Ο Johnny Depp είναι Αμερικανός ηθοποιός, παραγωγός και μουσικός. Έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις συμπεριλαμβανομένου ενός βραβείου Χρυσής Σφαίρας και ενός Βραβείου Screen Actors Guild, εκτός από τις υποψηφιότητες για τρία Βραβεία Όσκαρ και δύο βραβεία BAFTA.

Ο Depp έκανε το ντεμπούτο του στην ταινία τρόμου A Nightmare on Elm Street το 1984 και έγινε περισσότερο γνωστός τη δεκαετία του 2000. Τότε πρωταγωνίστησε στη σειρά ταινιών της Walt Disney Swashbuckler Pirates of the Caribbean υποδυόμενος τον Captain Jack Sparrow και έγινε ένας από τους πιο επιτυχημένους εμπορικά αστέρες του κινηματογράφου.

Παιδικά χρόνια

Ο Johnny Depp, γεννήθηκε ως John Christopher Depp II στις 9 Ιουνίου 1963, στο Owensboro του Κεντάκι. Είναι το νεότερο από τα τέσσερα παιδιά της οικογενείας του. Η μητέρα του ήταν η Betty Sue Palmer που εργαζόταν ως σερβιτόρος και πατέρας του ο John Christopher Depp του πολιτικού μηχανικού. Η οικογένεια του μετακόμιζε τακτικά κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας μέχρι να εγκατασταθούν μόνιμα Miramar της Φλόριντα το 1970. Οκτώ χρόνια αργότερα όταν ήταν 15 ετών οι γονείς του χώρισαν και η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε τον Robert Palmer τον οποίο ο Depp χαρακτηρίζει ως την «έμπνευση» του.

Η μητέρα του Depp του δώρισε μια κιθάρα όταν ήταν 12 ετών και τότε άρχισε να παίζει σε διάφορα συγκροτήματα. Έτσι, εγκατέλειψε το γυμνάσιο στα 16 και αποφάσισε να γίνει ροκ μουσικός. Δύο εβδομάδες αφού παράτησε το σχολείο αποφάσισε να επιστρέψει αλλά ο διευθυντής του είπε να ακολουθήσει το όνειρό του να γίνει μουσικός.

Το 1980, ο Ντεπ άρχισε να παίζει σε ένα συγκρότημα που ονομαζόταν The Kids. Μετά από μικρή τοπική επιτυχία στη Φλόριντα, το συγκρότημα μετακόμισε στο Λος Άντζελες επιδιώκοντας μια δισκογραφική συμφωνία, αλλάζοντας το όνομά του σε Six Gun Method. Παράλληλα με το συγκρότημα, ο Depp έκανε διάφορες περίεργες δουλειές, όπως στο τηλεμάρκετινγκ. Τον Δεκέμβριο του 1983, ο Ντεπ παντρεύτηκε την καλλιτέχνη μακιγιάζ Lori Anne Allison, αδερφή του μπασίστα και τραγουδιστή του συγκροτήματος του.

Ωστόσο, το συγκρότημα διαλύθηκε πριν υπογράψουν μια δισκογραφική συμφωνία το 1984, και ο Depp άρχισε να συνεργάζεται με το συγκρότημα Rock City Angels. Συν-έγραψε το τραγούδι τους “Mary”, το οποίο εμφανίστηκε στο ντεμπούτο τους άλμπουμ της Geffen Records Young Man’s Blues. Δύο χρόνια αργότερα το ζευγάρι χώρισε το 1985.

Οι Ευρωπαϊκές του ρίζες

Ο Depp είναι κυρίως αγγλικής καταγωγής, με γαλλική, γερμανική και ιρλανδική καταγωγή. Το επώνυμό του προέρχεται από έναν Γάλλο Ουγενότο μετανάστη, τον Pierre Dieppe, ο οποίος εγκαταστάθηκε στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ γύρω στο 1700. Σε συνεντεύξεις του το 2002 και το 2011, ο Ντεπ ισχυρίστηκε ότι είχε ιθαγενείς Αμερικανικέ, λέγοντας: “Υποθέτω ότι έχω κάποιους ιθαγενείς Αμερικανούς κάπου στη γραμμή μου. Η προγιαγιά ήταν αρκετά ιθαγενής Αμερικανίδα. Μεγάλωσε με τους Τσερόκι ή ίσως τους Ινδιάνους Κρικ. Είναι λογικό να προέρχεται από το Κεντάκι, το οποίο είναι γεμάτο από Τσερόκι και Κρικ”.

