπηση της σχέσης του καπνίσματος με τα ποσοστά θνησιμότητας, κυρίως στους ηλικιωμένους. Φαίνεται πως ακόμα και οι ηλικιωμένοι που καπνίζουν σχεδόν όλη τους τη ζωή χωρίς σοβαρές συνέπειες, είναι σημαντικό να ενθαρρυνθούν και να υποστηριχθούν, ώστε να διακόψουν τη συνήθεια.
Πιο συγκεκριμένα, βρέθηκε πως οι καπνιστές άνω των 60 ετών ήταν 83% πιο πιθανό να πεθάνουν σε σύγκριση με τους μη καπνιστές. Αν και όσο αυξανόταν η ηλικία, η ισχύς της παραπάνω σχέσης μειωνόταν, παρέμεινε σημαντική, ακόμα κι όταν εκτιμήθηκε σε άτομα άνω των 80 ετών. Σε έναν σχολιασμό των ευρημάτων τους, οι ερευνητές αναφέρουν χαρακτηριστικά πως ένας στους δύο ηλικιωμένους θα πεθάνει εξαιτίας του καπνίσματος. Τονίζουν, μάλιστα, πως πολλοί ηλικιωμένοι καπνιστές λανθασμένα πιστεύουν ότι είναι πολύ μεγάλοι σε ηλικία για να διακόψουν το κάπνισμα ή για να επωφεληθούν από τη διακοπή.
Οι μελέτες που συμπεριελήφθησαν στην ανασκόπηση είχαν διάρκεια από 3 έως 50 έτη και ο αριθμός των συμμετεχόντων κυμαινόταν από κάποιες εκατοντάδες έως και πάνω από 877.000 άτομα. Όλα τα ευρήματα βασίστηκαν στην παρατήρηση των διαφορών μεταξύ των καπνιστών, των πρώην καπνιστών και των ατόμων που δεν κάπνισαν ποτέ, χωρίς όμως να είναι βέβαιο ότι το ίδιο το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για τη διαφορά που βρέθηκε στα ποσοστά θνησιμότητας. Οι Γερμανοί ερευνητές, ωστόσο, πιστεύουν πως είναι πολύ πιθανό να ευθύνεται όντως το κάπνισμα για τη διαφορά στα ποσοστά θνησιμότητας από τη στιγμή που οι χημικές ουσίες του καπνού είναι γνωστές για τη βλαπτική τους επίδραση στα κύτταρα.
-Τα συμπεράσματα της έρευνας ισχύουν για όλες της ηλικίες; 
Οι ειδικοί τονίζουν πως η διακοπή του καπνίσματος έχει σημαντικά οφέλη σε κάθε ηλικία και είναι ακόμα πιο αποτελεσματική όμως, εάν λάβει χώρα πριν από την εμφάνιση κάποιου νοσήματος.
Μάλιστα, μια βρετανική μελέτη, στην οποία συμμετείχαν ιατροί, βρήκε ότι όσοι διακόπτουν το κάπνισμα πριν από την ηλικία των 40 έχουν σχεδόν τα ίδια ποσοστά θνησιμότητας με αυτούς που δεν κάπνισαν ποτέ.
Φαίνεται, λοιπόν, πως όλοι μπορούν να επωφεληθούν από τη διακοπή του καπνίσματος ανεξαρτήτως ηλικίας, γεγονός που θέτει έντονα το ζήτημα του σχεδιασμού προγραμμάτων διακοπής καπνίσματος που να ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε ηλικιακής ομάδας.

Η Άννα σας προτείνει ένα αγαπημένο της εστιατόριο!

"Εχθές το βράδυ είχα μια ευχάριστη έκπληξη. Επισκέφθηκα το εστιατόριο Vezene στην περιοχή Χίλτον και έζησα μια απολαυστική εμπειρία βραδινού φαγητού. Ο σεφ και ιδιοκτήτης Άρης Βεζενές με πολύ μεράκι και αγάπη, μαγειρεύοντας ο ίδιος, μας μύησε στο γαστρονομικό του ταλέντο.

Έφαγα ένα καταπληκτικό rebay που στοιχίζει 26 ευρώ και σας προτείνω επίσης, να δοκιμάσετε και το κρέας "Sirloin" που βλέπετε στη φωτογραφία.

