«Η σωματική τιμωρία είναι απαράδεκτη και οι φωνές είναι μια αυταρχική συμπεριφορά η οποία μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες για την εξέλιξη του παιδιού. Ειδικά στην εφηβεία πιθανόν να προκαλέσει ένα μεγάλο ξέσπασμα», υποστηρίζει η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια κ. Μαριέττα  Πεπελάση.

«Oι γονείς οφείλουν να αποφεύγουν την επίδειξη δύναμης και τον ανταγωνισμό. Για παράδειγμα φωνές και φράσεις, όπως “δεν θα σου περάσει εσένα”, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν το παιδί να διεκδικεί με άσχημο τρόπο και θα απομακρυνθεί.

«Aπό τότε που αρχίζει να μιλά το παιδί, πρέπει να μαθαίνει τις φυσικές και λογικές συνέπειες των πράξεών του, αυτή είναι η “τιμωρία” που προτείνουν οι ειδικοί για την αντιμετώπιση των παιδικών λαθών». Αυτό όμως πρέπει να γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο, «πάντα με σεβασμό και σοβαρότητα, οι γονείς οφείλουν πλέον να αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους ως μικρούς ενηλίκους. Παρ΄ ότι αυτό ακούγεται δύσκολο, μιας και τα παιδιά πιθανόν να αρχίσουν να κλαίνε, να επιμένουν ή να φωνάζουν όταν διεκδικούν κάτι, το μυστικό είναι οι γονείς να παραμένουν σταθεροί στις απόψεις τους και στο ηχόχρωμα της φωνής τους. Για παράδειγμα, αν θέλουν να τους μάθουν να μην κάνουν φασαρία τις ώρες κοινής ησυχίας, δεν πρέπει να παρεκκλίνουν από αυτή την απόφαση καμία ημέρα της εβδομάδας».

Πρέπει να λέμε ψέματα στα παιδιά για να το αποτρέψουμε από μια αταξία; 

«Οι περισσότεροι γονείς θεωρούν ότι το παιδί που έχουν απέναντί τους, ο μικρός αυτός ανθρωπάκος, δεν έχει την κρίση για να καταλάβει πως αυτό που του λένε για να το αποτρέψουν από μια αταξία ή για να ξεμπερδεύουν εύκολα με κάτι που απαιτεί ο γιος ή η κόρη τους είναι ψέμα, το οποίο μπορεί να το “βρουν” μετέπειτα μπροστά τους με ποικίλους τρόπους».

«Όλα τα ψέματα δεν είναι ίδια και εξαρτάται κατά πολύ από τους γονείς και τον τρόπο που τα χρησιμοποιούν. Για παράδειγμα, είναι τελείως διαφορετικό να πεις στο παιδί σου να μην πηγαίνει στην άκρη της σκάλας γιατί θα έρθει ο μπαμπούλας για να το πάρει απ΄ ό,τι να του πεις ότι ήξερες ένα παιδί που έκανε το ίδιο, έπεσε και πήγε στο νοσοκομείο και πονούσε.

Αντί οι γονείς να καταφεύγουν στα εύκολα ψέματα για να ξεμπερδεύουν γρήγορα από τις απαιτήσεις των παιδιών καλύτερα θα ήταν να επιστρατεύσουν τη φαντασία τους. Τα ψέματα που θα ανακαλύψουν τα παιδιά θα τα κάνουν να χάσουν την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο των γονιών τους, θα γίνουν επιθετικά και προσβλητικά»