<p>Το θέμα είναι η κολλητή μου ή η πρώην κολλητή μου πλέον. Όταν έμεινα έγκυος στο δεύτερο παιδί μου, μου έκανε πρόταση να γίνει η νονά. Δέχτηκα γιατί το ήθελα πολύ. Όσο προχωρούσε ο καιρός, την ρωτούσα αν είναι σίγουρη για να μην μου πει τελευταία στιγμή "δεν μπορώ". Όλα καλά! Πήγαμε, κλείσαμε ημερομηνία. Μια μέρα, ενώ μιλούσαμε, να κανονίσουμε να μιλήσουμε για την βάφτιση, με παίρνει μια κοπέλα και μου λέει ότι η κολλητή μου χωρίζει. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω γιατί δεν μου είχε αναφέρει κάτι. Την επόμενη μέρα, μου λέει "δεν μπορώ να βαφτίσω το μωρό, γιατί χώρισα και δεν έχω λεφτά". Με πείραξε γιατί δεν μπήκε καν στον κόπο να μου πει να βρεθούμε να συζητήσουμε, να την βοηθούσα.</p>
<p>Και εγώ εκείνο το διάστημα, έτρεχα με γιατρούς γιατί λόγω κρίσεων πανικού έπεσα σε κατάθλιψη. Δεν της ανέφερα κάτι, γιατί είχε τα δικά της. Δεν ήθελα να την επιβαρύνω με τα δικά μου. Άφησα να περάσουν μερικές μέρες, γιατί της έστειλα και δεν μου απάντησε. Σκέφτηκα: "άστο μην πάνω στα νεύρα μου, πω τίποτα".</p>
<p>Μετά από μέρες, πάω στο νοσοκομείο. Ο γιατρός μου είπε πως έπρεπε να κάνω θεραπεία λόγω επιλόχιας κατάθλιψης. Είχα χάσει τον εαυτό μου: Είχα ένα μωρό να κλαίει, γιατί ήθελε να θηλάσει και δεν μπορούσα λόγω θεραπείας κι έτσι το κόψαμε απότομα. Έψαχνα την κολλητή μου, την πήρα τηλέφωνα, αλλά με είχε μπλοκάρει από παντού. Μέχρι που μια μέρα πήγα από το σπίτι της να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση, αλλά μου έκλεισε την πόρτα στα μούτρα. Και όλα αυτά επειδή -λέει- δεν της στάθηκα όταν χώρισε. Εγώ της έστειλα και μηνύματα και της είπα να βρεθούμε και έπεσα τόσο χαμηλά, ενώ αυτή δεν έκανε ούτε καν τον κόπο να ακούσει τι είχα να της πω. Τώρα τι να κάνω; Νιώθω ότι μου λείπει, αλλά ταυτόχρονα δεν θέλω έναν άνθρωπο στη ζωή μου που πάντα κατηγορεί τους άλλους για ό,τι συμβαίνει στην ζωή της και ποτέ και να φταίει, ποτέ δεν το παραδέχεται. Πώς να συμπεριφερθώ;</p>
<p><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο Ιωάννης Νίκου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Ψυχοθεραπευτής:</strong></p>
<p>Αγαπητή αναγνώστρια,</p>
<p>όπως φαίνεται από τα όσα αναφέρεις στο ερώτημα σου η απώλεια της σχέσης με την κολλητή σου φίλη σε έχει ενοχλήσει αρκετά. Διαβάζοντας τα όσα αναγράφεις, αντιλήφθηκα πως η επικοινωνία στη σχέση σας δεν ήταν και τόσο καλή, τουλάχιστον το τελευταίο διάστημα. Με άλλα λόγια, φαίνεται πως και οι δύο αποφεύγατε να εκφράσετε τις πραγματικές ανάγκες που περιμένατε να καλυφθούν από την φιλική σας σχέση και πιθανόν κρύβατε "κάτω από το χαλί" τα συναισθήματα που βιώνατε μέσα από αυτή τη συμπεριφορά. Έτσι, το αποτέλεσμα αυτών φαίνεται να είναι η απόσταση και η διάλυση της φιλικής σας σχέσης, γεγονός που όπως αντιλαμβάνομαι σε στεναχωρεί αρκετά.</p>
<p>Σχετικά με το ερώτημα σου για το πώς να συμπεριφερθείς, έχω να σου πω πώς αυτό θα πρέπει να το απαντήσεις μόνη σου. Μια ιδέα που ίσως να μπορέσει να σε βοηθήσει είναι να καταγράψεις σε ένα χαρτί τα θετικά και τα αρνητικά από την φιλική σας σχέση, ούτως ώστε να θυμηθείς γεγονότα και συμπεριφορές του παρελθόντος και να «δεις» πιο καθαρά τη σχέση αυτή.</p>
<p>Επίσης, καλό θα ήταν να σκεφτείς «τι» είναι αυτό που σου λείπει από τη συγκεκριμένη σχέση και τον συγκεκριμένο άνθρωπο, ούτως ώστε να μάθεις ποιες είναι οι δικές σου ανάγκες μέσα από μια φιλική σχέση.</p>
<p>Τέλος, θέλω να σου πω πως κανένας άνθρωπος στη ζωή μας δεν είναι δεδομένος, όπως αντίστοιχα δεν είμαστε και εμείς. Στη διάρκεια της ζωής μας θα γνωρίσουμε πολλούς ανθρώπους με τους οποίους θα μοιραστούμε ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα χωρίς να γνωρίζουμε εκ των προτέρων πόσο θα είναι αυτό και αν και πότε θα τελειώσει. Κάποιος άνθρωπος μπορεί να «φεύγει» από την ζωή μας, μπορεί όμως και κάποιος άλλος να «έρχεται».</p>