Το πιάτο που επίσης πρέπει να δοκιμάσετε είναι οι γαρίδες με μέλι θυμαρίσιο, κρέμα wasabi και νιφάδες chili (15 ευρώ)!

Ο Άρης έχει γίνει γνωστός από το εστιατόριο που είχε χρόνια στο Μεγανήσι.

Ό,τι ωραίο δοκιμάζω έχω την ανάγκη να το μοιράζομαι μαζί σας. Το ίδιο περιμένω και από εσάς!

Άννα Δρούζα 

Πώς θα διαλέξω το σωστό σουτιέν;

Τα εσώρουχα είναι το πιο σημαντικό μέρος στην γκαρνταρόμπα μιας γυναίκας! Μπορεί να φοράτε τα πιο σέξι και ακριβά ρούχα,

Το άγχος μου επηρεάζει και την οικογένειά μου;

Η αναγνώστριά μας Ελένη είχε την εξής απορία:
Είμαι 42 ετών, μητέρα τριών παιδιών και εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα. Τον τελευταίο καιρό, κάτι οι μειώσεις στο μισθό, κάτι τα αυξημένα έξοδα, νιώθω πολύ πιεσμένη ψυχολογικά και έχω συνέχεια άγχος. Νιώθω ακόμα και σωματικές ενοχλήσεις, έχω πονοκεφάλους, πονάει το στομάχι μου. Μπορεί το άγχος να προκαλέσει και σωματικά προβλήματα;  Προσπαθώ να μη μεταφέρω το άγχος στο σπίτι, έχω ακούσει ότι δεν είναι καλό και δε θέλω να βλάψω τη σχέση με τον άντρα μου. Από την άλλη όμως, το να τα κρατάω μέσα μου, με κάνει να αγχώνομαι ακόμα πιο πολύ. Είναι κακό να μιλάω για όσα με αγχώνουν με την οικογένειά μου; 
Μιλήσαμε με τον ψυχαναλυτής-ψυχοθεραπευτή και Καθηγητή Ψυχολογία της Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κύριο Κλήμη Ναυρίδη, για το θέμα του άγχους και το πώς επηρεάζει την υγεία μας και την οικογένειά μας. 
-Μπορεί το άγχος να βλάψει την υγεία μου;
Το άγχος είναι μια γενικευμένη αναστάτωση που νιώθει ο άνθρωπος σαν η ίδια η ύπαρξή του να απειλείται από έναν αόριστο όσο και μεγάλο κίνδυνο. Πολλές φορές αυτό το πολύ δυσάρεστο αίσθημα συνοδεύεται και από σωματικές εκδηλώσεις. Το άγχος, όταν είναι παθολογικό, ήδη αυτό καθαυτό αποτελεί βλάβη της υγείας, της ψυχικής μας υγείας. Σε ασυνείδητη μορφή, το άγχος μπορεί επίσης να σωματοποιείται και να προκαλεί ενοχλήσεις  και πιο σοβαρά οργανικά προβλήματα, που στη συνείδηση του πάσχοντος καταγράφονται ως απολύτως αποσυνδεδεμένα από ψυχολογικούς παράγοντες και συγκεκριμένα από το ασυνείδητο άγχος, που στην ουσία αυτό είναι που τα προκαλεί. Το άγχος μπορεί τέλος να «συναντάται» με διάφορες οργανικές παθήσεις, και ή να τις εκλύει, δηλαδή να τις αποκαλύπτει, εάν αυτές ήταν ‘άτυπες’ και δεν είχαν ακόμη εκδηλωθεί με συγκεκριμένα συμπτώματα, ή να τις επιβαρύνει, όπως συμβαίνει λ.χ. με τις παθήσεις του ανοσοποιητικού.
Πότε το άγχος γίνεται σοβαρό πρόβλημα;
