Το παιδί μου το μεγαλώνω εγώ και είμαι σπίτι μαζί του συνέχεια. Φαίνεται όμως πως έχει μεγάλη αδυναμία στη γιαγιά. Όταν όμως έρθουν οι γιαγιάδες είτε η μαμά μου είτε η πεθερά μου, το παιδί, το οποίο είναι 2 χρόνων, βγάζει μια εντελώς διαφορετική συμπεριφορά απέναντί μου! Ούτε να το ακουμπήσω! Mε χτυπάει όταν πάω να την πάρω αγκαλιά ακόμα και αντιδράει και δεν με θέλει καν να την πλησιάσω. Τι μπορώ να κάνω; Σας ευχαριστώ εκ το προτέρων!
Στο ερώτημά σας απαντά η Δήμητρα Τραυλού, Οικογενειακή Θεραπεύτρια – Σύμβουλος
Τα παιδιά χρειάζεται να έρχονται σε επαφή με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους. Είναι σημαντικό για την ανάπτυξή τους. Το να έχουν μια δεύτερη σχέση προσκόλλησης εκτός από τους γονείς τους, τα βοηθά στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους, αλλά και στο να μάθουν να αναπτύσσουν βαθιές συναισθηματικές σχέσεις.
Το παιδί σας έχει σίγουρα αυτή την ανάγκη, να συνδεθεί με τις γιαγιάδες του. Ίσως ο χρόνος που του αφήνετε γι’ αυτό να μην του είναι αρκετός. Μήπως την ώρα που πάτε να το πάρετε αγκαλιά διακόπτετε κάτι σημαντικό για τους δυο τους; Θα πρέπει να παρακολουθήσετε πως συμπεριφέρονται οι γιαγιάδες στο παιδί σας και τι κάνουν παρέα. Είναι βασικό να μάθετε τι είναι αυτό που προσφέρουν οι γιαγιάδες και το παιδί σας δεν θέλει να το χάσει. Μιλήστε μαζί τους και ενημερωθείτε. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να νιώθει το παιδί σας ότι οι σχέσεις σας με τις γιαγιάδες του είναι αρμονικές. Αν αυτό δεν ισχύει, μπορεί να αντιδρά γι’ αυτό το λόγο.
Αν τέλος αφήνετε το παιδί σας στη γιαγιά και φεύγετε από το σπίτι για δικές σας εργασίες, ενημερώστε το γι αυτό. Μπορεί να νιώθει ότι σας χάνει κι αυτό το αγχώνει. Χαιρετίστε το ζεστά πριν φύγετε και πείτε του πως θα έρθετε σε λίγο και θα είστε πάλι μαζί. Όταν επιστρέψετε, απευθυνθείτε πρώτα από όλους στο παιδί σας χαιρετώντας το ξανά. Ρωτήστε το πώς πέρασε. Μην προσπαθήσετε να το πάρετε αγκαλιά αν δεν το ζητήσει, σεβαστείτε ότι μπορεί να μην θέλει, αλλά και μην το αφήσετε να σας χτυπήσει. Πείτε του ότι αυτό δεν επιτρέπεται και απομακρυνθείτε από κοντά του. Δώστε του τον χρόνο που χρειάζεται για να προσαρμοστεί. Δώστε του να καταλάβει ότι είστε εκεί γι αυτό και για να του καλύπτετε τις ανάγκες του κι ότι το αγαπάτε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλα επιτρέπονται. Είναι σημαντικό να καταλάβει τα όρια αλλά και να νιώθει ότι δεν το εγκαταλείπετε.
Δήμητρα Τραυλού,
Οικογενειακή Θεραπεύτρια – Σύμβουλος
6984100988
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Το 2χρονο παιδί μου προτιμά τη γιαγιά του από εμένα. Τι να κάνω;
«Είναι καλύτερη»:Όταν το παιδί σε συγκρίνει με τη γιαγιά και σε εκνευρίζει!
