<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: small;">Καλησπέρα είμαι 21 ετών και νιώθω ότι τα τελευταία 2 χρόνια περνάω εφηβεία. Έχω φτάσει σε ένα σημείο που νιώθω να πνίγομαι μέρα με τη μέρα από τον ίδιο μου τον εαυτό. Βαρέθηκα τις ανασφάλειές μου το να μην πιστεύω στον εαυτό μου στις ικανότητές μου στο να μη θέλω κατά βάθςο αν προσπαθώ κάτι να μισώ το σώμα μου. Βαρέθηκα να στεναχωρώ το αγόρι μου κάθε μέρα αναρωτιέμαι πώς με αντέχει ακόμα. </span></p>
<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: small;">Να αγχώνομαι για το μέλλον μου διότι αμφιβάλλω ότι θα καταφέρω κάτι Να έχω τη μητέρα μου να νιώθει εξίσου άσχημα με τον εαυτό της. Τα έχω όλα και νιώθω άσχημα με τον εαυτό μου. Συγκρίνω τον εαυτό μου με την πρώην του αγοριού μου… Δε με καταλαβαίνω σαν να τρέφομαι από στεναχώρια</span></p>
<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="font-size: small;"><strong><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">Απαντά η </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">Μαρκέλλα Καπλάνη</span></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">M.A. Κλινικής-Συμβουλευτικής Ψυχολογίας</span></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">PgCert. Ειδικής Αγωγής </span></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">B.Sc. Ψυχολογίας</span></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">website: </span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Calibri, sans-serif;"><a href="http://www.normavitae.com">www.normavitae.com</a></span></span></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Calibri, sans-serif;">Αυτό που περιγράφεις το βιώνει πολύς κόσμος κατά καιρούς. Κατέχεις πολύ καλή επίγνωση της κατάστασης και της συμβολής που έχεις εσύ σε αυτήν, κάτι που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο να την ξεπεράσεις και να βγεις πιο δυνατή από αυτήν. Όπως πολύ σωστά έθιξες, όλη αυτή η δυστυχία που νιώθεις ξεκινάει από εσένα. Ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες θα συναντήσεις άτομα που παραμένουν ευτυχισμένα – οπότε, όντως, το πως βιώνουμε μια περίσταση έχει να κάνει πιο πολύ με την αντίληψή μας γι’ αυτήν παρά με την ίδια την περίσταση. Έχοντας αυτό το επίπεδο αυτογνωσίας, λοιπόν, το επόμενο βήμα είναι να αρχίσεις να καταγράφεις τις πεποιθήσεις που έχεις οι οποίες σε ρίχνουν. Οι πεποιθήσεις μας είναι οι βαθύτερες σκέψεις που κάνουμε οι οποίες σχετίζονται με τον εαυτό μας και με την θέση μας σε αυτόν τον κόσμο. Αν, για παράδειγμα, παίρνεις κάποια πράγματα προσωπικά και νιώθεις να θίγεσαι, μια πιθανή σκέψη που κάνεις είναι «με θεωρεί κατώτερη», το οποίο στην ουσία αντικατοπτρίζει την πεποίθηση/εικόνα που έχεις εσύ η ίδια για τον εαυτό σου (αλλιώς δεν θα θιγόσουν). Μια τέτοια πεποίθηση είναι ικανή να ταρακουνήσει την ψυχολογία σου κι όσο αγνοείς την ύπαρξη της, η διάθεσή σου θα είναι έρμαιο αυτής της πεποίθησης. Όταν εντοπίσεις, επομένως, τις πεποιθήσεις που σε κρατάνε πίσω, καλό είναι να τις αμφισβητήσεις με λογικά επιχειρήματα που θα πείθουν εσένα στην πράξη. Εάν αυτό σου είναι δύσκολο αρχικά, μην αποθαρρυνθείς. Ένας ειδικός ψυχικής υγείας με ειδίκευση στην γνωσιακή συμπεριφορική ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει να μάθεις την διαδικασία και να την κάνεις μέρος της καθημερινότητάς σου ώστε να μπορείς πάντα να αντιμετωπίζεις περιστατικά που σου ρίχνουν την ψυχολογία σου.</span></span></span></p>