Αντιμετωπίζω πρόβλημα παθολογικής ζήλιας. Έχω μια σχέση δυο χρόνια και πάντα ήμουν ζηλιάρα, αλλά τελευταία άρχισα να γίνομαι παρανοϊκή.

Έχω συνεχώς διάφορες σκέψεις στο μυαλό μου και κάνω σενάρια απιστίας με αποτέλεσμα οι συνεχείς καβγάδες. Όλα αυτά ξεκίνησαν για έναν τελείως χαζό λόγο. Κοιτούσα το προφίλ του στο Facebook και Instagram και είδα κάποια likes που είχε κάνει σε κοπέλες.

Είμαι παρανοϊκή ζηλιάρα και έκανα σενάρια ότι με απατά

Τότε, είναι που άρχισα να τον ρωτάω αν με απατάει με αυτές τις κοπέλες. Φυσικά, η απάντηση του ήταν αρνητική και ότι ποτέ δε έχει καν μιλήσει. Εγώ άρχισα να κάνω σενάρια και να σκέφτομαι ότι τις βλέπει ερωτικά εφόσον έκανε like.

Έτσι άρχισα μονίμως  να ψάχνω το προφίλ του και αν έχει ξανακάνει. Είχα πάθει εμμονή και ψύχωση με την κατάσταση και θεωρούσα ότι με απατά όταν το έκανε. Θέλω να σταματήσω να σκέφτομαι διάφορα άσχημα πράγματα και να απολαύσω επιτέλους τη σχέση μου χωρίς να είμαι παρανοϊκή ζηλιάρα. Πώς μπορώ να το καταφέρω αυτό;

Στο ερώτημα απαντά ο ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Σεφεριάδης:

Ζήλια σημαίνει η ζωτική και δυνατή προσκόλληση στο αγαπημένο πρόσωπο και η επιθυμία κατοχής του, γιατί χωρίς αυτό είναι αδύνατο να ζήσεις. Αυτό το συναίσθημα παραπέμπει στα πρώτα χρόνια της ζωής όταν αρχίζει και γίνεται αντιληπτή η ύπαρξη ενός τρίτου προσώπου. Τότε που στην πραγματικότητα, το βρέφος, χωρίς τη φροντίδα και την προσοχή της μητέρας θα ήταν αδύνατο να επιβιώσει και να αναπτυχθεί.

Η παρουσία ενός άλλου προσώπου γεννάει αμφιβολίες ως προς την αγάπη της μητέρας και ο επικείμενος κίνδυνος δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα προς το πρόσωπο αγάπης και προς τον αντίζηλο. Αυτά τα συναισθήματα είναι θυμός, οργή, αίσθηση εγκατάλειψης, στην πορεία πένθος για την αγάπη που θεωρείται χαμένη και τέλος η βεβαιότητα, η αίσθηση ότι δεν αξίζεις.

Γιατί νιώθουμε ότι υπάρχει τρίτο πρόσωπο, ενώ αυτό δεν ισχύει;

Στην ενήλικη ζωή, απομεινάρια που δεν λύθηκαν επαρκώς κατά τη ψυχονοητική ανάπτυξη, δημιουργούν παρόμοια συναισθήματα λες και όντως να κινδυνεύει η ζωή. Η ύπαρξη από την απώλεια ενός ερωτικού αντικειμένου προκαλείται από μια βαθιά ναρκισσιστική υποτίμηση πάνω σε μια ψυχική δομή που δεν έχει ωριμάσει στα ζητήματα των διαπροσωπικών σχέσεων.

Έτσι, η φαντασίωση ότι το ερωτικό αντικείμενο, στο οποίο έχει παραχωρηθεί μια παντοδυναμία, θα φύγει για κάποιο τρίτο πρόσωπο, ερμηνεύεται: «Αφού εγώ δεν αξίζω τον/την παραχωρώ σε κάποιον καλύτερο», ενώ ακολουθεί το πένθος σα να έχει γίνει πραγματικότητα.

Οπωσδήποτε σε μια σχέση μπορούν να συμβούν κάποια γεγονότα που η αντιμετώπισή τους εξαρτάται από το βαθμό ωριμότητας και στερεότητας του ατόμου που τα βιώνει. Η πιθανότητα να μείνει ένας σύντροφος που αξίζει, είναι μεγαλύτερη όταν δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα ο κίνδυνος ότι θα μας εγκαταλείψει.

Δημήτρης Σεφεριάδης
Ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής
Λ. Αλεξάνδρας 209, T.K. 11523 ΑΘΗΝΑ
τηλ: 2106462030
κιν: 6973537970
email: [email protected]
www.dimseferiadis.com

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Γνωριμία μέσω social media. Γιατί οι έφηβοι λένε «ναι» στο ραντεβού με έναν άγνωστο;

Γιατί κατασκοπεύει κανείς το προφίλ του πρώην του στο Facebook;

Τι δείχνει αν την ώρα που κοιμάσαι εσύ, εκείνη μιλάει στο Facebook;