<p style="text-align: justify;"><strong>Για να εδραιωθεί η μονογαμία στην κοινωνία μας είναι αναγκαίο να αντικαταστήσουμε τα παλαιά δόγματα με νέες αντιλήψεις, που μπορούν να λειτουργήσουν ως πρόληψη κατά των παράνομων δεσμών ή ως μέσον ανάκαμψης από αυτούς, εφόσον προκύψουν. Ακολούθως παραθέτουμε έναν κατάλογο των παλαιών δογμάτων και των νέων αντιλήψεων γύρω από τις βασικές πτυχές των παραστρατημάτων.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Από τη συγγραφέα και ψυχοθεραπεύτρια Πέγκι Βον </p>
<p style="text-align: justify;">ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΗΜΑΤΩΝ</p>
<p style="text-align: justify;">Παλαιό δόγμα: Τα παραστρατήματα οφείλονται αυστηρώς σε ατομικές ανεπάρκειες και στις αποτυχίες ανδρών και γυναικών. Το πρόβλημα έχει καθαρά προσωπικό χαρακτήρα.</p>
<p style="text-align: justify;">Νέα αντίληψη: Υπάρχει πλήθος κοινωνικών παραγόντων που ενθαρρύνουν και συντελούν στη σύναψη παράνομων δεσμών. Το πρόβλημα δεν είναι καθαρά προσωπικό, έχει και κοινωνική διάσταση.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">ΜΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ</p>
<p style="text-align: justify;">Παλαιό δόγμα: Το φαινόμενο των παράνομων δεσμών πρέπει να αντιμετωπίζεται με μυστικότητα (αφού είναι αυστηρώς προσωπικό θέμα). Το πρόβλημα δεν πρέπει να συ- ζητείται δημοσίως, αλλά να διευθετείται με λεπτούς και αθόρυβους χειρισμούς.</p>
<p style="text-align: justify;">Νέα αντίληψη: Η υπέρμετρη μυστικότητα που περιβάλλει τους παράνομους δεσμούς ενισχύει το ενδεχόμενο εμφάνισής τους και δυσχεραίνει την υπέρβαση των επιπτώ- σεών τους. Η κοινωνία, σαν σύνολο, επιβάλλεται να τους αντιμετωπίζει με αυξημένη ειλικρίνεια και υπευθυνότητα.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Παλαιό δόγμα: </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Το παραστρατημένο ταίρι έχει αδύναμο χαρακτήρα, είναι άτομο ανασφαλές, άστοργο, κακό και του αξίζει να τιμωρηθεί.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Νέα αντίληψη: </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Κάθε λογής άνθρωποι συνάπτουν παράνομους δεσμούς, όχι μόνο συγκεκριμένοι τύποι. Είμαστε όλοι εξίσου ευάλωτοι στην παρεκτροπή.</p>
<p style="text-align: justify;">ΤΟ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟ ΤΑΙΡΙ</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Παλαιό δόγμα: </strong>Το προδομένο ταίρι είναι θύμα και επισύρει είτε τον οίκτο για το πάθημά του είτε την επίκριση για την αποτυχία του να ικανοποιήσει τον σύντροφό του.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Νέα αντίληψη: </strong>Το παραστράτημα δεν αποτελεί αντανάκλαση των προσωπικών αδυναμιών του/της συζύγου. Δεν φταίνε αυτοί για τον παράνομο δεσμό του συντρόφου τους.</p>
<p style="text-align: justify;">ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Παλαιό δόγμα: </strong>Το τρίτο πρόσωπο ανήκει σε μια ειδική «συνομοταξία» σκληρόκαρδων ανθρώπων. Το χαρακτηρίζει ο εγωισμός και δεν διστάζει να πληγώσει οποιονδήπο- τε προκειμένου να ικανοποιήσει τους πόθους του.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Νέα αντίληψη: </strong>Κάθε είδους άνθρωποι συνάπτουν δεσμούς με έγγαμα άτομα, για πολλούς και ποικίλους λόγους. Και μάλιστα βγαίνουν συχνά λαβωμένοι από την εμπειρία.</p>
