Πως μπορείτε να αντιμετωπίσετε τις ημικρανίες

13/06/2014
Ομάδα Σύνταξης
Νευρολογία

Γράφει για το boro.gr η Αναισθησιολόγος Ευρπαξία Πιπίνη
(Ιατρείο πόνου και προληπτικής ιατρικής)
<img src="/contentfiles/specialists/pipini.jpg" alt="" width="150" height="170" />
<!–?xml version="1.0" encoding="UTF-8" standalone="no"?–> H HMIΚΡΑΝΙΑ είναι μια μορφή χρόνιου πονοκεφάλου που εντοπίζεται συχνά στο ήμισυ εμπρός του κεφαλιού. Η διάρκεια του πονοκεφάλου διαρκεί από ώρες έως μέρες. Εκτός από τον πονοκέφαλο συνήθως έντονο ,ο πάσχων έχει κ τάση προς έμετο κ ναυτία κ συχνά αναζητάει σκοτάδι και ηρεμία. όσοι πάσχουν από ημικρανία συχνά έχουν πρόδρομα συμπτώματα ,την λεγόμενη αύρα,κάποιο μούδιασμα στα άκρα ελαφρύ,συμπτώματα από τα μάτια… είναι σημαντικό για τα άτομα που καταλαβαίνουν την έναρξη της ημικρανίας να ξεκινούν αγωγή με αναλγητικά πριν οργανωθεί ο πονοκέφαλος και να είναι μακρυά από παράγοντες που επιδεινώνουν τα συμπτώματα. Ο ακριβής μηχανισμός της έκλυσης του πονοκεφάλου αυτού του τύπου δεν είναι γνωστός. Είναι γνωστό ότι κατά την διάρκεια της κρίσης πέφτει η συγκέντρωση της σεροτονίνης στον εγκέφαλο,γεγονός που πυροδοτεί την απελευθέρωση ουσιών που ενισχύουν τον πονοκέφαλο. ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ σχετίζονται με την έναρξη της ημικρανίας είναι: 1. το στρες 2. οι ορμόνες όπως οιστρογόνα,σχετίζεται με την έναρξη της περιόδου.Χαρακτηριστικό είναι ότι κ η εμμηνόπαυση μπορεί να προκαλέσει κρίση ημικρανίας. 3. κατανάλωση τροφών όπως το κόκκινο κρασί η σοκολάτα,τα τυριά,η ασπαρτάμη, ο καφές έχουν σχέση με την πρόκληση κρίσης. 4. η νηστεία επίσης κάνει πιο έντονη μια κρίση 5.οι έντονοι θώρυβοι,μυρωδιές,τα ταξίδια, η πολύ ζέστη 6. η σωματική κούραση 7. η σεξουαλική πράξη 8. ορισμένα φάρμακα ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ημικρανίας σπουδαίο ρόλο παίζουν τα εξής: 1. η κατανάλωση αφθονου νερού 2. η κατανάλωση σε λιπαρά ψάρια 3. τα συμπληρώματα διατροφής,μετά απο ενημέρωση και συνταγογράφηση απο γιατρο Mg & vitB12 4. τα ω΄ριμα τυριά οπως τσέναρ,παρμεζάνα,κασέρι κλπ π΄ρεπει να αποφευγονται γιατι περιέχουν τυραμίνη η οποία σχετίζεται με το 15% των επεισοδείων 5. τυραμίνη επίσης περιέχουν η μπανάνα,σύκα,σταφίδες,τα καπνιστά,τα κουκιά,φασόλια,τα παστά,τα λουκάνικα. 6. η κατανάλωση αλκοόλ πρέπει να αποφευγεται επίσης λόγω των αγγειοσυσπαστικών ιδιοτήτων που εχει 7. τα πρόσθετα τροφών όπωσ η ασπατράμη,το γλυκονικό νάτριο,το γλουταμινικό κ.α. ενισχυτικά και συντηρητικά 8. η κατανάλωση καφέ ή η απότομη διακοπή του 9. τροφές που περιέχουν μαγιά μετά την έναρξη η κρίση ημικρανίας μπορεί να γίνει όλο κ πιο έντονη και η διάρκεια του πόνου κυμαίνεται από 4 εως 72 ώρες. σε ένα ποσοστό 2% κρατάει 5 -7 ημέρες. Για την διαφορική διάγνωση της ημικρανιας από άλλες παθήσεις γίνεται μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου. Αυτό όμως είναι κάτι που θα το κρίνει ο θεράπων ιατρός απαραίτητο από το ιστορικό και την κλινική εικόνα του πονοκεφάλου. Η ημικρανία συναντάται πιο συχνά στις γυναίκες έχωντας σχέση με την εμμηνο ρύση και ένα σημαίο καμπής της είναι η περίοδος της εμμηνόπαυσης. Για την αντιμετώπιση του έντονου πονοκεφάλου καλό είναι όπως είπαμε να χοτρηγούνται φάρμακα πριν ακόμα οργανωθεί η κρίση και φτάση στην μεγαλύτερη ένταση ο πόνος. τα πιο συχνά φάρμακα είναι τα αναλγητικά τύπου παρακεταμόλης ή σε συνδυασμό με κωδεϊνη,τα αντιφλεγνονώδη,οι τριπτάνες. Κάθε οργανισμός ανταποκρίνεται διαφορετικά στη χορηγηση των φαρμάκων αυτών. Επικουρικά χορηγούνται αντιεμετικά και αγχολυτικά. Κατά την χρόνια φάση η πρόληψη έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Αποφεύγοντας εκλυτικούς παράγοντες όπως προαναφέραμε ,μπορούν επίσης να χορηγηθούν μικρές δόσεις (οχι θεραπευτικές) από ομάδες φαρμάκων όπως είναι τα αντιεπιληπτικά,αντικαταθλιπτικά,οι β-αναστολείς. Στο ιατρείο πόνου μετά τη λήψη του ιιστορικού και φυσική εξέτασης κατά την οξεία φάση χορηγούνται φάρμακα με τοπική διήθηση που δρούν στις μυικές ομάδες εκείνες που πυροδοτούν τον πόνο. Αυτό μπορεί να γίνει κ προληπτικά σε όσους έχουν πολύ συχνά (περίπου κάθε μήνα) ένα επεισόδειο ημικρανίας και όταν η διάρκεια είναι πάνω από 3 μέρες.Τα απότελέσματα ειναι πολύ καλά όταν από μελέτες φαίνεται ότι με τη μέθοδο της τοπικής διήθησης φαρμάκων τα επεισόδεια είναι πιο αραιά και η ένταση όπως και η διάρκεια του πόνου μειώνονται. Η αντιμετώπιση της ημικρανίας δεν πρέπει να γίνεται εμπειρικά αλλά υπό την παρακολούθηση από ειδικό όπως είναι ένας νευρολόγος ή αναισθησιολόγος που ασχολείται με αυτο. Επειδη η χορήγηση των παυσίπονων μπορεί να γίνεται εμπειρικά και σε μεγάλες ποσότητες υπάρχει ο κίνδυνος πέρα από τις παρενέργειες των φαρμάκων ,ο οργανισμός να μπει σε έναν φαυλο κύκλο και να αναπτ΄υξει ένα είδος ανοχής σε αυτά τα φάρμακα που δεν θα δρούν όταν ο πόνος επανέρχεται. Ετσι σωστο είναι κάποιος που υποφέρει από ημικρανία να απευθυνθει σε έναν ειδικό νευρολόγο ή αναισθησιολόγο σε ιατρείο πόνου.