Που θα συναντήσει κανείς φέτος την Κάρμεν Ρουγγέρη; Η καλύτερα που θα την πρωτοσυντήσει; Δυο παιδικά θεατρικά σκηνοθετεί φέτος, η αγαπημένων των παιδιών πρωταγωνίστρια.  «Κάτι θέλει να μας πει ο Αίσωπος» στο  θέατρο Κιβωτός, όπου τα παιδιά μαθαίνουν και ψυχαγωγούνται μέσα από τους μύθους του Αισώπου. Αλλά και την “Αργοναυτική εκστρατεία” στο Θέατρον του Ελληνικού Κόσμου.  Τα παιδιά γνωρίζουν τις αξίες του τόπου τους σε μια εποχή που όλοι ντρέπονται για την Ελλάδα.  Σε μια εποχή δυσκολίας. Και εκείνη πέρασε δυσκολίες όταν στα 18 έχασε τους γονείς της..

Και τις δυσκολίες πώς τις ξεπερνάμε; Μήπως με τον έρωτα; Μετά από πολύ καιρό, η Κάρμεν Ρουγγέρη πρωταγωνιστεί σε παράσταση ενηλίκων. ¨Ερωτικά γράμματα” , στο θέατρο “Κάτω από τη Γέφυρα” 

-Τι θα δουν τα παιδιά στο ¨Κάτι θέλει να μας πει ο Αίσωπος;»

Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση, παρουσιάζει 16 μύθους του Αισώπου και καλεί τα παιδιά να συμμετάσχουν σε αυτή.  Καταρχάς οι ηθοποιοί μας πρώτα εξηγούν ποιος ήταν ο Αίσωπος, πόσους μύθους έχει δημιουργήσει και από εκεί και ύστερα αποφασίζουμε και έπειτα ξεκινάμε με τον μύθο «Ο Τζίτζικας και ο μέρμυγκας». Ακολουθούν και άλλοι μύθοι  όπως είναι ο λαγός και η χελώνα, όπως είναι οι δύο βάτραχοι, ο φιλάργυρος, οι δύο φίλοι. Το εντυπωσιακό είναι ότι ανανεώνεται το σκηνικό της παράστασης όταν περνάμε από τον ένα μύθο στον άλλο. Κάθε φορά γίνεται ένας άλλος χώρος σχεδόν. Αλλά προσέξτε. Περνάμε από τον ένα μύθο στον άλλο μόνο όταν καταλάβουμε ότι έχει γίνει απόλυτα κατανοητός ο μύθος στα παιδιά. Μιλάμε μαζί τους, τα ρωτάμε, τους δίνουμε εξηγήσεις.

-Τι κερδίζει το παιδί μέσα από την παράσταση;

Η επιλογή του Αισώπου δεν ήταν τυχαία. Θέλω φεύγοντας το παιδί να  έχει πάρει κάτι μαζί του. Κάποιες γνώσεις. Κάτι, να έχει κερδίσει κάτι. Αλλιώς δεν με ενδιαφέρει. Και δεν πιστεύω ότι στα παιδιά πρέπει να δίνουμε απλώς ένα θέαμα. Πιστεύω ότι το θέατρο, όταν απευθυνόμαστε στα παιδιά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι το θέατρο είναι πηγή γνώσης και πρέπει να παίρνουμε τις γνώσεις. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Στο μύθο «Δυο βάτραχοι» το μήνυμα που θέλει να περάσει ο ποιητής είναι ότι πρέπει να σκεφτόμαστε πίσω από κάθε μας πράξη να είμαστε προσεκτικοί. Εκεί ας πούμε κάνουμε μια επεξήγηση και βάζουμε και σύγχρονα νοήματα μέσα. Μιλάμε για το σήμερα, για το πώς πρέπει να προσέχουμε όταν μιλάμε στο ίντερνετ με αγνώστους, για παράδειγμα.

-Σήμερα, πόσο ανάγκη έχουμε το παραμύθι με όλα αυτά που ζούμε;

Όλοι οι ψυχολόγοι λένε ότι αλίμονο στα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς παραμύθια. Το έχουμε ανάγκη το παραμύθι, έχουμε ανάγκη να βάλουμε την φαντασία μας να δουλέψει, έχουμε ανάγκη να γλυκάνουμε λίγο την ψυχή μας και να της βάλουμε μια τρυφερότητα. Επειδή είναι μια σκληρή εποχή, πιστεύω ότι  έχουμε ανάγκη την ευαισθησία. Να δούμε, να απολαύσουμε, να χαρούμε, να μάθουμε από αυτά.