<p style="text-align: justify;">Η ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΣΗ ΣΕ ΤΡΙΤΟΥΣ</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Παλαιό δόγμα: </strong>Η ντροπή είναι ανυπολόγιστη, γι’ αυτό δεν πρέι τει να ουζητείται το θέμα με άλλους. Καλό είναι μάλιστα να το κρατάμε κρυφό ακόμη και από τον στενό οικογενειακό κύκλο.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Νέα αντίληψη: </strong>Εφόοον το παραστράτημα δεν συνιστά προσωπική αποτυχία, ο εγωισμός δεν πρέπει να αποτρέ- πει τη συζήτηση του προβλήματος. Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καδένα μας.</p>
<p style="text-align: justify;">ΓΑΜΟΣΉ ΔΙΑΖΥΓΙΟ</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Παλαιό δόγμα: </strong>Αυτό το δίλημμα έχει άμεση προτεραιότητα και είναι σαφές ποια απόφαση είναι η «σωστή» (ορισμένοι, βεβαίως, θεωρούν σωστή την απόφαση της παραμονής στον γάμο, ενώ άλλοι κρίνουν πως το διαζύγιο είναι η μόνη βιώσιμη λύση).</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Νέα αντίληψη: </strong>Μια τόσο κρίσιμη και περίπλοκη απόφαση δεν πρέπει να λαμβάνεται βιαστικά. Απαιτείται βαθύτερη κατανόηση της κατάστασης ώστε η απόφαση να βασιστεί στη λογική και όχι στο συναίσθημα.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><em>Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΤΗΣ ΜΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ</em></p>
<p style="text-align: justify;">Ο Μύθος της Μονογαμίας ευημερεί λόγω της μυστικότητας που περιβάλλει τους παράνομους δεσμούς. Όσο δεν αντιμετωπίζουμε με ειλικρινείς συζητήσεις την πραγματικότητα, θα συνεχίσουμε να υποκρινόμαστε ότι η μονογαμία είναι ο κανόνας που στηρίζεται από την κοινωνία. Όσο επικρατεί αυτή η αντίληψη, θα υποφέρουμε ολομόναχοι έχοντας την αίσθηση της αποτυχίας και της ενοχής.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΣΕΙΣ- ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ</p>
<p style="text-align: justify;">Το πρώτο βήμα για τη διάσπαση του κώδικα της μυστικότητας είναι να εκμυστηρευτείτε την εμπειρία σας. Η κακή συνήθεια της απόκρυψης του συμβάντος απλώς ενισχύει τα συναισθήματα της ντροπής και της αμηχανίας. Κατά κανόνα, οι άνδρες ντρέπονται πολύ περισσότερο, γι’ αυτό και σπανίως ομολογούν το πάδημά τους. Αυτό αποδει- κνύει ο ελάχιστος αριθμός των ανδρών που παραδέχτηκαν ευθαρσώς ότι η σύζυγός τους διατηρούσε παράνομο δεσμό, έστω και μετά την έκδοση του διαζυγίου.</p>
<p style="text-align: justify;">Αλλά και οι γυναίκες υπέμεναν συνήθως σιωπηρά το παραστράτημα του συντρόφου τους. Η αντίληψη ότι η εξω- συζυγική σχέση ανπκατοπτρίζει τις δικές τους ανεπάρκειες, τις εμπόδιζε να αναφέρονται ανοιχτά σ’ αυτήν την εμπειρία. Ακόμη και όσες κατέφευγαν στη λύση του διαζυγίου, δεν ομολογούσαν ότι αιτία του υπήρξε η παρεκτροπή (παρά μόνο στους στενούς φίλους). Και όταν παρέμεναν στον γάμο, συνήθως δεν αποκάλυπταν ποτέ <em>σε κανέναν</em> αυτό που τους συνέβη.</p>
