<p style="text-align: justify;"><strong>Χαμηλοί Βαθμοί</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Ο έλεγχος που ήρθε από… την Κόλαση</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Aπό τον ψυχοθεραπευτή, ειδικό σε θέματα παιδιών Στάνλει Σαπίρο</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Η συμπεριφορά </strong>Έχει καταντήσει κλισέ σε ταινίες και κινούμενα σχέδια. Το παιδί γυρίζει στο σπίτι με κακό έλεγχο -οι περισσότεροι βαθμοί κάτω από τη βά- ση- και στέκεται με το κεφάλι σκυφτό, μπροστά σε δυο γονείς που αφρίζουν. Η τιμωρία είναι αναπόφευκτη. Η σκηνή έχει πλάκα στα κινούμενα σχέδια, όταν όμως συμβαίνει στην πραγματικότητα, τα πράγματα δεν είναι καθόλου αστεία. Στο σπίτι κυριαρχούν αποτυχία και απογοήτευση, σαν δυσάρεστες μυρουδιές.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Η αιτία της </strong>Για τη χαμηλή επίδοση στα μαθήματα, ίσως υπάρχει σοβαρός λόγος. Μπορεί το παιδί να μη βλέπει καλά, ή να μην ακούει καλά, μπορεί ακόμα να έχει και μια μικρή μαθησιακή δυσκολία. Μπορεί όμως η αιτία να βρίσκεται σε άλλους -πιο τετριμμένους- λόγους: τεμπελιά, ακατάλληλη μέθοδος διδασκαλίας, αποθάρρυνση ή γονείς που κακόμαθαν το παιδί τους και το άφησαν να πιστέψει ότι μπορούμε ν’ αποκτήσουμε τα πάντα στη ζωή, αρκεί να τα ζητήσουμε.</p>
<p style="text-align: justify;">Το καμάρι σας τα «θαλάσσωσε» στο πρώτο στ μαντικό διαγώνισμα – κι εσείς επίσης. Οργή και τι ψεις παλεύουν να επικρατήσουν σ’ έναν αγών που έχει μόνο ηττημένους.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Ξεχωρίστε τον «δράστη» από την «πράξη: ώστε το παιδί σας</em></strong> να <strong><em>μη νιώσει πολύ άσχημα με κ εαυτό του, όπως νιώθει για τους βαθμούς. Έπε τα, κάνετε ό,τι μπορείτε για να του εμπνεύσπ την αγάπη για μάθηση.</em></strong></p>
<p>Ενθάρρυνση. Οι κακοί βαθμοί μπορούν ν εγκλωβίσουν το παιδί σ’ έναν φαύλο κύκλο – vui θει ανόητο επειδή δεν πήγε καλά, και το συνα σθημα της ανεπάρκειας θα το κάνει να τα πάι ακόμα χειρότερα. Γεγονός είναι ότι τα παιδί έχουν μια έμφυτη τάση να συσχετίζουν την ται τότητά τους με τις επιδόσεις τους. Όμως, κακί βαθμός δεν σημαίνει ότι το παιδί είναι χαζ Μπορεί να έχασε κάποιο κρίσιμο μάθημα, ή μπ> ρεί να είναι λανθασμένη η μέθοδος διδασκαλύ (κάποια παιδιά είναι περισσότερο οπτικοί παί ακουστικοί τύποι, ή το αντίθετο). Στην πραγμι τικότητα, ένας κακός βαθμός μπορεί να βοηθ σει, γιατί δείχνει πού χρειάζεται να δοθεί έμφ ση.</p>
<p>Το χειρότερο απ’ όλα είναι η επίκριση. Πρέπ να βοηθήσετε το παιδί να ξαναβρεί την έμφν αγάπη του για μάθηση. Μην το αποθαρρύνετε > γοντας, «δεν παίρνει τα μαθηματικά». Κάτι ι τοια σχόλια γίνονται καμιά φορά προφητείες <strong>που </strong>επαληθεύονται από μόνες τους.</p>
<p><strong><em>-</em></strong> Ενδιαφερθείτε για ό,τι μαθαίνει το παιδί, ο μόνο για τους βαθμούς του. Εσείς ξέρετε γι τί ο ουρανός είναι γαλάζιος; Ίσως όχι. Tic δεν προσπαθείτε να το μάθετε μαζί με το παιδί σας;</p>
