Προσωπική εξομολόγηση: Είχα σχέση με μανιοκαταθλιπτικό, αλλά ο δεσμός αυτός με κατέστρεψε…

Καλή σας μέρα, έχω να σας πω και εγώ μια εξομολόγηση που για κάποιο περίεργο λόγο δεν μπορώ να τα ξεστομίσω πουθενά διότι ντρέπομαι πολύ – ούτε καν στον ίδιο μου τον εαυτό. Πριν 3 χρόνια γνώρισα έναν άνθρωπο τον οποίο ερωτεύτηκα παράφορα και εκείνος το ίδιο. Έκανε για εμένα πράγματα τρελά και εγώ το ίδιο. Ήταν κάτι μαγικό. Ανακάλυψα στην πορεία ότι εάν και 31 χρονών δεν είχε ποτέ του μια σχέση φυσιολογική κανονική. Αυτό βέβαια με γοήτευσε στην αρχή: πόσο ανόητη που δεν κατάλαβα ότι δεν ήταν φυσιολογικό. Μείναμε μαζί, περνούσα καλά, ήρεμα παρόλο που ήταν πολύ ιδιότροπος και εργασιομανής και πολύ πρόγραμμα με τα λεφτά του σε σημείο που δεν αγόραζε τίποτα για τον εαυτό του. Σε όλα έκλεισα τα μάτια πουθενά δεν τα κράτησα ανοιχτά. Βέβαια κρατάει πολύ καλά τα μυστικά του. Δεν έχει πολλά – πολλά με κανέναν. Όλοι βλέπουν τον καλό ευγενικό δουλευταρά ο οποίος κοιτάει μόνο την κοπέλα του γιατί χωρίς εμένα δεν έκανε τίποτα.

Στην πορεία είδα πως είχε εκρήξεις έντονου θυμού σε σημείο να μου σπάει όλο το σπίτι κυριολεκτικά, να βρίζει με τον χειρότερο τρόπο να με μειώνει να μου λέει, και οι λόγοι; Οι πιο παράλογοι που μπορεί κανείς να φανταστεί. Ήταν γενικά πολύ ήρεμος, ευγενικός, ανέκφραστος σε όλες τις αντιδράσεις του: είτε χαρούμενος, είτε νευριασμένος, ήταν το ίδιο. Δεν ήξερα πότε θα μου έρθει η αδέσποτη για να προφυλαχτώ. Όταν τον έπιαναν τα ξεσπάσματα, εξαφανιζόταν, δούλευε σαν τρελός.

Κάποια στιγμή τον πίεσα να πάει σε έναν ψυχίατρο. Αποδείχτηκε σωστό, διότι η αλλαγή του ήταν τεράστια. Με 2 ladose, 1 lyrica 75mg και ένα tranxene όποτε ένιωθε πως του έβγαινε ο θυμός. Βέβαια ο άνθρωπος δεν αλλάζει και κάπου – κάπου του έβγαινε ο παλιός του εαυτός όποτε διαφωνούσα μαζί του με μείωνε ή μου έλεγε «εγώ για εσένα φρόντισα να τελειώσω νωρίς την δουλειά μου για να είμαστε μαζί, γιατί δεν το εκτιμάς;» ή «εγώ άφησα τη δουλειά μου για να πάμε ταξίδι», «εγώ για εσένα άρχισα τα φάρμακα» και εγώ η χαζή έκλεινα τα μάτια διότι με έπειθε ότι αυτές ήταν κινήσεις αγάπης αληθινής. Αυτό δεν ήταν αγάπη ήταν η καταστροφή μου.

