Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), αποτελεί τα τελευταία χρονιά μια συχνή παιδική διαταραχή. Πώς μπορεί να βοηθήσει ο παιδικός σταθμός τόσο στον εντοπισμό της διαταραχής όσο και στη λειτουργικότητα του παιδιού;
Γράφει ο αναπτυξιακός εργοθεραπευτής Στέλιος Μαντούδης
Ζωηρό νήπιο ή υπερκινητικό;
Ακόμα και σήμερα σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ παθολογικού και φυσιολογικού, μόνο η εξέταση ενός έμπειρου ειδικού σε ένα αναπτυξιακό κέντρο μπορεί να μας καθοδήγηση ώστε να διαχωρίσουμε ποτέ έχουμε ένα ζωηρό παιδί ή αντίθετα αν είναι ένα παιδί που έχει διαταραχή ελλειμματικής προσοχής.
Σε ποια ηλικία γίνεται η διάγνωση της ελλειμματικής προσοχής- υπερκινητικότητας , ΔΕΠ-Υ;
Η διάγνωση της ΔΕΠ- Υ μπορεί να γίνει μετά την ηλικία των 5 χρονών, ωστόσο τα βασικά συμπτώματα της μπορούμε να τα εντοπίσουμε ακόμα και από τα πρώτα χρονιά της βρεφικής και νηπιακής ηλικίας.
Πόσο συχνή είναι η διάσπαση προσοχής και η υπερκινητικότητα ΔΕΠ-Υ ;
Η ΔΕΠ-Υ εμφανίζεται με συχνότητα 2-3 % και αποτελεί ένα ζήτημα που ανησυχεί αρκετά τους γονείς.
Πώς η διάσπαση προσοχής αποτελεί βασική γνωστική δεξιότητα;
Ο Στέλιος Μαντούδης αναπτυξιακός εργοθεραπευτής επισημαίνει ότι πολλές επιστημονικές μελέτες συμφωνούν ότι η συγκέντρωση προσοχής αποτελεί μια βασική γνωστική δεξιότητα του νήπιου.Ακόμη, αποτελεί βασική προϋπόθεση και ένα από τους σημαντικότερους προγνωστικός δείκτες που συνδέεται στενά με τη μελλοντική σχολική επιτυχία και ακαδημαϊκή επίδοση. Η συγκέντρωση προσοχής αλλά και η αυτορρύθμιση των συναισθημάτων ενός νήπιου αποτελούν ένα σημαντικό αναπτυξιακό ορόσημο που συνήθως εμφανίζονται μετά τον πρώτο χρόνο και εξελίσσονται σημαντικά κυρίως κατά το δεύτερο χρόνου της ζωή του.
Πώς η διάσπαση προσοχής και η υπερκινητικότητα επηρεάζει την αναπτυξιακή και μαθησιακή εξέλιξη του νήπιου;
Η υπερκινητικότητα και η διάσπαση προσοχής στη νηπιακή ηλικία μπορεί να επηρεάσειαρνητικά το ρυθμό της ανάπτυξης. Έτσι συχνά συναντάμετη ΔΕΠ-Υ σαν σύνοδο σύμπτωμα σε πολλές αναπτυξιακές διαταραχές, όπως καθυστέρηση λόγου, διαταραχή του κινητικού συντονισμού, αυτισμός ή διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή.
Πώς ο παιδικός σταθμός βοηθά το παιδί να αρχίσει να συγκεντρώνεται;
Ο παιδικός σταθμός είναι ένας χώρος αγωγής και εκπαίδευσης που συνήθως βοηθά έμμεσα ένα παιδί να βελτιώσει τις ικανότητες του,στην συγκέντρωση. Το ευχάριστο περιβάλλον του σταθμού, η καθημερινή συναναστροφή με τα υπόλοιπα παιδία επιδρά θετικά στην συναισθηματική του ανάπτυξη. Το νήπιο έχει την ευκαιρία να κάνει νέους φίλους,μαθαίνει να μοιράζεται,να παίζει και κάθε μέρα γίνεταικαι πιο κοινωνικό.Παράλληλα το παιδί γίνεται ανταγωνιστικό και μιμείται συμπεριφορές από την ομάδα. Προσπαθεί δηλαδή, να συμμετέχει, να είναι υπάκουο και δεκτικό στις παρατηρήσεις που του γίνονται. Το ζωηρό παιδί χρειάζεται τον παιδικό σταθμό για να μάθει να μαθαίνει, δηλαδή να μάθει να ακολουθεί κανόνες της τάξης και γενικότερα να ρυθμίζει την συμπεριφορά του σύμφωνα με το καθημερινό πρόγραμμα. Επίσης μαθαίνει να συγκεντρώνεται και συγκεκριμένα, μετά το δεύτερο έτος της ηλικίας του μπορεί να διατηρήσει την προσοχή του τουλάχιστον για 2-3 λεπτά και να μπορεί να υπακούει στους περισσότερους κανόνες της τάξης .
Η γνώμη του ειδικού
Η εγγραφή του νήπιου στον παιδικό σταθμό αποτελεί μια καλή εύκαιρα για να βοηθήσουμε το παιδί μας που δείχνει να είναι ζωηρό ή που μπορεί να παρουσιάζει ΔΕΠ-Υ. Ωστόσο αν οι γονείς υποψιάζονται ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι το παιδί είναι λίγο παραπάνω ζωηρό από αυτό που θα έπρεπε καλό είναι να γίνει μια αναπτυξιακή εξέταση με το Aναπτυξιακό check –upplus ώστε να εκτιμηθεί σωστά και υπεύθυνα αν πρόκειται για ζωηράδα ή για κάποια άλλη αναπτυξιακή διαταραχή.
Στέλιος Μαντούδης
Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής
Επιστημονικά Υπεύθυνος των Αναπτυξιακών Κέντρων Mandou
www.mandou.gr