<p><strong><em>-</em></strong> Κάνετε τη μάθηση να μοιάζει περισσότερο με διασκέδαση και όχι τόσο με αγγαρεία. Πείτε στο παιδί τι σας αρέσει να διαβάζετε, τι σας αρέσει να μαθαίνετε, αυτά που πράγματι σας εκπλήσσουν στη ζωή.</p>
<p><strong><em>-</em></strong> Το ιδιαίτερο μάθημα είναι πολύ καλή ιδέα. Θα βοηθήσει το παιδί σας να καλύψει κενά και να νιώσει καλύτερα με τον εαυτό του. Και ο δάσκαλος θα είναι συναισθηματικά αποστασιοποιημένος, ενώ εσείς όχι.</p>
<p><strong><em>-</em></strong> Δώστε έμφαση στην προσπάθεια, όχι στα αποτελέσματα.</p>
<p><strong><em>-</em></strong> Φροντίστε να μην έχει το παιδί πάρα πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες, που λειτουργούν σε βάρος της μελέτης του.</p>
<p><strong><em>-</em></strong> Αν έχετε υπερβολικές προσδοκίες και/ή μικρή υπομονή, ίσως δεν πρέπει να βοηθάτε εσείς το παιδί στη μελέτη του. Αν απογοητεύεστε και θυμώνετε, το παιδί θ’ αποθαρρυνθεί και μπορεί να χαλάσει η σχέση σας (βλ. Κεφ. 32, <strong><em>Ο καβγάς</em></strong> yt<strong><em>α το διάβασμα).</em></strong></p>
<p><strong><em>-</em></strong> Βρείτε δραστηριότητες που δεν είναι ακαδημαϊκές, αλλά που θα διδάξουν στο παιδί σας σημαντικά σχολικά θέματα. Παράδειγμα, χρησιμοποιήστε τη ζαχαροπλαστική για τα μαθηματικά, τις μετατροπές και το μέτρημα (έτσι θα έχετε ψήσει και κουλου- ράκια).</p>
<p>- Δείτε τον δάσκαλο και συζητήστε τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθούν οι βαθμοί του παιδιού σας, φροντίστε όμως να συμπεριλάβετε στη συζήτηση και το παιδί. Επεξεργαστείτε κάποιο σχέδιο – ίσως πρέπει να λύνει κάθε βράδυ ασκήσεις αριθμητικής, είτε έχει την άλλη μέρα μάθημα είτε όχι. Το παιδί πρέπει να συμφωνήσει, αλλιώς δεν θα φέρετε αποτέλεσμα.</p>
<p><strong><em>- </em></strong>Αισιοδοξείτε. Μην ανησυχείτε (τουλάχιστον όχι φανερά). Και δώστε στο παιδί να καταλάβει ότι δεν θα το «απαρνηθείτε».</p>
<p><strong><em>- </em></strong>Δείξτε κατανόηση αλλά και αντικειμενικότητα. Από τη δουλειά σας εσείς παραιτείστε, αλλά το παιδί πρέπει να πάει στο σχολείο κάθε μέρα, παρόλο που δεν τα πηγαίνει καλά στα μαθήματα.</p>
<p><strong><em>-</em></strong> Μην κάνετε θέμα τις πολύ καλές επιδόσεις κάποιου αδερφού (εκτός αν θέλετε να δημιουργήσετε οικογενειακή «βεντέτα»).</p>
<p><strong><em>- </em></strong>Πηγαίνετε στον γιατρό για να βεβαιωθείτί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στην ακοή ή τφ όραση του παιδιού σας.</p>
<p>- Αν νομίζετε ότι το παιδί πάσχει από μαθη σιακή δυσκολία, ζητήστε από το σχολείο ν< το περάσει από αξιολόγηση.</p>
<p><strong><em>ΣΗΜΕΙΟ ΚΛΕΙΔΙ:</em></strong> Δώστε έμφαση σε κάτι που γί νεται καλά. Αν το παιδί πάρει σ’ ένα διαγώνισμά πέντε, με άριστα το δέκα, τονίστε το πέντε που πι ρε. Πείτε του, «αυτό δείχνει ότι μπορείς να μάθεις».</p>