<p style="text-align: justify;">Βαθμιαία, ωστόσο, άρχισαν να παραδέχονται ότι αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Ορισμένες μάλιστα έχουν γράψει βιβλία περιγράφοντας την εμπειρία τους. Η Σίνθια Γκάρβεϊ εξιστορεί στο δικό της πώς ξεπέρασε τη διάλυση του γάμου της με τον θρύλο του μπέιζμπολ Στιβ Γκάρβεϊ, ο οποίος διατηρούσε επί χρόνια παράνομο δεσμό με μια άλλη γυναίκα. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η Πατρίτσια Νιλ ομολόγησε δημοσίως ότι έχασε τον άνδρα της εξαιτίας μιας άλλης, ενώ κατέθεσε με λεπτομέρειες την εμπειρία της στο βιβλίο της με τίτλο <em>As</em><em> </em><em>I</em><em> </em><em>am</em><em> </em><em>(Αυτή Είμαι).</em> Τέλος, η Νόρα Έφρον στο μυθιστόρημα <em>Heartburn</em> (Ραγισμένη <em>καρδιά), </em>αναφέρεται εμμέσως στην αποτυχία που είχε ο γάμος της λόγω των περιπετειών του συζύγου της.</p>
<p style="text-align: justify;">Όταν αφηγούμαστε την εμπειρία μας, στέλνουμε σημαντικά μηνύματα. Απορρίπτουμε την ιδέα ότι η παρεκτροπή υπήρξε απόρροια προσωπικής ανεπάρκειας (Κι αν δεν χωρίσουμε, αποδεικνύουμε ότι δεν τη θεωρούμε αυστηρώς προσωπική αποτυχία του συντρόφου μας). Έτσι, προτρέπουμε τους άλλους να αναθεωρήσουν τη στάση τους. Ο κόσμος περιμένει να νιώσουμε ντροπή και αμηχανία. Όταν δεν το κάνουμε, οι άλλοι σαστίζουν και προβληματίζονται. Άλλο ουσιαστικό όφελος της εξωστρέφειας είναι η άμβλυνα η του αισθήματος της μοναξιάς που βιώνουν όσοι εξακολουθούν να υποφέρουν σιωπηλά, πιστεύοντας ότι το παραστράτημα αποτελεί προσωπικό τους πρόβλημα. Όταν γράψαμε το βιβλίο <em>Beyond</em><em> </em><em>Affairs</em><em>,</em> η κόρη μας πήγαινε στην τελευταία τάξη του γυμνασίου. Η καλύτερή της φίλη ζήτησε από την καθηγήτρια της Γλώσσας την άδεια να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο σύγγραμμα ως θέμα της εργασίας της. Εκείνη όχι μόνο συμφώνησε, αλλά διάβασε και το βιβλίο.</p>
<p style="text-align: justify;">Λίγες ημέρες αργότερα η καθηγήτρια εμφανίστηκε στο κατώφλι του σπιτιού μου για να μου εκμυστηρευθεί ότι ενώ είχε διαπιστώσει πως ο άνδρας της διατηρούσε εξω- συζυγική σχέση, δεν τολμούσε να μιλήσει σε κανέναν γι’ αυτό. Ήξερε πως ο γάμος της είχε χρεοκοπήσει, αλλά αδυνατούσε να προβεί στη λήψη οποιοσδήποτε μέτρου. Η ανάγνωση της δικής μου ιστορίας τη βοήθησε να άρει τη σιωπή της και να κοιτάξει κατάματα την πραγματικότητα.</p>
<p style="text-align: justify;">Μέσα σε λίγους μήνες υπέβαλε αίτηση διαζυγίου και αποδύθηκε σε μια σταδιακή προσπάθεια ανάπλασης του αυτοσεβασμού της, αντιμετωπίζοντας συγχρόνως τις προκλήσεις της χωρισμένης μητέρας. Πρόκειται για μια έξυπνη, προικισμένη γυναίκα, που υπέμενε ασκόπως την οδύνη και την αβεβαιότητα της κατάστασής της για υπερβολικά μεγάλο διάστημα εξαιτίας της «ενδεδειγμένης» μυστικότητας που περιβάλλει το θέμα. Μερικές φορές, για να διασπάσει κανείς τον κώδικα της σιωπής, αρκεί να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος. Σ’ αυτό μπορούμε να συμβάλουμε όλοι.</p>