Έχασα 10 κιλά, κλείστηκα στον εαυτό μου. Και σκεφτόμουν συνέχεια ότι και αυτά που μου έδινε, μου ήταν πολλά. Κατανοούσα το γεγονός ότι είχε κάποιο πρόβλημα και έπρεπε να του σταθώ, διότι το πρόβλημα το είχε και με την μαμά του: μια την λάτρευε, μια την μισούσε. Το ίδιο γινόταν και μαζί μου: Όποτε ήταν στις καλές του με λάτρευε και ήταν ο πιο τέλειος άνθρωπος του κόσμου, μου έφερνε λουλούδια μου έκανε όλα τα χατίρια(βέβαια στον πρώτο τσακωμό μου τα κοπανούσε). Αυτή ήταν και η παγίδα. Παιδιά δεν ήθελε να κάνει ποτέ διότι δεν άντεχε την ευθύνη. Μας προέκυψε και αυτό και φυσικά με έπεισε ότι δεν γίνεται δεν μπορεί να το αναλάβει. Και καλά κάνει διότι δεν έπαιρνε ποτέ ευθύνες πάντα οι άλλοι έφταιγαν. Μέχρι που φτάσαμε να κοιμάται από τις 8 το βράδυ, να μην βγαίνουμε, να μην κάνουμε σεξ, να κοιμάται όλη την ώρα, να συζητάμε όλη την ώρα για την δουλειά του και τίποτα άλλο.

Μέχρι που έφτασε η μέρα να πω ότι είχα να πω να ξεσπάσω και εγώ μια φορά. Και απλά βρήκα την επόμενη μέρα το σπίτι άδειο από τα πράγματα του και ένα γράμμα ‘ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΟΣ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ’. Δεν του ξανά τηλεφώνησα ποτέ, δεν του είπα τίποτα. Έκανα τόση πολύ υπομονή γιατί; Τον στήριξα τον συγχώρεσα τον βοήθησα, γιατί; Για να με παρατήσει έτσι απλά και ωραία και να το παίξει θιγμένος και με την υποψία ότι έχει άλλη; Για πιο λόγο έφτασα τόσο χαμηλά; Έφτασα τόσο χαμηλά για έναν κακό άνθρωπο μίζερο τσιγκούνη που ακόμα και μια βόλτα μου την έβγαζε από την μύτη. Γιατί έπρεπε να μου φερθεί τόσο ανώριμα; Γιατί δεν κατανόησε τα δικά μου θέλω; Άνοιξε απλά την πόρτα και έφυγε.

Ξέρω είναι οι μανιοκαταθλιπτικές καταστάσεις που για άλλη μια φορά με μίσησε και εγώ θα έπρεπε να κατανοώ γιατί έχει πρόβλημα σοβαρό και δεν θα έπρεπε να δίνω βάση στους δαίμονες που τον βασανίζουν. Ειλικρινά δεν θέλω να κατανοήσω τίποτα. Από την κατανόηση έχασα τον εαυτό μου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με αδίκησε τόσο.

Η απάντηση του ειδικού στο ερώτημά σας:

Όπως είπατε κι εσείς, πολύ εύστοχα, δεν χρειάζεται να κατανοήσετε τίποτε. Απλά χρειάζεται να εκτιμήσετε την τύχη σας, στο ότι έφυγε από μόνος του και σας απάλλαξε από την τοξικότητα, στην οποία είχατε μπει, και την αντέχατε, πιθανώς και λόγω των δικών σας αυτοκαταστροφικών τάσεων. Με άλλα λόγια, να χαίρεστε για την εξέλιξη.

Ένα τοξικό περιβάλλον, αντιμετωπίζεται μόνο με την απόσταση, αλλιώς μπορεί να μας εξαφανίσει και εμάς. Προχωρήστε τη ζωή σας και κατανοήστε τα δικά σας αυτοκαταστροφικά κομμάτια, έτσι ώστε να μην επαναλάβετε παρόμοιες επιλογές, οι οποίες φανερά σας οδηγούν στη δυστυχία.

Χρήστος Κακουλίδης,Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής
ΙΑΤΡΕΙΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ & ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
Πλατεία Ελευθερίας 1, Κατερίνη, ΤΚ 60100
Τηλ. 2351 10 31 80, Κιν. 6947 93 97 63
Psychiatros Online

Σχετικά άρθρα