Οι ισχυρισμοί του ελέγχθηκαν από το συμβούλιο Indian Country Today το οποίο έγραψε ότι ο Depp δεν είχε ποτέ ρωτήσει για την κληρονομιά του ούτε είχε αναγνωριστεί ως μέλος του Έθνους των Τσερόκι. Αυτό οδήγησε σε κριτική από την κοινότητα των ιθαγενών της Αμερικής, καθώς ο Depp δεν έχει τεκμηριωμένη καταγωγή από τους ιθαγενείς, και οι ηγέτες της τοπικής κοινότητας τον θεωρούν “μη Ινδιάνο”.

Η επιλογή του Depp να υποδυθεί τον Tonto, έναν ιθαγενή Αμερικανό χαρακτήρα, στην ταινία “The Lone Ranger” επικρίθηκε, μαζί με την επιλογή του να ονομάσει το ροκ συγκρότημα του “Tonto’s Giant Nuts”. Κατά τη διάρκεια της προώθησης για το The Lone Ranger, ο Depp υιοθετήθηκε ως επίτιμος γιος από τον LaDonna Harris, μέλος του Comanche Nation, καθιστώντας τον επίτιμο μέλος της οικογένειάς της αλλά όχι μέλος κάποιας φυλής.

Η κριτική ανταπόκριση στους ισχυρισμούς του από την κοινότητα των ιθαγενών αυξήθηκε μετά από αυτό, συμπεριλαμβανομένων των σατιρικών απεικονίσεων του Depp από γηγενείς κωμικούς. Μια διαφήμιση με εικόνες του και των ιθαγενών Αμερικανών, από τον Dior για το άρωμα “Sauvage”, βγήκε το 2019 αφού κατηγορήθηκε για πολιτιστική ιδιοποίηση και ρατσισμό.

Η αρχή της υποκριτικής του καριέρας

Όταν μετακόμισε στο Λος Άντζελες με το συγκρότημά του όταν ήταν 20. Η τότε σύζυγος του, Lori τον σύστησε στον ηθοποιό Nicolas Cage. Αφού έγιναν φίλοι και έβγαιναν μαζί, ο Cage τον συμβούλεψε να ασχοληθεί με την υποκριτική. Για αυτή είχε ενδιαφερθεί και ο Depp από τότε που διάβασε μια βιογραφία του James Din και παρακολουθούσε το Rebel Without a Cause.

Όταν πια αποφάσισε να ασχοληθεί ενεργά ο Cage τον βοήθησε να κάνει μια ακρόαση με τον Wes Craven για το A Nightmare on Elm Street. Ο Depp δεν είχε καμία εμπειρία στην υποκριτική και είπε αργότερα ότι κατέληξε να παίζει τυχαία. Χάρη στο ότι τράβηξε το ενδιαφέρον της κόρης του Craven, ο Ντεπ πήρε τον ρόλο του φίλου του κύριου χαρακτήρα, ενός από τα θύματα του Freddy Krueger.

Αν και ο Depp δεν είχε καμία επιθυμία να γίνει ηθοποιός συνέχισε να παίζεται σε ταινίες βγάζοντας αρκετά για να καλύψει ορισμένους λογαριασμούς που η μουσική του καριέρα άφησε απλήρωτους. Μετά από έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην κωμωδία Private Resort του 1985, επιλέχτηκε για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία “Thrashin'” του 1986 από τον σκηνοθέτη της ταινίας, με τον παραγωγό να αντιτίθεται στην απόφαση αυτή.

Τα χρόνια που τον καθιέρωσαν 

Απογοητευμένος από τις εμπειρίες του στο “21 Jump Street”, ο ηθοποιός άρχισε να παίρνει ρόλους που έβρισκε πιο ενδιαφέροντες, παρά εκείνους που πίστευε ότι θα πετύχαιναν στο box office. Η πρώτη του ταινία που κυκλοφόρησε το 1990 ήταν το “Cry-Baby” του John Waters, μια μουσική κωμωδία που διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1950.

Αν και δεν ήταν μια επιτυχία στο box-office μετά την κυκλοφορία του, με τα χρόνια απέκτησε χιλιάδες θαυμαστές και έγινε μία κλασική, αγαπημένη επιλογή. Επίσης, το 1990, έπαιξε τον ομώνυμο χαρακτήρα στη ρομαντική ταινία φαντασίας του Tim Barton Edward Scissorhands μαζί με την Dianne Wiest και τη Winona Ryder.

