Παιδί και όρια αυτονομίας: Πώς να τα διαχειριστεί ο γονέας;

Έχω μια κόρη 8 χρόνων, δευτέρα δημοτικού. Είμαι 28. Πολύ καλή μαθήτρια, δεν την πιέζω, διαβάζει μόνη της με όρεξη αλλά έχουμε συχνά διαφωνίες. Για παράδειγμα ακούω να μου λέει: “δε θα μου κάνεις κουμάντο, φύγε, είσαι η χειρότερη μαμά” .

Μόλις πάω να φύγω, μου ζητάει συγγνώμη και κλαίει… Γιατί πιστεύετε έχει αυτήν τη συμπεριφορά; Ούτε την πιέζω σε κάτι, ούτε τη χτυπάω. Γενικώς την έχω χαλαρή. Να σημειώσω ότι αυτή η συμπεριφορά παρατηρείται χοντρικά 2-3 φορές/ εβδομάδα. Είναι φυσιολογικές αυτές οι προστριβές;

Η απάντηση του ειδικού στο ερώτημά σας

Διαβάζοντας το ερώτημά σας μου δημιουργείται η αίσθηση πως σαν να μην είναι ξεκάθαρο που αρχίζει και που ολοκληρώνεται η οριοθέτηση απέναντι σε ένα παιδί Δημοτικού και το αντίστοιχο σχετικά με την αρχή και το όριο της αυτονομίας και της ελευθερίας του. Πιστεύω πως σε πρώτη φάση θα ήταν σημαντικό να ορίσετε τα όρια αυτά ώστε να είναι ξεκάθαρο και στο παιδί για ποια ζητήματα αποφασίζουν οι γονείς του, για ποια χρειάζεται επίβλεψη και για ποια είναι ικανό να αποφασίζει μόνο του.

Από την άλλη πλευρά, θα είχε ίσως νόημα να διερευνήσετε μέσω συμβουλευτικής και κάποια περαιτέρω ζητήματα των οικογενειακών σας αλληλεπιδράσεων που συμβάλλουν στην έντονη συναισθηματική αντίδραση του παιδιού ώστε να βοηθηθείτε περισσότερο.

Μαριέττα Μαλτά
Ψυχολόγος, M.Sc., Συστημική- Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια
Ιδιωτικό γραφείο:
(α’ )Αριστείδου 1 & Βορέα, Μαρούσι
(β’) Λεωφ. Δροσιάς- Σταμάτας 21, Δροσιά
τηλ. 210 61 23 239, 698 1898 376
www.mariettamalta.gr

Σχετικά άρθρα