Το 3χρονο παιδί μου βρίζει. Τι να κάνω;

To παιδί μου δεν είναι ότι δεν ακούει αλλά κάποιες φορές βρίζει. Λέει στη γιαγιά της λέξεις όπως “κακιά”, “βλαμμένη”, όχι πιο βαριές και ό,τι άλλες κουβέντες πιάσει το αυτί της από τους ενήλικες. Είναι 3 ετών. Αλλά η γιαγιά της δεν ανέχεται αυτήν τη συμπεριφορά και της φέρεται άσχημα λέγοντας της συχνά “φύγε από δω, δε θέλω να σε ξαναδώ”. Το πρόβλημα είναι ότι ζω με το παιδί μου μαζί με τους γονείς μου και η συμπεριφορά τους απέναντί του είναι αντιφατική: Μια της φέρονται με αγάπη και μια της φέρονται άσχημα. Και μάλιστα της λένε: “Μη σε ξαναδώ, φύγε από ‘δω, θα πάρω άλλο παιδί”.

Εγώ είμαι νέα μάνα, δεν ξέρω τι να κάνω, δεν ξέρω πώς να φερθώ. Όταν συμβαίνουν τέτοια σκηνικά, την παίρνω στο δωμάτιο, καθόμαστε. Το παιδί δε μιλάει αλλά εγώ της λέω ότι η συμπεριφορά της δεν είναι σωστή και να φέρεται πιο καλά. Τι άλλο; Μια συμβουλή, μια αγάπη, ένα χάδι.

Τι συμβουλή μου δίνετε; Τι να κάνω με το παιδί και με τους γονείς μου;

Στο ερώτημά σας απάντησε η Λουίζα Βογιατζή, συμβουλευτική ψυχολόγος

Το ζήτημα που αναφέρετε σχετικά με το παιδί σας έχει δύο σκέλη: από τη μια τα όρια που πρέπει να μάθει από εσάς και από την άλλη τη σχέση με τους γονείς σας. Όσον αφορά στο πρώτο, εσείς θα πρέπει να της δείξετε, με λίγα και απλά λόγια και με το ύφος σας ότι δεν σας αρέσει να βρίζει. Αν βρίζει επειδή θύμωσε για κάτι, πείτε της ότι καταλαβαίνετε που θύμωσε (π.χ. ” Νομίζω θύμωσες που δεν σ΄αφήνει η γιαγιά να δεις τηλεόραση, ε; Ήθελες πολύ να δεις και το καταλαβαίνω. Όμως δεν θέλω να λες αυτές τις λέξεις ούτε στη γιαγιά ούτε σε κανένα “) αλλά πείτε της ότι δεν σας αρέσει να βρίζει. Αυτό για να καταλάβει ότι το εννοείτε θα πρέπει να το πείτε πολλές φορές, σταθερά και ήρεμα. Πολλές φορές πρέπει να επαναλάβουμε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά ώσπου να καταλάβουν τα παιδιά -τα οποία δοκιμάζουν αν έχουμε όρια- ότι πράγματι εννοούμε αυτό που λέμε.
Σε ό, τι αφορά τη σχέση με τους γονείς σας, εξηγείστε τους ότι εφόσον ζείτε μαζί είναι για τη μικρή σημαντικοί σαν δικοί της γονείς και γι΄αυτό θα πρέπει κι αυτοί επίσης να της βάλουν όρια, χωρίς όμως να την φοβίζουν ότι δεν την αγαπάνε και θα πάρουν άλλο παιδί, απλά να της δείχνουν ότι δεν ανέχονται να τους λέει άσχημες κουβέντες.
Μην δίνετε μεγάλη έκταση στο θέμα γιατί είναι αρκετά μικρή και πιθανότατα δεν ξέρει και η ίδια τι ακριβώς λέει.

Σχετικά άρθρα