Η ταινία ήταν εμπορική και κριτική επιτυχία με εγχώριο εισόδημα 53 εκατομμυρίων δολαρίων. Προετοιμαζόμενος για τον ρόλο ο Depp παρακολούθησε πολλές ταινίες του Charlie Chaplin για να μελετήσει πώς να δημιουργήσει συμπάθεια χωρίς διάλογο. Ο Peter Travers του Rolling Stone επαίνεσε την ερμηνεία του Depp, γράφοντας ότι εκφράζει πολύ αριστοτεχνικά τη σφοδρή λαχτάρα στον ευγενικό Edward και κάνει μια καταπληκτική ερμηνεία.

Η Rita Kempley της Washington Post έγραψε ότι φέρνει την ευγλωττία της σιωπηλής εποχής σε μια ταινία που απαιτεί λίγα λόγια, που τα λέει όλα μέσα από λαμπερά μαύρα μάτια και την τρομερή φροντίδα με την οποία κρατά τα χέρια του από την ταινία τρόμου. Με αυτό τον ρόλο κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για την ταινία.

Μετά από αυτή την επιτυχία ο Depp δεν είχε καμία κινηματογραφική κυκλοφορία τα επόμενα δύο χρόνια, εκτός από μια σύντομη παρουσία στο Freddy’s Dead: The Final Nightmare, την έκτη δόση στο franchise A Nightmare on Elm Street. Εμφανίστηκε σε τρεις ταινίες το 1993. Στη ρομαντική κομεντί “Benny and Joon”, έπαιξε έναν εκκεντρικό και αγράμματο θαυμαστή του βωβού κινηματογράφου που γίνεται φίλος με μια ψυχικά άρρωστη γυναίκα και τον αδερφό της.

Η Janet Maslin των New York Times έγραψε ότι ο Depp μπορεί να μην μοιάζει σε τίποτα με τον Buster Keaton, αλλά υπάρχουν στιγμές που πραγματικά φαίνεται να γίνεται το “Great Stone Face”, ζωντανεύοντας γλυκά και μαγικά τους τρόπους του Keaton. Ο Depp έλαβε μια δεύτερη υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για την παράσταση.

Η δεύτερη ταινία του το 1993 ήταν το “What’s Eating Gilbert Grape” του Lasse Hallström, ένα δράμα για μια δυσλειτουργική οικογένεια με συμπρωταγωνιστές τους Leonardo DiCaprio και Juliette Lewis. Δεν είχε καλή απόδοση εμπορικά, αλλά έλαβε θετικές παρατηρήσεις από τους κριτικούς. Ο Todd McCarthy του Variety έγραψε ότι ο Depp καταφέρνει να κουμαντάρει την κεντρική οθόνη με έναν πολύ ευγενικό, ελκυστικό χαρακτηρισμό.

Το 1994, ο Depp έπαιξε ξανά σε ταινία του Barton παίζοντας τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία Ed Wood, μια βιογραφική ταινία για έναν από τους πιο ανίκανους σκηνοθέτες της ιστορίας. Για αυτή την ταινία διαπίστωσε ότι ο ρόλος του έδωσε μια ευκαιρία να απλωθεί και να διασκεδάσει και ότι η συνεργασία με τον Martin Landau, που έπαιζε τον Bela Lugosi αναζωογόνησε την αγάπη μου για την υποκριτική.

Αν και δεν κέρδισε πίσω το κόστος παραγωγής του, ο Ed Wood έτυχε θετικής υποδοχής από τους κριτικούς και προτάθηκε για τρίτη φορά για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού Μιούζικαλ ή Κωμωδίας για την ερμηνεία του.

Πειρατές της Καραϊβικής και άλλες ταινίες

Το 2003, ο Depp πρωταγωνίστησε στην ταινία περιπέτειας της Walt Disney Pictures, “Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl”, η οποία έγινε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο box office. Κέρδισε ευρεία αναγνώριση για την κωμική του ερμηνεία ως πειρατής Captain Jack Sparrow και έλαβε Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και υποψηφιότητες BAFTA και κέρδισε ένα Screen Actor’s Guild Award για τον καλύτερο ηθοποιό καθώς και ένα βραβείο ταινίας MTV.

Ο Depp έχει πει ότι ο Sparrow είναι “σίγουρα ένα μεγάλο μέρος του εαυτού μου” και ότι διαμόρφωσε τον χαρακτήρα σύμφωνα με τον κιθαρίστα των Rolling Stones, Kith Richards και τον γελωτοποιό skunk Pepé Le Pew. Τα στελέχη του στούντιο στην αρχή ήταν αμφίθυμα σχετικά με την ερμηνεία του Depp αλλά ο χαρακτήρας έγινε δημοφιλής στο κοινό.

