To δικό σας ερώτημα: Ήταν ο έρωτας της ζωής μου. Δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Τι να κάνω;

Όταν ήμουν 17 χρονών δηλαδή όταν πήγαινα πρώτη λυκείου ο εφηβικός μου έρωτας ο ένας και μοναδικός που κατάφερα να αγαπήσω με όλη μου την ψυχή σαν δικό μου άνθρωπο, με την πρώτη κιόλας ματιά, άρχισε να μου δείχνει με πολύ επιδεικτικό τρόπο μπροστά σε όλους ότι του αρέσω, μέχρι που μου πέταγε ραβασάκια εν ώρα μαθήματος, εγώ νόμιζα ότι έβλεπα όνειρο δεν πίστευα ότι αυτό μου συνέβαινε στα αλήθεια…

Όλα αυτά τα χρόνια όλο και κάτι έκανε αλλά ποτέ δεν ήταν ξεκάθαρος, και τέλος πάντων επειδή είχα χάσει έναν δικό μου άνθρωπο τότε κλείστηκα στον εαυτό μου και δεν εγινε τίποτα μεταξυ μας τελικά όμως ακόμη όταν συναντιόμαστε τα βλέμματα μιλούν… Από τις αντιδράσεις του καταλαβαίνω ότι είναι μετανιωμένος, και ότι κατάλαβε ποσό απαίσια με έκανε να νιώσω και από τότε με ψιλό αποφεύγει, πάντα με ευγένεια, και ίσως φοβάται μην αρχίσω κουβέντα για αυτό το θέμα, νιώθω πως με ντρέπεται καταβάθος…

Μετά από λίγους μήνες που είχε γίνει αυτό το συμβάν (τα ραβασάκια εννοώ)προσπάθησα να ενώσω τα κομμάτια μου και να πάω να του μιλήσω, όμως όταν πήγα και του είπα ότι θέλω να μιλήσουμε έγινε κατακόκκινος και έχασε τα λόγια του, κόμπιαζε και εν τέλη μου είπε πως θέλει να πάει γυμναστήριο και έφυγε, τόσο δειλός…

Ήταν ο έρωτας της ζωής μου… Από τα 13 μου χρόνια και μετά όσοι και αν με πλησίασαν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ήταν αυτός, ίσως να είναι εξιδανίκευση, ψευδαίσθηση δεν ξέρω πάντως δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου και όταν το θυμάμαι ώρες ώρες με πιάνουν τα κλάματα, δεν υπάρχει ερωτική έλξη τουλάχιστον από μεριάς μου για αυτόν αλλά κάτι άλλο πιο δυνατό με κρατάει και δεν μπορώ να το εξηγήσω…

Υ.Γ τον αγάπησα τότε το θυμάμαι σαν τώρα, είχε το κεφάλι του προφίλ τον αγάπησα πριν καν δω το βλέμμα του και αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Θέλω την βοήθεια σας είναι πολύτιμη , ελπίζω να με καταλάβετε και να μου συμπαρασταθείτε και φυσικά να με βοηθήσετε, σας έχω ανάγκη, σας ευχαριστώ πολύ.

Στο ερώτημα σας απάντησε η Έλενα Τσαμκόσογλου, Ψυχολόγος- Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Αγαπητή αναγνώστρια,

Περιγράφετε το αποτύπωμα που σας άφησε ο πρώτος σας εφηβικός έρωτας, που έμεινε ανεκπλήρωτος.  Όπως λέτε μπορεί να υπάρχει κάποιο στοιχείο εξιδανίκευσης και κάτι δυνατό που σας κρατάει σε αυτή την ανάμνηση. Στην εφηβεία τα συναισθήματα μπορεί να διογκωθούν και ένα από τα χαρακτηριστικά αυτής της αναπτυξιακής περιόδου αποτελεί η αυξημένη ευσυγκινησία. Επίσης άλλο ένα χαρακτηριστικό της εφηβείας είναι η ονειροπόληση . Συχνά ο έφηβος μπορεί να μένει κλεισμένος στον εαυτό του και να περιπλανάται στο χώρο της φαντασίας και του ονείρου. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά αισθάνεστε να έχουν διατηρηθεί και στην παρούσα φάση της ζωής σας ? 

Με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου μπορείτε να διερευνήσετε τι ακριβώς συνέβη τότε, τη στιγμή που σας ξυπνούσε έντονα συναισθήματα, τη σημασία που είχε για εσάς η προσέγγισή του καθώς και τους φόβους και τις επιθυμίες σας σχετικά με αυτά. Μπορείτε να αναλογιστείτε τι έχετε κρατήσει από την εφηβεία σας στο σήμερα , πόσα από αυτά είναι χρήσιμα, πόσα σας βοηθούν να προχωρήσετε στα πρώτα χρόνια της νεότητας και της ενηλικίωσής σας και ποια στοιχεία σας κρατούν πίσω.

 Αναφέρετε ότι είχατε χάσει έναν δικό σας άνθρωπο και κλειστήκατε στον εαυτό σας, αλλά για πόσο καιρό? Αυτός ήταν ο μόνος λόγος που δεν ανταποκριθήκατε αρχικά? Μετά από λίγο καιρό τον πλησιάσατε και έφυγε όπως περιγράφετε. Έχετε σκεφτεί να επικοινωνήσετε εκ νέου και να μιλήσετε μαζί του στο παρόν? Τι σκέψεις θα κάνατε γύρω από αυτή την προοπτική? Αν βάζατε ένα στόχο για εσάς στο τώρα σε σχέση με όλα αυτά ποιος θα ήταν? Τι θα σας έφερνε ψυχική ηρεμία (εάν είναι αυτό που ζητάτε η ψυχική ηρεμία)?

Αξίζει να σημειωθεί ότι κάποιες φορές μπορεί από μόνοι μας να σαμποτάρουμε μια κατάσταση στην προσπάθειά μας να αποφύγουμε να εμπλακούμε σε κάτι που έχουμε εξιδανικεύσει για διάφορους λόγους , ίσως και από φόβο μην τελικά το χαλάσουμε αν πλησιάσουμε πολύ. Χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες για να δούμε τι μπορεί να ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση και από τις 2 πλευρές. Αυτό αξίζει να το διερευνήσετε  και με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου γιατί είναι πιθανόν να βρείτε κάποιο μοτίβο που μπορεί να διαπιστώσετε ότι χρησιμοποιείτε και σε άλλες περιπτώσεις  και ενδέχεται να αποτελεί εμπόδιο σε ό,τι θέλετε να πετύχετε στο μέλλον.

Έλενα Τσαμκόσογλου
Ψυχολόγος- Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
6972137475
Article Image cover fromhttp://www.depositphotos.com/

Σχετικά άρθρα