Πριν κάποια χρόνια έκλεισα την επιχείρηση που διατηρούσα σε μικρή μια πόλη και μετακόμισα για οικονομικούς λόγους στη Θεσσαλονίκη, στη μητέρα μου.

Είμαι χωρισμένη. Τα παιδιά μου ζουν στο εξωτερικό και έχω κάποιους φίλους στη μικρή πόλη που άφησα.

Τα προσωπικά μου δεν είναι στην καλύτερη τους φάση. Εργασία δυσκολεύομαι να βρω, έμαθα μια καλλιτεχνική δραστηριότητα, αλλά δεν ξέρω να την εξελίξω σε κάτι παραγωγικό και οι προσπάθειες μου για καινούργιες φιλίες αποτυγχάνουν, ίσως γιατί δεν βελτιώνονται οι συνθήκες της διαβίωσης μου.

 Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Όλγα Κωνσταντίνου

Τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι έχετε αντιμετωπίσει αρκετές απώλειες όπως το κλείσιμο της επιχείρησης σας, τη μετακόμιση, την επιστροφή στο πατρικό σας, την μείωση των εσόδων σας, την απομάκρυνση από το φιλικό σας περιβάλλον. Όλες αυτές οι αλλαγές συνιστούν απώλειες σε ένα συμβολικό επίπεδο και δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα όπως θλίψη, ή θυμό.

Νομίζω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο για εσάς η θλίψη αυτή γύρω από τις αλλαγές στη ζωή σας να αρχίσει να μπαίνει σε λόγια. Να ξεκινήσετε να συζητάτε γι’ αυτό σε ανθρώπους που εμπιστεύεστε, είτε στο νέο σας περιβάλλον είτε σε αυτό που αφήσατε. Για να γίνει πιο ομαλή η μετάβαση θα πρότεινα ακόμη να επισκέπτεσθε συχνά τη μικρή πόλη από την οποία φύγατε.

Η θλίψη πολύ συχνά επισημαίνει τις αποστάσεις που υφίστανται από αυτό που θα έπρεπε να έχουμε ή να είμαστε. Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως αυτά που γράφετε για τις δυσκολίες (για τις φιλίες που αποτυγχάνουν, είτε για τη δυσκολία με τη δουλειά) είναι μέσα από το βλέμμα της θλίψης, η οποία εστιάζει σε αυτή την απόσταση. Ίσως σας επισημαίνει δηλαδή ότι δεν είσθε τόσο καλά στα προσωπικά σας όσο θα έπρεπε να είστε, δεν βρίσκετε τη δουλειά που θα έπρεπε να είχατε βρει, δεν βρίσκετε τους φίλους που θα έπρεπε να είχατε βρει,  εστιάζοντας στο έλλειμμα, στη μειονεξία.

Αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε αρνητικές σκέψεις όπως: “Δεν αξίζω, δεν θα τα καταφέρω, είμαι μόνη μου”,αγνοώντας τις πολύ μεγάλες αλλαγές που έχετε κάνει και τη θλίψη που τις συνοδεύει. Προσπαθήστε να δώσετε χώρο και σε άλλες πλευρές που η θλίψη αγνοεί, όπως στη δύναμη που χρειάζεται για να κάνει κάποιος τόσες αλλαγές, στο θάρρος, στην τόλμη, στο πείσμα που σίγουρα σας έχουν συνοδεύσει στις αλλαγές που σας έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα. Αναρωτιέμαι τι θα είχαν να σας προτείνουν αυτά τα χαρακτηριστικά σας για το τι χρειάζεται να κάνετε τώρα; Τι συμβουλές θα είχαν να σας δώσουν;