Τοξική σχέση μητέρας – κόρης: «Ψάχνει τα πράγματά μου, θέλει να με ελέγχει. Πώς θα ξεφύγω;»

Το δικό μου πρόβλημα έχει να κάνει με τη σχέση μου με τη μητέρα μου. Είναι μια σχέση τοξική. Από μικρά παιδιά, τη μικρότερη αδελφή μου και μένα, μας χειρίζεται ψυχολογικά. Δυστυχώς εγώ της επέτρεψα ή αν θέλετε δεν αντέδρασα, όσο έπρεπε και όταν έπρεπε για να το σταματήσω αυτό. Σταθερή δουλεία δεν έχω, ούτε οικογένεια δική μου.

Η μητέρα μου είναι πολύ θρησκευόμενη. Είμαι και εγώ, αλλά όχι τόσο πολύ. Είμαι μια γυναικά κοσμική, μου αρέσει να ντύνομαι μοντέρνα και να βάφομαι. Η μητέρα μου είχε πρόσβαση στο δωμάτιο μου και ό,τι ρούχο δεν της άρεσε ή καλλυντικό, χωρίς να με ρώτησε, το πέταγε. Όταν το αντιλήφθηκα, της έκανα σκηνή γιατί δεν πήγαινε το μυαλό μου ότι θα έφτανε μέχρι εκεί. Έφτασα στο σημείο-με τη βοήθεια του συντρόφου μου (σχέση)- να βάλω λουκέτα στη ντουλάπα του δωματίου μου. Της απαγόρευσα να πλησιάζει τα προσωπικά μου πράγματα.

Όταν έκανα τη σχέση μου, έγινε επανάσταση. Στην αρχή δεν με πίστεψε ούτε η μητέρα μου, ούτε η αδελφή μου, ότι έκανα σχέση. Νόμισαν ότι κάποιος με κορόιδευε. Όταν το συνειδητοποίησαν, στην αρχή η μητέρα μου είχε μαζί του μια καλή έως τυπική επικοινωνία. Σε μια διαφωνία τους, όμως, για την παρεμβατικότητα της στη ζωή μας, η μητέρα μου δεν θέλει να τον βλέπει. Δεν με αφήνει καν να πάω για λίγες μέρες να μείνω μαζί του. Κάθε φορά που είναι να πάω, έχουμε ψυχολογικό πόλεμο. Η αδελφή μου είναι με το μέρος της μάνας μου. Εργάζεται και είναι ανύπαντρη. Προσπαθώ να μιλήσω στη μητέρα μου με ηρεμία (παλιά θύμωνα πολύ) για να της εξηγήσω ότι είμαστε μητέρα και κόρη, αλλά είμαστε δυο διαφορετικές γυναίκες και προσωπικότητες. Φοβάμαι πως καλύπτει δίκες της αδυναμίες πίσω από τη θρησκεία. Συχνά παραπονιέται για τα παιδικά και τα συζυγικά της χρονιά. Ο σύντροφος μου είναι κοντά στην ηλικία μου, δεν έχει δουλεία αυτό τον καιρό και ψάχνει.

Εμένα άλλο με απασχολεί: Ακόμη και αν δεν συνεχίσω με τον σύντροφό μου, θέλω να είναι δική μου επιλογή και να μην με εκβιάζει η μητέρα μου. Έφτασε να με εκβιάζει ότι όταν ξανάπαω στο αγόρι μου, θα δηλώσει εξαφάνιση στην αστυνομία! Όταν πηγαίνω, δεν πάω κρυφά. Την ενημερώνω όταν φτάνω εκεί, όχι από πριν. Μια φορά που της το είπα από πριν, μου έκανε ψυχολογικό πόλεμο ότι μόλις μπω στο τρένο θα γίνει κάποιο ατύχημα. Δεν με αφήνει να περάσω γιορτές μαζί του. Όλη αυτή η κατάσταση έχει αντίκτυπο στην υγεία μου. Τα τελευταία χρονιά ταλαιπωρούμαι από ζαλάδες και πονοκέφαλους. Της το λέω, δείχνει ενδιαφέρον με το να μου φέρνει φάρμακα, αλλά κατ’ αυτήν φταίει το αγόρι μου που εγώ είμαι έτσι, καθώς και εγώ η ίδια. Από το πρωί ως το βραδύ μου μιλάει για λειτουργιές, κηρύγματα και αμαρτίες.

Είμαι ψηλή με περιττά κιλά. Με έβαλε σε δίαιτα και συνεχεία μου τονίζει τα κιλά μου και το τι δεν είμαι καμιά κούκλα και αδύνατη για να φορέσω παντελόνια. Όσοι με ξέρουν, μου λένε ότι σαν γυναικά έχω ωραία χαρακτηριστικά. Η μητέρα θεωρεί ως ομορφιά που είχε μονό εκείνη στα νιάτα της (τώρα είναι 69 ετών).