Στη συνέχεια, πρωταγωνίστησε ως συγγραφέας με το μπλοκ του συγγραφέα στο θρίλερ Secret Window (2004), βασισμένο σε διήγημα του Stephen King. Ήταν μια μέτρια εμπορική επιτυχία, αλλά έλαβε μικτές κριτικές. Κυκλοφόρησε περίπου την ίδια εποχή, η βρετανοαυστραλιανή ανεξάρτητη ταινία The Libertine (2004) είδε τον Ντεπ να απεικονίζει τον ποιητή και τσουγκράνα του δέκατου έβδομου αιώνα, τον κόμη του Rochester.

Είχε περιορισμένη κυκλοφορία και έλαβε κυρίως αρνητικές κριτικές. Η τρίτη ταινία του το 2004, “Finding Neverland”, έτυχε πιο θετικής υποδοχής από τους κριτικούς και του χάρισε τη δεύτερη υποψηφιότητά του για Όσκαρ καθώς και υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα, BAFTA και SAG για την ερμηνεία του ως Σκωτσέζου συγγραφέα J. M. Barrie. Ο Depp έκανε επίσης μια σύντομη εμφάνιση στη γαλλική ταινία Happy Ever After (2004), και ίδρυσε τη δική του εταιρεία παραγωγής ταινιών, Infinitum Nihil, υπό την Warner Bros. Pictures.

Ο Ντεπ συνέχισε την επιτυχία του στο box office με τον πρωταγωνιστικό ρόλο ως Willy Wonka στη μεταφορά του Tim Burton του Charlie and the Chocolate Factory (2005). Είχε επίσης θετική κριτική, με τον Ντεπ να προτάθηκε ξανά για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ.

Το Chocolate Factory ακολούθησε ένα άλλο έργο του Burton, το stop-motion animation Corpse Bride (2005), στο οποίο ο Depp έδωσε τη φωνή του κύριου χαρακτήρα, Victor Van Dort. Ο Depp επανέλαβε τον ρόλο του Sparrow στα σίκουελ των Πειρατών Dead Man’s Chest (2006) και Στο τέλος του κόσμου (2007), τα οποία ήταν και οι δύο σημαντικές επιτυχίες στο box office.

Έδωσε επίσης τη φωνή του χαρακτήρα στο βιντεοπαιχνίδι Pirates of the Caribbean: The Legend of Jack Sparrow. Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε από τον Fandango, ο Depp στο ρόλο του Jack Sparrow ήταν ο κύριος λόγος για πολλούς θεατές του κινηματογράφου να δουν μια ταινία Πειρατές.

Προσωπική ζωή 

Ο Depp και η makeup artist Lori Anne Allison παντρεύτηκαν από το 1983 έως το 1985. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αρραβωνιάστηκε τις ηθοποιούς Jennifer Gray και Sherilyn Fenn πριν κάνει πρόταση γάμου το 1990 στη συμπρωταγωνίστριά του Edward Scissorhands Winona Ryder, για την οποία έκανε τατουάζ “Winona Forever” στο δεξί του χέρι, το οποίο αργότερα άλλαξε σε “wino forever”.

Μεταξύ 1994 και 1998, ήταν σε σχέση με το αγγλικό μοντέλο Kate Moss. Μετά τον χωρισμό του από τη Moss, ο Depp ξεκίνησε μια σχέση με τη Γαλλίδα ηθοποιό και τραγουδίστρια Vanessa Paradis την οποία γνώρισε στα γυρίσματα του “The Ninth Gate” στη Γαλλία το 1998. Έχουν δύο παιδιά, την κόρη Lily-Rose Melody Depp και έναν γιο τον Jack.

Ο Depp δήλωσε ότι “η απόκτηση παιδιών του έχει δώσει μια πραγματική βάση, μια πραγματικά ισχυρή θέση για να σταθεί στη ζωή, στη δουλειά, σε όλα. Δεν μπορείς να σχεδιάσεις το είδος της βαθιάς αγάπης που έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά. Η πατρότητα δεν ήταν μια συνειδητή απόφαση. Ήταν μέρος της υπέροχης βόλτας που ήμουν. Ήταν το πεπρωμένο. Όλα τα μαθηματικά τελικά λειτούργησαν”. Ο Depp και η Paradis ανακοίνωσαν ότι χώρισαν τον Ιούνιο του 2012.

Μετά το τέλος της σχέσης του με τη Vanessa Paradis, ο Depp άρχισε να βγαίνει με την ηθοποιό Amber Heard, με την οποία συμπρωταγωνιστούσε στο “The Rum Diary” (2011). Οι δυο τους παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο τον Φεβρουάριο του 2015. Ωστόσο, η Heard υπέβαλε αίτηση διαζυγίου τον Μάιο του 2016 και έλαβε προσωρινό περιοριστικό διάταγμα εναντίον της Depp, ισχυριζόμενη στη δήλωσή της στο δικαστήριο ότι είχε κακοποιήσει λεκτικά και σωματικά καθ’ όλη τη διάρκεια της σχέσης τους, συνήθως υπό την επήρεια ναρκωτικών ή αλκοόλ.