 -Ποιο παραμύθι περιγράφει τη σημερινή κατάσταση με τον καλύτερο τρόπο;

Καταρχάς  να σας πω ότι δεν καταπιανόμουν ποτέ με αυτό το παραμύθι! Δε θα ήθελα να δώσω στα παιδιά γεύση από αυτή τη μαυρίλα, από το «κακό» αυτό. Όλοι για το κακό μιλάνε…  Οι δημοσιογράφοι ζητάνε και συγνώμη αν πούνε μια καλή είδηση. Ίσως ένα παραμύθι για το σήμερα, η «Σταχτομπούτα». Το παραμύθι  όμως, ξέρετε κρύβει και το καλό και το κακό. Έχει και ελπίδα. Πάντοτε σε όλα τα παραμύθια, υπάρχει ένας ήρωας που παιδεύεται για να πετύχει κάτι. Συναντά δυσκολίες, εμπόδια, τα προσπερνά  και στο τέλος τα καταφέρνει. Και αυτό τι θέλει να μας πει; Ότι μόνο αν παλέψουμε, μόνο αν επιμείνουμε μπορούμε να νικήσουμε. Οι μύθοι του Αισώπου μας λένε ότι ναι, μπορούμε να πετύχουμε το ακατόρθωτο!  Όλα τα παραμύθια μας δίνουν μια ελπίδα. Μα δεν έχει νόημα αν δεν υπάρχει στο βάθος του τούνελ μια ελπίδα, ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Και να σας πώ κάτι; Εγώ είχα χάσει τους γονείς μου 18 χρονών και δεν είχα να φάω. Πάλεψα σιγά – σιγά με πάρα πολλές δυσκολίες με πράγματα και τα κατάφερα. Στις μέρες μας είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Παρόλο αυτά αν κάποιος αγωνιστεί, ψάξει και επιμένει, θα βρει λύση. Στην Κοζάνη καλλιεργούν κρόκο και δεν υπάρχει Έλληνας να πάει να δουλέψει! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σώνει και καλά οι Έλληνες θέλουμε  ντε και καλά όλοι επιστήμονες. Η μόρφωση είναι απαραίτητη. Αλλά δεν μπορούμε να γίνουμε όλοι επιστήμονες. Ο ξυλουργός γιατί να χάνεται αυτή τη στιγμή στον ορίζοντα; Που για μένα είναι καταπληκτική τέχνη.

– Πολλοί είναι και οι άνεργοι ηθοποιοί. Ισχύει το ίδιο και για τους ηθοποιούς; 

Πολλοί στην Ελλάδα θέλησαν να γίνουν ηθοποιοί, επειδή έβλεπαν στην τηλεόραση πως από την μία μέρα στην άλλη μπορείς να γίνεις διάσημος και αναγνωρίσιμος και να πάρεις χρήματα πολλά. Αυτό που γινόταν ήταν πολύ μεγάλο λάθος. Ένας ηθοποιός για να φτάσει θα πρέπει να ανέβει σκαλάκι – σκαλάκι, να παιδευτεί πάρα πολύ, να κάνει και τσάμπα πράγματα και έτσι γίνεται συνήθως. Όπως έλεγε ο Χορν, ο ηθοποιός θα πρέπει να είναι αριστοκράτης. Δηλαδή να έχει από το σπίτι του χρήματα. Δεν ζεις από αυτό το επάγγελμα. Για αυτό και συμβουλεύω όλα τα παιδιά, να μαζεύουν γνώσεις, να βρουν τον τρόπο να κερδίζουν το ψωμί τους και το θέατρο να το κάνουν για το κέφι τους. Αν κάποια στιγμή φτάσουν και μπορούν να ζήσουν από αυτό, πολύ ωραία. Εγώ το θέατρο το βλέπω σαν πάρεργο. Σαν κάτι άλλο δίπλα μας που μας δίνει ευτυχία. Μαζευόμαστε και το κάνουμε την παράσταση και περνάμε ωραία. Και μη νομίζετε ότι οι θεατρικές ομάδες «τζογάρουν» τα χρήματά τους; Ως επί το πλείστον τα βάζουν από την τσέπη τους.

-Στο Θέατρον του Νέου κόσμου, σκηνοθετείτε την «Αργοναυτική Εκστρατεία». Τα παιδιά μαθαίνουν για την Ιστορία του Ιάσωνα, τι ήταν η Αργώ, την ιστορία του Φρίξου και της Νέλλης… Άραγε τι νιώθουν τα παιδιά για την πατρίδα τους;