Το άγχος ως ένα βαθμό είναι θεμιτό και ανεκτό, ίσως μάλιστα και απαραίτητο για την ισορροπία και την ασφάλεια του ψυχικού οργανισμού. Από ένα σημείο και πέρα όμως, το άγχος αρχίζει να γίνεται εμπόδιο για την ομαλή ζωή του ανθρώπου, την επαγγελματική, την ερωτική, την οικογενειακή. Τότε μιλάμε για αγχώδη διαταραχή. Ο ύπνος γίνεται πρόβλημα, διαταράσσονται η διατροφή και η πέψη, η σεξουαλικότητα δυσλειτουργεί. Σε ακραίες περιπτώσεις, το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε φοβίες ακόμα και σε κρίσεις πανικού. Αυτές οι τελευταίες είναι εξαιρετικά επώδυνες ψυχικές καταστάσεις, με έντονα σωματικά συμπτώματα όπως η δύσπνοια και η ταχυκαρδία, που οι ίδιες (δηλαδή οι κρίσεις πανικού) ή ο φόβος ότι  μπορεί να (ξανα)συμβούν καταλήγουν να ακινητοποιούν αυτούς που υποφέρουν κάνοντάς τους τη ζωή εξαιρετικά δύσκολη.
Ποια είναι η διαφορά του άγχους και του στρες;
Παρόλο που βιώνονται από τον άνθρωπο με τον ίδιο σχεδόν τρόπο, το άγχος έχει λιγότερο να κάνει με εξωτερικά και λογικά αίτια, προσιτά στη συνείδηση, από το στρες, που κατεξοχήν προκαλείται από εξωτερικούς παράγοντες, όπως η υψηλή εργασιακή πίεση ή οι οικονομικές ή άλλες υποχρεώσεις.  
-Πρέπει να μιλάμε για όσα μας αγχώνουν στην οικογένειά μας; 
Το ότι τα προβλήματα της δουλειάς δεν πρέπει να μεταφέρονται στην οικογένεια και στο σπίτι (όπως και αντίστροφα) είναι μια αρκετά δημοφιλής και σε αρκετές περιπτώσεις χρήσιμη συμβουλή. Στην υπερβολή της παρόλα αυτά, ιδιαίτερα όταν γίνεται σλόγκαν, η συμβουλή αυτή τείνει να έχει ως βάση και να υπερασπίζεται μια μάλλον αποστειρωμένη εικόνα για τον οικιακό και τον οικογενειακό χώρο. Σαν να κινδυνεύει αυτός ο χώρος και να πρέπει να προστατεύεται από εκείνους που τον κατοικούν, από τη μολυσματικότητα των συναισθημάτων τους. Αν όμως ένας άνθρωπος που υποφέρει από άγχος ή από στρες δεν μπορεί να μοιραστεί το πρόβλημά του με τους οικείους του, με τα πιο κοντινά του πρόσωπα, με ποιους θα το κάνει; Αφήστε που το άγχος, συνειδητό ή ασυνείδητο, έτσι κι αλλιώς μεταδίδεται ανεξάρτητα από τη θέλησή μας στους άλλους, όπως και αντίστροφα. Και αυτό είναι κάτι που το βλέπουμε συχνά στην ομαδική και στην οικογενειακή θεραπεία.
Η μεταφορά συνεπώς του άγχους στην οικογένεια, όχι μόνο δεν είναι εξ ορισμού επιβλαβής, αλλά μπορεί να έχει και ευεργετικά αποτελέσματα. Και τούτο, όχι μόνο για το μέλος της που κάποια στιγμή βρέθηκε να υποφέρει και που, μοιραζόμενο το πρόβλημά του, θα αντλήσει στήριξη και συμπαράσταση από τους δικούς του, αλλά και για όλη την οικογένεια, η οποία, κάνοντάς το ακριβώς αυτό, προσφέροντας δηλαδή κατανόηση, στήριξη και συμπαράσταση στα μέλη της, κερδίζει ως δι-υποκειμενικός δεσμός σε συνεκτικότητα και σε αντοχή.

