Ο 43χρονος Διονύσης Τεμπονέρας είναι γιος του καθηγητή Μαθηματικών, Νίκου Τεμπονέρα, που δολοφονήθηκε το 1991 στην Πάτρα, από τον Γιάννη Καλαμπόκα.
Δικηγόρος – εργατολόγος στο επάγγελμα, ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Γεννήθηκε το 1981 στην Πάτρα. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας) και έπειτα από τη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Mετέπειτα, έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα από το Β΄ Ιδιωτικό Τομέα του Ε.Κ.Π.Α. (με κατεύθυνση στο Εργατικό Δίκαιο) και είναι σήμερα υποψήφιος διδάκτωρ στον Τομέα Δημοσίου Δικαίου του ΕΚΠΑ.
Εργαζόταν από το 2008 ως δικηγόρος ασκώντας μαχόμενη δικηγορία, εξειδικευμένος στα θέματα του Εργατικού, του Δημοσίου και του Κοινωνικοασφαλιστικού Δικαίου.
Ειδικότερα, αντικείμενο της εργασίας του ήταν η παράσταση σε Πολιτικά και Διοικητικά Δικαστήρια, η σύνταξη γνωμοδοτήσεων, η σύνταξη δικογράφων (Αγωγών, Αιτήσεων Ακύρωσης, Προσφυγών), κ.ά.
Συνεργάστηκε με πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες εργαζομένων και εργατικά κέντρα, επιμελητήρια και εμπορικούς συλλόγους σε όλη τη χώρα, ενώ έχει πλούσια αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά.
Συμμετείχε ως ομιλητής σε πολλές ημερίδες και συνέδρια. Από το Φεβρουάριο του 2015 διετέλεσε σύμβουλος του Αναπληρωτή Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων μέχρι και τον Αύγουστο του 2015. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως σύμβουλος του Διοικητή του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ έως και τον Δεκέμβριο του 2016 και ακολούθως ειδικός σύμβουλος του Υποδιοικητή του ΕΤΕΑΕΠ.
Από τον Απρίλιο του 2017 διετέλεσε ειδικός σύμβουλος του υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με πολλές συμμετοχές σε ειδικές επιτροπές του ΥΝΑΝΠ, ενώ συμμετείχε και ως μέλος στο Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών.
Ο πατέρας του, Νίκος Τεμπονέρας και οι συγκινητικές αναρτήσεις του Διονύση προς τιμήν του
Ο Νίκος Τεμπονέρας, υπήρξε ο αγωνιστής καθηγητής που στάθηκε στο πλευρό μαθητών και δολοφονήθηκε από το στέλεχος της ΟΝΝΕΔ στην Πάτρα, Γιάννη Καλαμπόκα, ο οποίος τον χτύπησε βάναυσα με λοστό στο κεφάλι.
Το όνομά του δόθηκε σε μια σήραγγα της Ολυμπίας Οδού κοντά στην Πάτρα, ενώ το Αμφιθέατρο του 1ου Λυκείου Ταύρου Αττικής ονομάζεται «Νίκος Τεμπονέρας».
Στις 8 Ιανουαρίου 2023 συμπληρώθηκαν 32 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα και ο γιος του, Διονύσης Τεμπονέρας, είχε αναφέρει στην ιδιαίτερα συγκινητική ανάρτηση που είχε κάνει στο Facebook με αφορμή την επέτειο θανάτου του πατέρα του το εξής:
| «Τριάντα δύο χρόνια μετά, ο πόλεμος, ο φασισμός, το παρακράτος, η φτώχεια και η εξαθλίωση, μας έχουν και πάλι περικυκλώσει». «Έχουμε ανάγκη, να θυμηθούμε και πάλι τη θυσία σου. Έχουμε ανάγκη, να θυμηθούμε τη μεγάλη σου έφοδο, στη δικαιοσύνη και στη ζωή. Τίποτα δεν τελείωσε, μέχρι να γράψουμε με την κιμωλία σου, το δικό μας αποτέλεσμα». |
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, 33 χρόνια μετά, ο Διονύσης έκανε δημοσίευση προς τιμήν του πατέρα του με τα εξής λόγια:
| «Τριάντα τρία χρόνια μετά συνεχίζουμε να δίνουμε τον ίδιο αγώνα. Για να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και να ελευθερωθεί η Παλαιστίνη. Για να μην περάσουν οι αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Για να ζήσουμε σε ένα κόσμο αλληλεγγύης, κοινωνικής δικαιοσύνης και προκοπής. Ο Νίκος Τεμπονέρας ζει στους αγώνες της νεολαίας και του λαού. Την Τρίτη στην Πάτρα, ο δημοκρατικός κόσμος της χώρας θα είναι πάλι εκεί για να φωνάξει: Ζει, ζει Ο Τεμπονέρας ζει Με Πέτρουλα, Λαμπράκη μας οδηγεί» |
«Μάθαμε να μην μισούμε, να αγαπάμε τη ζωή και να αγωνιζόμαστε για το δίκιο των ανθρώπων» – Μια ακόμη συγκινητική ανάρτηση του Διονύση Τεμπονέρα, πριν τρια χρόνια στο Facebook, με αφορμή την απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα
«Με τον Δημήτρη Κουφοντίνα, μας χωρίζει ένα ιδεολογικό χάος. Εμείς, ανήκουμε σε εκείνους που σέβονται απεριόριστα την ανθρώπινη ζωή και χωρίς κουκούλες και κρυψώνες, με τα πρόσωπά μας γυμνά και στο φως, επιλέγουμε να δίνουμε τις μάχες μας στην κοινωνία με τις ιδέες, τη λαλιά μας και το βλέμμα μας πεντακάθαρο. Μας το δίδαξε αυτό ο Νίκος Τεμπονέρας, μπροστά από το σχολείο της Πάτρας, όταν έθεσε το κρανίο του, στη διάθεση των μαθητών του, στη διάθεση της παιδείας και της δημοκρατίας. Έτσι πορευτήκαμε, έτσι μάθαμε, έτσι πηγαίνουμε στη ζωή. Εμείς ανήκουμε στη γενιά του Νίκου Τεμπονέρα. […]
Η πολιτική καταδίκη και όχι η φυσική εξόντωση του Γιάννη Καλαμπόκα, στάθηκε πιο σημαντική, από το να πεθάνει ο δολοφόνος στη φυλακή. Έτσι και εμείς μάθαμε να μην μισούμε, να αγαπάμε τη ζωή και αγωνιζόμαστε, για το δίκιο των ανθρώπων. […]
Τριάντα χρόνια μετά, οι ηθικοί και πολιτικοί αυτουργοί της δολοφονίας Τεμπονέρα, προετοιμάζουν την φυσική εξόντωση (δια παραλείψεως) του απεργού πείνας, κρατούμενου, Δημήτρη Κουφοντίνα, που ζητά την εφαρμογή ενός άδικου νόμου. Διαφέρουμε κ. Μητσοτάκη και κ. Μπακογιάννη.
Εμείς επιλέξαμε να μείνουμε θύματα, για να μην υπάρξουν άλλα θύματα. Θύτες δεν γίναμε ποτέ…»