Δυστυχώς για μένα επειδή δεν έχω σταθερή δουλεία, μένω μεγάλα διαστήματα μαζί της. Έψαξα να βρω ένα δωμάτιο να νοικιάσω (με τη σύνταξη που παίρνω ως άγαμη θυγατέρα θανόντος πατρός), αλλά είδα ότι δεν μπορούσα να καλύψω τα έξοδα μου. Σίγουρα κάτι τη φοβίζει τη μητέρα μου και μπορεί να αντιδρά έτσι, αλλά θεωρώ ότι δεν είναι λόγος αυτός να ελέγχει τη ζωή μου.

Εκείνο που ενδιαφέρει κυρίως είναι η πλήρης ανεξαρτητοποίηση μου από τον έλεγχο τής μητέρας μου. Δεν ξέρω πώς να της μιλήσω και τι άλλο να της πω. Νομίζω πως τρέφεται με τη δική μου ζωή και της αδελφής μου. Εγώ δεν της δίνω και πολλή τροφή με τη δική μου ζωή και τις παρέες μου επειδή το κατάλαβα ότι «κλέβει» τη ζωή μου. Η αδελφή μου, όμως, της λέει τα πάντα. Την αγαπάμε και οι δυο μας, αλλά εγώ θέλω να ζήσω τη ζωή μου όπως τη θέλω.

Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Μαρία Σκαρλάτου:

Αναφέρεται ότι είστε 48 ετών και η μητέρα σας 69. Οι συμπεριφορές όμως παραπέμπουν περισσότερο σε σχέση έφηβης κόρης με ελεγκτική μητέρα, η οποία θέλει να κρατήσει τα παιδιά της κοντά της και γι’ αυτό δεν τα αφήνει να λειτουργήσουν ανεξάρτητα, να σταθούν στα πόδια τους, από φόβο μη φύγουν από κοντά της και μείνει μόνη.

Η συμπεριφορά της, από τις περιγραφές των πράξεων της, φαίνεται πολύ παρεμβατική. Είναι σημαντικό που αναγνωρίζεται ότι από ένα σημείο και μετά έπρεπε κι εσείς να αλλάξετε τον τρόπο αντιμετώπισης της. Με το να υποκύπτεται στις ελεγκτικές συμπεριφορές της, της δώσατε χώρο να απλώσει τη χειριστικότητά της σε όλα τα επίπεδα της ζωή σας, κυρίως της προσωπικής, γιατί αν δεθείτε συναισθηματικά με κάποιον αυτό ερμηνεύεται σαν απειλή της οικογενειακής ενότητας από τη μητέρα σας.

Από τα γραφόμενα σας φαίνεται ότι είστε συνειδητοποιημένη σχετικά με το θέμα και μπορείτε να διαχωρίσετε τη θέση και άποψή σας σαν άτομο και σαν προσωπικότητα, αντίθετα με την αδερφή σας.

Θα σας συμβούλευα, από τη στιγμή που υπάρχει όπως λέτε κάποια σύνταξη και κατά καιρούς εργάζεστε, να μείνετε μόνη σας. Είναι προτιμότερο να ζείτε με πολύ λιγότερα χρήματα και ψυχική ηρεμία από το να συμβιώνετε με μια μητέρα που όσο κι αν σας αγαπά και την αγαπάτε, λειτουργεί με αυτό τον τρόπο απέναντί σας. Πρέπει στα 48 σας να πάρετε την απόφαση και να κόψετε τον ψυχολογικό ομφάλιο λώρο με τη μητέρα σας. Χρειάζεται να είστε κάθετη απέναντί της και να την οριοθετήσετε. Οριοθέτηση σημαίνει μέχρι ποιο σημείο σου επιτρέπω να αναμιχθείς στην προσωπική μου ζωή με λόγια ή με πράξεις.

Η μητέρα σας πιθανό να αρνείται να μεγαλώσει και να μην έχει αίσθηση της ηλικίας της, θεωρεί τον εαυτό της ωραία γυναίκα, δεν μπορεί να πει ένα καλό λόγο στην κόρη της, έχει ναρκισσιστικά στοιχεία, άρα μην περιμένετε βελτίωση από την πλευρά της. Η συμπεριφορά της θα χειροτερεύει με το πέρασμα του χρόνου. Οπλιστείτε λοιπόν με δύναμη και υπομονή και ξεκινήστε την προσπάθεια απεξάρτησης και ανεξαρτητοποίησης.

Μαρία Σκαρλάτου
Ψυχολόγος
6945916860
http://mariaskarlatou.blogspot.gr

Σχετικά άρθρα