Γιατί πρέπει να δεις το Lincoln;

Μην χάσετε τον Lincoln. Κρατάει 2,5 ώρες (δυόμισι ώρες) βασισμένο στην ζωή και το έργο του μεγάλου ηγέτη. Κυλάει με ενδιαφέρον. Αυτό που θα σας κερδίσει είναι η ερμηνεία του Daniel Day Lewis. Φαβορί για τα όσκαρ και κατά την γνώμη μου θα σαρώσει. Καταρχήν, για τον Α' ανδρικό ρόλο είναι καταπληκτικός!

Άννα Δρούζα

Γιατί πρέπει να έχω κόψει το κάπνισμα μέχρι τα 40;

Τι μας δείχνουν τα τελευταία ερευνητικά δεδομένα για το κάπνισμα και τα ποσοστά θνησιμότητας; Αν κόψω το κάπνισμα στην κατάλληλη ηλικία είναι σαν να μην κάπνισα ποτέ; 
Γράφει ο Κ. Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Οι πιο πρόσφατες  επιστημονικές μελέτες Γερμανών ερευνητών αναφέρουν ότι οι πρώην καπνιστές ζουν περισσότερο από τους νυν, ανεξάρτητα από την ηλικιακή ομάδα στην οποία ανήκουν και πιο συγκεκριμένα επισημαίνουν την ανάγκη να σχεδιαστούν αποτελεσματικά προγράμματα διακοπής καπνίσματος για άτομα άνω των 60 ετών.
-Γιατί δεν πρέπει να λέμε "είναι πια αργά για να κόψω το κάπνισμα"; 
Η μελέτη τους εξέτασε τα ευρήματα 17 μελετών και συνιστά την πρώτη ανασκόπηση της σχέσης του καπνίσματος με τα ποσοστά θνησιμότητας, κυρίως στους ηλικιωμένους. Φαίνεται πως ακόμα και οι ηλικιωμένοι που καπνίζουν σχεδόν όλη τους τη ζωή χωρίς σοβαρές συνέπειες, είναι σημαντικό να ενθαρρυνθούν και να υποστηριχθούν, ώστε να διακόψουν τη συνήθεια.
Πιο συγκεκριμένα, βρέθηκε πως οι καπνιστές άνω των 60 ετών ήταν 83% πιο πιθανό να πεθάνουν σε σύγκριση με τους μη καπνιστές. Αν και όσο αυξανόταν η ηλικία, η ισχύς της παραπάνω σχέσης μειωνόταν, παρέμεινε σημαντική, ακόμα κι όταν εκτιμήθηκε σε άτομα άνω των 80 ετών. Σε έναν σχολιασμό των ευρημάτων τους, οι ερευνητές αναφέρουν χαρακτηριστικά πως ένας στους δύο ηλικιωμένους θα πεθάνει εξαιτίας του καπνίσματος. Τονίζουν, μάλιστα, πως πολλοί ηλικιωμένοι καπνιστές λανθασμένα πιστεύουν ότι είναι πολύ μεγάλοι σε ηλικία για να διακόψουν το κάπνισμα ή για να επωφεληθούν από τη διακοπή.
Οι μελέτες που συμπεριελήφθησαν στην ανασκόπηση είχαν διάρκεια από 3 έως 50 έτη και ο αριθμός των συμμετεχόντων κυμαινόταν από κάποιες εκατοντάδες έως και πάνω από 877.000 άτομα. Όλα τα ευρήματα βασίστηκαν στην παρατήρηση των διαφορών μεταξύ των καπνιστών, των πρώην καπνιστών και των ατόμων που δεν κάπνισαν ποτέ, χωρίς όμως να είναι βέβαιο ότι το ίδιο το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για τη διαφορά που βρέθηκε στα ποσοστά θνησιμότητας. Οι Γερμανοί ερευνητές, ωστόσο, πιστεύουν πως είναι πολύ πιθανό να ευθύνεται όντως το κάπνισμα για τη διαφορά στα ποσοστά θνησιμότητας από τη στιγμή που οι χημικές ουσίες του καπνού είναι γνωστές για τη βλαπτική τους επίδραση στα κύτταρα.
-Τα συμπεράσματα της έρευνας ισχύουν για όλες της ηλικίες; 
Οι ειδικοί τονίζουν πως η διακοπή του καπνίσματος έχει σημαντικά οφέλη σε κάθε ηλικία και είναι ακόμα πιο αποτελεσματική όμως, εάν λάβει χώρα πριν από την εμφάνιση κάποιου νοσήματος.
Μάλιστα, μια βρετανική μελέτη, στην οποία συμμετείχαν ιατροί, βρήκε ότι όσοι διακόπτουν το κάπνισμα πριν από την ηλικία των 40 έχουν σχεδόν τα ίδια ποσοστά θνησιμότητας με αυτούς που δεν κάπνισαν ποτέ.
Φαίνεται, λοιπόν, πως όλοι μπορούν να επωφεληθούν από τη διακοπή του καπνίσματος ανεξαρτήτως ηλικίας, γεγονός που θέτει έντονα το ζήτημα του σχεδιασμού προγραμμάτων διακοπής καπνίσματος που να ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε ηλικιακής ομάδας.

