<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="text-align: justify;">Θα ήθελα τη βοήθεια σας, είμαι χωρισμένη εδώ και 12 χρόνια τους τελευταίους μήνες έχουν προκύψει προβλήματα σε σχέση με το χρονο που τα παιδια θα περνανε με τον πατερα τους ενώ μεχρι πριν 1 χρονο  ηταν καθε τεταρτη και δευτερο σαββατοκύριακο εγινε βδομαδα παρα εβδομάδα και πριν ενα μηνα αλλαξε σε καθε τεταρτη.  Και ολα τα σαββατοκύριακα  πλην ενος για να βλεπουν τον πατερα τους περισσοτερο τωρα ζητουν και παλι να γινει μια βδομαδα ο ένας και μια ο αλλος πως μπορω να το χειριστώ; </span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="text-align: justify;">Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></p>
<p><span style="text-align: justify;">Από τον τρόπο που γράφετε φαίνεται να έχετε ένα άγχος για το θέμα που μας περιγράφετε. Δεν είναι αρκετά σαφές το ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημα: Δηλαδή αν προβληματίζεστε όσον αφορά το πρόγραμμα των παιδιών ή αν αναρωτιέστε ποιον τα παιδιά προτιμούν. Εγώ πάντως απ'όσο είμαι σε θέση να δω απ' αυτά που περιγράφετε μάλλον τα παιδιά προσπαθούν να βρουν μια ισορροπία ώστε να νιώθουν συναισθηματικά καλυμμένα και από τους δύο γονείς χωρίς αυτό το ψεύτικο δίλημμα της 'προτίμησης' που μόνο προβλήματα μπορεί να προκαλέσει. Παρ'όλα αυτά μπορεί εφόσον είστε διαζευγμένη, κάποιες φορές που θα διαπληκτιστείτε μαζί τους να βρούν καταφύγιο στο σπίτι του μπαμπά και αντίστοιχα σε σας για κάποια 'κόντρα' με τον μπαμπά. Οι πιθανότητες είναι ότι με το γονιό που μένουν περισσότερο θα έρθουν σε περισσότερες εντάσεις. Αυτό δεν είναι ενδεικτικό προτίμησης αν και μπορεί πολύ εύκολα να παρεξηγηθεί ως τέτοιο. Η απαλή σταθερότητα στη θέση σας μετά από ένα καυγά ή μια παρατήρηση, θα δώσει στα παιδιά το μήνυμα ότι δεν πρόκειται για θυμό αλλά για οριοθέτηση των πραγμάτων, κάτι που μακροπρόθεσμα θα αναγνωρίσουν. Τέλος μία ήρεμη συζήτηση με τα παιδιά και τον πατέρα, όπου και οι τέσσερις θα ακούσουν τί έχει να πει ο καθένας, θα βάλει τα πράγματα σε ένα ανοιχτό-ρεαλιστικό πλαίσιο όπου οι κρυφές εντάσεις θα ρυθμιστούν με βάση ενα πρόγραμμα που θα φτιάξετε από κοινού.</span></p>
<p><span><br /></span></p>
<p><span><br /></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>