Ο Depp αρνήθηκε αυτούς τους ισχυρισμούς και δήλωσε ότι “προσπαθούσε να εξασφαλίσει μια πρόωρη οικονομική επίλυση”. Επετεύχθη συμφωνία τον Αύγουστο του 2016 και το διαζύγιο οριστικοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2017. Η Heard απέρριψε το περιοριστικό ένταλμα και εξέδωσαν μια κοινή δήλωση λέγοντας ότι η σχέση τους ήταν έντονα παθιασμένη και μερικές φορές ασταθής, αλλά πάντα δεσμευμένη από αγάπη.

Κανένα από τα μέρη δεν έχει κάνει ψευδείς κατηγορίες για οικονομικό όφελος. Δεν υπήρξε ποτέ πρόθεση σωματικής ή συναισθηματικής κακό. Ο Depp πλήρωσε στην Heard ένα διακανονισμό διαζυγίου ύψους 7 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, το οποίο δεσμεύτηκε να δωρίσει στο ACLU και στο Νοσοκομείο Παίδων του Λος Άντζελες (CHLA).

Η δικαστική διαμάχη και η νίκη

Τον Φεβρουάριο του 2019, ο Depp μήνυσε την πρώην σύζυγό τους για συκοφαντική δυσφήμιση σχετικά με ένα άρθρο του Δεκεμβρίου 2018 για την Washington Post. Η μήνυση οδήγησε τελικά τον Depp να ισχυριστεί ότι το άρθρο περιείχε τρεις συκοφαντικές δηλώσεις: πρώτον, τον τίτλο του, “Amber Heard: Μίλησα κατά της σεξουαλικής βίας και αντιμετώπισα την οργή του πολιτισμού μας. Αυτό πρέπει να αλλάξει”.

Δεύτερον, ότι αναφέρεται πως «Στη συνέχεια, πριν από δύο χρόνια, έγινα δημόσιο πρόσωπο που εκπροσωπεί την ενδοοικογενειακή κακοποίηση και ένιωσα την πλήρη οργή του πολιτισμού μας για τις γυναίκες που μιλούν ανοιχτά» και τρίτον «Είχα τη σπάνια πλεονεκτική θέση να δω, σε πραγματικό χρόνο, πώς τα ιδρύματα προστατεύουν τους άντρες που κατηγορούνται για κακοποίηση». Οι ισχυρισμοί της αποτελούσαν φάρσα εναντίον του, και ως εκ τούτου, η Disney είχε αρνηθεί να τον υποβάλει σε μελλοντικά έργα.

Μετά από δικαστική διαμάχη που κράτησε δύο χρόνια η υπόθεση φέτος μπήκε στην τελική ευθεία με αγορεύσεις που διήρκησαν έξι εβδομάδες. Η δίκη Depp-Heard έλαβε χώρα στην κομητεία Fairfax της Βιρτζίνια από τις 11 Απριλίου 2022 έως την 1η Ιουνίου 2022. Το αποτέλεσμα ήταν ότι για την αγωγή του Depp, το δικαστήριο και οι ένορκοι διαπίστωσε ότι και οι τρεις δηλώσεις από το άρθρο της Heard ήταν ψευδείς.

Απεφάνθησαν πως δυσφήμησαν τον Depp και έγιναν με πραγματική κακία, έτσι η κριτική επιτροπή επιδίκασε στον Depp 10 εκατομμύρια δολάρια σε αποζημίωση και 5 εκατομμύρια δολάρια σε τιμωρητική αποζημίωση από τη Heard. Οι τιμωρητικές αποζημιώσεις μειώθηκαν σε 350.000 δολαρίων λόγω ενός ορίου που επιβλήθηκε από τον νόμο της πολιτείας της Βιρτζίνια.

Για την αντεπίθεση η Heard, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι η πρώτη και η τρίτη δήλωση του Waldman στην Daily Mail δεν ήταν συκοφαντικές, ενώ διαπίστωσε ότι η δεύτερη δήλωση του Waldman στην Daily Mail ήταν ψευδής, δυσφημιστική και έγινε με πραγματική κακία. Ως αποτέλεσμα, η Heard έλαβε αποζημίωση 2 εκατομμυρίων δολαρίων για αποζημίωση και μηδενική τιμωρητική αποζημίωση από τον Depp.