Η Άννα σας προτείνει ένα αγαπημένο της εστιατόριο!

"Εχθές το βράδυ είχα μια ευχάριστη έκπληξη. Επισκέφθηκα το εστιατόριο Vezene στην περιοχή Χίλτον και έζησα μια απολαυστική εμπειρία βραδινού φαγητού. Ο σεφ και ιδιοκτήτης Άρης Βεζενές με πολύ μεράκι και αγάπη, μαγειρεύοντας ο ίδιος, μας μύησε στο γαστρονομικό του ταλέντο.

Έφαγα ένα καταπληκτικό rebay που στοιχίζει 26 ευρώ και σας προτείνω επίσης, να δοκιμάσετε και το κρέας "Sirloin" που βλέπετε στη φωτογραφία.

Το πιάτο που επίσης πρέπει να δοκιμάσετε είναι οι γαρίδες με μέλι θυμαρίσιο, κρέμα wasabi και νιφάδες chili (15 ευρώ)!

Ο Άρης έχει γίνει γνωστός από το εστιατόριο που είχε χρόνια στο Μεγανήσι.

Ό,τι ωραίο δοκιμάζω έχω την ανάγκη να το μοιράζομαι μαζί σας. Το ίδιο περιμένω και από εσάς!

Άννα Δρούζα 

Πώς θα διαλέξω το σωστό σουτιέν;

Τα εσώρουχα είναι το πιο σημαντικό μέρος στην γκαρνταρόμπα μιας γυναίκας! Μπορεί να φοράτε τα πιο σέξι και ακριβά ρούχα,

Το άγχος μου επηρεάζει και την οικογένειά μου;