Κοίτα αν τα παιδιά μας παρακολουθούν  απ’ το πρωί  ως το βράδυ  τηλεόραση, τότε θα πρέπει να νιώθουν μεγάλη ντροπή που ζουν σε αυτή τη χώρα. Διότι αυτή τη χώρα απ’ το πρωί ως το βράδυ την κατηγορούμε τα μέσα προβάλλουν συνέχεια τα άσχημά της,. Εγώ λοιπόν, προσπαθώ μέσα από τα παραμύθια μου και  μέσα από την επιλογή  των παραστάσεων που κάνω, γιατί η επιλογή είναι από τον Ελληνικό πολιτισμό, να δείξω ένα παράθυρο αισιοδοξίας. Ότι υπάρχει ο πολιτισμός μας, ότι υπάρχουν αξίες. Και η Αργοναυτική Εκστρατεία αυτό το σκοπό έχει, να δώσω το ερέθισμα στα παιδιά να πάρουν το βιβλίο να διαβάσουν περισσότερο να καταλάβουν το μεγαλείο της Ελληνικής Μυθολογίας. Να δουν ότι υπάρχουν και καλά σε αυτή τη χώρα. Εγώ αυτό θέλω. Να μην νιώθουν τα παιδιά, ντροπή για τον τόπο τους.

-Τα “Ερωτικά γράμματα”, πώς προέκυψαν; 

Τα ερωτικά γράμματα στο θέατρο “Κάτω από τη γέφυρα” όπου συμπρωταγωνιστώ με τον Νίκο Δαφνή, περιγράφουν τη ζωή δύο ανθρώπων που διαβάζουντα γράμματά τους.  Είναι μεγάλοι πια  αλλά γνωρίζονται από εφτά χρονών, κάθονταν μαζί δίπλα-δίπλα στο ίδιο θρανίο και έστελναν ραβασάκια ο ένας στον άλλον.  Μου άρεσε το κείμενο. Είναι μια πρόκληση να μπορείς να το υπηρετήσεις σαν ηθοποιός αυτό το κείμενο, δείχνει νοσταλγία είναι σαν ψυχογράφημα ενός έρωτα και ξετιλίγεται μπροστά σου μια ολόκληρη ζωή, βλέπεις την κατάληξή του.

-Ο έρωτας και η αγάπη θα μας σώσουν; Είναι τα συναισθήματα που μας γεννούν ελπίδα; 

Αλίμονο! Στην χώρα μας γιατί δεν γίνεται τίποτε; Γιατί κανείς δεν κάθεται με αγάπη σε ένα τραπέζι να μιλήσει με τον άλλο. Αν γινόταν αυτό θα είχαμε κάνει θαύματα.

-Πάθος συνεχίζουμε να έχουμε οι Έλληνες; 

Το πάθος ξεκινά από την αγάπη.Ένας πολιτικός ας πούμε  θα έπρεπε να έχει το πάθος να σώσει την χώρα του. Από αγάπη πάλι δεν θα  ξεκινούσε και αυτός; Μιλώ συνέχεια για το θέμα το πολιτικό γιατί είμαι ενοχλημένη  που κανένας δεν ενδιαφέρεται για αυτή την υπέροχη χώρα. Το ενδιαφέρον, το πάθος περιστρέφεται μονάχα γύρω από τον εαυτό μας. Και ξέρετε, ο αληθινά ερωτευμένος και παθιασμένος άνθρωπος, φροντίζει να είναι όλα καλά για τον άλλο. Ο κόσμος του είναι ο άλλος.

-Έχει αλλάξει η έννοια του έρωτα σήμερα;

Είναι πολύ δύσκολο τώρα πια, να τον βρεις. Πιστεύω ότι τώρα έχει κάνει και πολύ κακό αυτό το ίντερνετ, που συνέχεια απομονώνεται ο καθένας σε ένα μηχανάκι. Δεν φλερτάρει πια ο κόσμος.  Δεν ξέρει να φλερτάρει.

-Και πώς επιβιώνει ένας μεγάλος έρωτας για χρόνια; Ένας έρωτας σαν αυτόν που περιγράφετε στο έργο; 

Εγώ πιστεύω ότι είναι ο συμβιβασμός, η έλλειψη εγωισμού που βοηθά σε αυτό, η κατανόηση, η φροντίδα που μπορείς να έχεις για τον άλλο. Είναι πολλά. Ο θαυμασμός που μπορεί να έχεις για τον άλλο, είναι και αυτό κάτι πολύ ουσιαστικό. Ο διάλογος που μπορεί να υπάρχει μεταξύ ημών και ημών. Ε γιατί κάποια στιγμή, το πάθος τελειώνει. Έτσι δεν είναι; Αλλά πρέπει να μείνουν όλα τα άλλα πιο ισχυρά.

Θες να μάθεις περισσότερες πληροφορίες και να κερδίσεις προσκλήσεις για την παράσταση ΕΡΩΤΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ; Έλα εδώ!

Θες δωρεάν προσκλήσεις για τη θεατρική παράσταση ΚΑΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ Ο ΑΙΣΩΠΟΣ; Έλα εδώ!