<p>Οι περισσότεροι από μας πιστεύουμε ότι η οικογένεια στην οποία μεγαλώσαμε ήταν λίγο δυσλειτουργική. Μοιάζει να μην υπάρχει αντικειμενικό μέτρο για το πώς μια οικογένεια πρέπει να μοιάζει ή να συμπεριφέρεται, πέρα απ’ το να έχουμε την εντύπωση ότι η διπλανή οικογένεια είναι «πιο φυσιολογική από τη δική μας». Το μόνο πραγματικό μέτρο για τη λειτουργικότητα μιας οικογένειας συνήθως προκύπτει όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και αποφασίσουν να κάνουν δική τους οικογένεια.  </p>
<p>Μια αλήθεια είναι ότι μια οικογένεια στην οποία υπάρχει αλκοολικός ή άλλο εξαρτημένο άτομο συνήθως εμπίπτει στην κατηγορία των δυσλειτουργικών οικογενειών.</p>
<p>Οι ενεργές εξαρτήσεις ακολουθούν μια δική τους ζωή. Οι εξαρτημένοι βρίσκουν λόγους να βγαίνουν από το σπίτι, περνούν χρόνο μόνοι τους και εξασκούνται στο ψέμα.</p>
<p>Δεν υπάρχει χρονικό όριο για την απεξάρτηση που να ισχύει για όλες τις περιπτώσεις. Κάποιοι εξαρτημένοι ζητούν βοήθεια όταν ο σημαντικός άλλος στη ζωή τους απειλεί ή επιλέγει να φύγει. Άλλοι όταν τους διώχνουν οι γονείς τους από το σπίτι. Κάποιοι άλλοι όταν είναι πολύ μεθυσμένοι για να έχουν συνείδηση κατά τη διάρκεια της σχολικής γιορτής του παιδιού τους. Άλλοι όταν απολύονται. Κάποιοι τρίτοι όταν καταλήγουν σε κωματώδη κατάσταση στο πεζοδρόμιο και ξυπνούν σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου χωρίς να έχουν ιδέα πώς βρέθηκαν εκεί. Κάποιοι αναζητούν βοήθεια όταν ξυπνούν σε ένα τρακαρισμένο αυτοκίνητο σε μια άκρη του δρόμου χωρίς να ξέρουν τι συνέβη και πώς επέζησαν, κάποιοι άλλοι όταν ξυπνούν σε κελί φυλακής και δεν έχουν ούτε ένα δικό τους άνθρωπο πρόθυμο να πληρώσει την εγγύηση για να τους βγάλει από ‘κει. Κάποιοι τέλος δεν παίρνουν ποτέ την απόφαση να ζητήσουν βοήθεια και επιλέγουν να συνεχίσουν, ανεξάρτητα από τη βλάβη που προκαλούν στους ανθρώπους που νοιάζονται πραγματικά για το μέλλον τους.</p>
<p>Μερικές φορές η παραδοχή ότι κάποιο μέλος της οικογένειας αντιμετωπίζει πρόβλημα εξάρτησης είναι ασύλληπτη για την οικογένεια. Αν μεγάλωσε κανείς σε περιβάλλον όπου υπήρχε πρόβλημα με το αλκοόλ, μπορεί να έμαθε νωρίς ότι οι οικογενειακές αξίες συμπεριλαμβάνουν τη σιωπή και την απόκρυψη. Η εξάρτηση δεν είναι μόνο πρόβλημα του εξαρτημένου αλλά και εκείνων που νοιάζονται γι’ αυτόν.</p>
<p>Όταν πρόκειται για γονέα ή αδερφό κάποιες οικογένειες κάνουν ό,τι μπορούν για να μην αναφέρονται στο πρόβλημα φωναχτά. Για πολλούς συνανθρώπους μας όμως "η θεραπεία μέσω της σιωπής" προξενεί μεγάλη βλάβη. Όχι μόνο υποβαθμίζεται το πρόβλημα για τον εξαρτημένο, αλλά ακυρώνεται και o πόνος που νιώθουν όσοι του συμπαρίστανται. Συνήθως οι τελευταίοι φοβούνται να προκαλέσουν το θυμό του ή να πάρουν το ρίσκο να τον στρέψουν περισσότερο στην εξάρτηση. Παρόλα αυτά, έως ότου το πρόβλημα εκφραστεί με λόγια, δυνατά στον εξαρτημένο, το οικογενειακό μυστικό δε θα χάσει τη δύναμη του.</p>
<p>Μέχρι τη στιγμή που ο ίδιος ο εξαρτημένος θα αναγνωρίσει ότι έχει πρόβλημα δεν υπάρχει τρόπος να τον βοηθήσει κανείς.</p>
<p>Συνήθως οι άνθρωποι ρωτούν πότε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά είναι προβληματική. Η απάντηση είναι ότι μια συμπεριφορά δεν αποτελεί πρόβλημα μέχρι να τη δούμε ως τέτοια. Μόλις μια εξάρτηση από ουσίες ονομαστεί, γίνεται πρόβλημα σημαντικού βαθμού που απαιτεί προσοχής. Αποκαλώντας ένα πρόβλημα ως εξάρτηση, η προβληματική συμπεριφορά μπορεί να αντιμετωπιστεί.</p>
<p>Η παρέμβαση στη ζωή ενός εξαρτημένου ατόμου δεν είναι εύκολη υπόθεση και δεν λειτουργεί πάντα άμεσα. Οι εξαρτήσεις είναι παντοδύναμες και υποχωρούν μόνο όταν ο εξαρτημένος αποφασίσει να πολεμήσει. Δυστυχώς οι εξαρτημένοι δεν παίρνουν την απόφαση να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό τη στιγμή που θα θέλαμε.</p>
<p>Παρόλα αυτά όταν αισθανθείτε ότι δεν μπορείτε να ανεχτείτε άλλο την εξάρτηση του κοντινού σας ανθρώπου είναι ώρα να ζητήσετε βοήθεια οι ίδιοι.</p>
<p>Πολλοί νιώθουν ότι έχουν αποτύχει να βοηθήσουν αρκετά, να είναι αρκετά καλοί, συμπονετικοί. Το να απελευθερωθείτε από την ευθύνη για την εξάρτηση είναι πολύ σημαντικό. Ο μόνος άνθρωπος που μπορείτε να αλλάξετε είναι ο εαυτός σας, κάτι που πολλοί πιστεύουν πως είναι μια θλιβερή αλήθεια.</p>