Η αναγνώστριά μας Ελένη είχε την εξής απορία:
Είμαι 42 ετών, μητέρα τριών παιδιών και εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα. Τον τελευταίο καιρό, κάτι οι μειώσεις στο μισθό, κάτι τα αυξημένα έξοδα, νιώθω πολύ πιεσμένη ψυχολογικά και έχω συνέχεια άγχος. Νιώθω ακόμα και σωματικές ενοχλήσεις, έχω πονοκεφάλους, πονάει το στομάχι μου. Μπορεί το άγχος να προκαλέσει και σωματικά προβλήματα;  Προσπαθώ να μη μεταφέρω το άγχος στο σπίτι, έχω ακούσει ότι δεν είναι καλό και δε θέλω να βλάψω τη σχέση με τον άντρα μου. Από την άλλη όμως, το να τα κρατάω μέσα μου, με κάνει να αγχώνομαι ακόμα πιο πολύ. Είναι κακό να μιλάω για όσα με αγχώνουν με την οικογένειά μου; 
Μιλήσαμε με τον ψυχαναλυτής-ψυχοθεραπευτή και Καθηγητή Ψυχολογία της Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κύριο Κλήμη Ναυρίδη, για το θέμα του άγχους και το πώς επηρεάζει την υγεία μας και την οικογένειά μας. 
-Μπορεί το άγχος να βλάψει την υγεία μου;
Το άγχος είναι μια γενικευμένη αναστάτωση που νιώθει ο άνθρωπος σαν η ίδια η ύπαρξή του να απειλείται από έναν αόριστο όσο και μεγάλο κίνδυνο. Πολλές φορές αυτό το πολύ δυσάρεστο αίσθημα συνοδεύεται και από σωματικές εκδηλώσεις. Το άγχος, όταν είναι παθολογικό, ήδη αυτό καθαυτό αποτελεί βλάβη της υγείας, της ψυχικής μας υγείας. Σε ασυνείδητη μορφή, το άγχος μπορεί επίσης να σωματοποιείται και να προκαλεί ενοχλήσεις  και πιο σοβαρά οργανικά προβλήματα, που στη συνείδηση του πάσχοντος καταγράφονται ως απολύτως αποσυνδεδεμένα από ψυχολογικούς παράγοντες και συγκεκριμένα από το ασυνείδητο άγχος, που στην ουσία αυτό είναι που τα προκαλεί. Το άγχος μπορεί τέλος να «συναντάται» με διάφορες οργανικές παθήσεις, και ή να τις εκλύει, δηλαδή να τις αποκαλύπτει, εάν αυτές ήταν ‘άτυπες’ και δεν είχαν ακόμη εκδηλωθεί με συγκεκριμένα συμπτώματα, ή να τις επιβαρύνει, όπως συμβαίνει λ.χ. με τις παθήσεις του ανοσοποιητικού.
Πότε το άγχος γίνεται σοβαρό πρόβλημα;
Το άγχος ως ένα βαθμό είναι θεμιτό και ανεκτό, ίσως μάλιστα και απαραίτητο για την ισορροπία και την ασφάλεια του ψυχικού οργανισμού. Από ένα σημείο και πέρα όμως, το άγχος αρχίζει να γίνεται εμπόδιο για την ομαλή ζωή του ανθρώπου, την επαγγελματική, την ερωτική, την οικογενειακή. Τότε μιλάμε για αγχώδη διαταραχή. Ο ύπνος γίνεται πρόβλημα, διαταράσσονται η διατροφή και η πέψη, η σεξουαλικότητα δυσλειτουργεί. Σε ακραίες περιπτώσεις, το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε φοβίες ακόμα και σε κρίσεις πανικού. Αυτές οι τελευταίες είναι εξαιρετικά επώδυνες ψυχικές καταστάσεις, με έντονα σωματικά συμπτώματα όπως η δύσπνοια και η ταχυκαρδία, που οι ίδιες (δηλαδή οι κρίσεις πανικού) ή ο φόβος ότι  μπορεί να (ξανα)συμβούν καταλήγουν να ακινητοποιούν αυτούς που υποφέρουν κάνοντάς τους τη ζωή εξαιρετικά δύσκολη.
Ποια είναι η διαφορά του άγχους και του στρες;
Παρόλο που βιώνονται από τον άνθρωπο με τον ίδιο σχεδόν τρόπο, το άγχος έχει λιγότερο να κάνει με εξωτερικά και λογικά αίτια, προσιτά στη συνείδηση, από το στρες, που κατεξοχήν προκαλείται από εξωτερικούς παράγοντες, όπως η υψηλή εργασιακή πίεση ή οι οικονομικές ή άλλες υποχρεώσεις.  
-Πρέπει να μιλάμε για όσα μας αγχώνουν στην οικογένειά μας; 
Το ότι τα προβλήματα της δουλειάς δεν πρέπει να μεταφέρονται στην οικογένεια και στο σπίτι (όπως και αντίστροφα) είναι μια αρκετά δημοφιλής και σε αρκετές περιπτώσεις χρήσιμη συμβουλή. Στην υπερβολή της παρόλα αυτά, ιδιαίτερα όταν γίνεται σλόγκαν, η συμβουλή αυτή τείνει να έχει ως βάση και να υπερασπίζεται μια μάλλον αποστειρωμένη εικόνα για τον οικιακό και τον οικογενειακό χώρο. Σαν να κινδυνεύει αυτός ο χώρος και να πρέπει να προστατεύεται από εκείνους που τον κατοικούν, από τη μολυσματικότητα των συναισθημάτων τους. Αν όμως ένας άνθρωπος που υποφέρει από άγχος ή από στρες δεν μπορεί να μοιραστεί το πρόβλημά του με τους οικείους του, με τα πιο κοντινά του πρόσωπα, με ποιους θα το κάνει; Αφήστε που το άγχος, συνειδητό ή ασυνείδητο, έτσι κι αλλιώς μεταδίδεται ανεξάρτητα από τη θέλησή μας στους άλλους, όπως και αντίστροφα. Και αυτό είναι κάτι που το βλέπουμε συχνά στην ομαδική και στην οικογενειακή θεραπεία.
Η μεταφορά συνεπώς του άγχους στην οικογένεια, όχι μόνο δεν είναι εξ ορισμού επιβλαβής, αλλά μπορεί να έχει και ευεργετικά αποτελέσματα. Και τούτο, όχι μόνο για το μέλος της που κάποια στιγμή βρέθηκε να υποφέρει και που, μοιραζόμενο το πρόβλημά του, θα αντλήσει στήριξη και συμπαράσταση από τους δικούς του, αλλά και για όλη την οικογένεια, η οποία, κάνοντάς το ακριβώς αυτό, προσφέροντας δηλαδή κατανόηση, στήριξη και συμπαράσταση στα μέλη της, κερδίζει ως δι-υποκειμενικός δεσμός σε συνεκτικότητα και σε αντοχή.