<p style="text-align: justify;"><strong>ΕΡΩΤΗΜΑ</strong><br />Τι συμβαίνει όταν μερικοί άνθρωποι μιλούν με κλειστά τα μάτια; Έχω παρατηρήσει πώς η μητέρα μου το κάνει πολύ συχνά και αναρωτιέμαι μήπως πρόκειται για μια νευρολογική πάθηση; Είναι κάτι που πρέπει να προσέξει; Σας ευχαριστώ πολύ.<br /><br /><strong>Στο ερώτημα απάντησε ο Ευάγγελος Κατσαρός, Νευρολόγος MD</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong></strong><img src="/contentfiles_2015/photos/eidikoi/giatroi/neyrologoi/katsaros.jpg" alt="" width="142" height="119" /></p>
<div style="text-align: justify;"><br /><strong>ΑΠΑΝΤΗΣΗ</strong><br />Το να ανοιγοκλείνουμε τα μάτια μας κάνοντας κάτι ή/και μιλώντας-κυρίως-αποτελεί συμπεριφερολογικό στοιχείο, που συνιστά ιδιοσυγκρασιακό χαρακτηριστικό αυτού που το εμφανίζει και από μόνο του δεν αποτελεί νευρολογική πάθηση. Αποτελεί δηλαδή μέρος της λεγόμενης "γλώσσα του σώματος" και ανήκει στο μη λεκτικό κομμάτι της επικοινωνίας του ανθρώπου. Αν πάμε όμως λίγο πιο πέρα προσπαθώντας να το ερμηνεύσουμε ως συμπεριφερολογικό στοιχείο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για κάτι που έχει τις ρίζες του στη νεανική, την παιδική ή ακόμα και τη βρεφική μας ηλικία και συνήθως αντανακλά μια εσωτερική αβεβαιότητα πρωτογενούς χαρακτήρα, όπως θα την αποκαλούσαμε. (Δηλαδή αβεβαιότητα που με τα χρόνια δεν έχει πλέον σαφές περιεχόμενο, αλλά εμφανίζεται στην επικοινωνία του με το περιβάλλον και δεν είναι εφικτό να εκφραστεί με λέξεις ούτε να ταυτοποιηθεί συνειδητά από αυτόν που το έχει). Το ανοιγοκλείσιμο των ματιών λοιπόν, στο πλαίσιο αυτό, έχει καθαρά ψυχολογικό χαρακτήρα.</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Ευάγγελος Κατσαρός</div>
<div style="text-align: justify;">Νευρολόγος MD</div>