26 ετών. Καλημέρα σας!! Έχω ένα κοριτσάκι 5 χρονών… Το τελευταίο διάστημα θέλει να είναι συνέχεια στου μπαμπά της και στην μητέρα του πρώην συντρόφου μου… Οπότε πάω να τη πάρω κλαίει ουρλιάζει γατζωνεται πανω τους και δεν θέλει να ρθει μαζί μου.. Χθες την πήρα με το ζόρι από την πρώην πεθερά μου και με πήρε τηλέφωνο ο πρώην άντρας μου και η μικρή έκλαιγε και την άκουσε και ήρθε και την πήρε γιατί δεν ήθελε να την ακούει έτσι… Οπότε μου ζητούσε η μικρή να πάει στον μπαμπά της εγώ την άφηνα δεν είχα πρόβλημα να περνάει περισσότερο χρόνο μαζί του πέρα από αυτό που είχαμε συμφωνήσει όταν χωρίσαμε… Όλοι οι δικοί μου μου λένε ότι είναι λάθος να πηγαίνει εκεί το παιδί και να κάθεται και μια εβδομάδα και ότι στο τέλος δεν θα με θέλει εμένα καθόλου…στεναχωρήθηκα πολύ πρώτον που την πήρα με το ζόρι και έκλαιγε τόσο πολύ αλλά όλοι μου λένε ότι αυτό είναι το σωστό και ας κλαίει θα της περάσει… Δεν ξέρω τι να κάνω… Μήπως το παιδί μου όντως δεν θέλει να είναι μαζί μου γιατί δεν το κάνω ευτυχισμένο;
Στο ερώτημα σας απάντησε η Σοφία Αντύπα, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Καλησπέρα σας. Καταλαβαίνω πως οι αντιδράσεις της κόρης σας, σας προβληματίζουν και σας δημιουργούν μεγάλη αναστάτωση και άγχος. Η κόρη σας βρίσκεται στην ηλικία που δημιουργείται η ταύτιση με το ίδιο φύλο, επομένως, στην περίπτωση τη δική σας, καθότι είναι κορίτσι, η ταύτιση γίνεται μαζί σας. Κάτι όμως έχει δημιουργήσει αναστάτωση στην διαδικασία αυτην. Δεν είμαι σε θέση να σας απαντήσω τι την δημιούργησε καθώς χρειάζομαι παραπάνω πληροφορίες, για την μεταξύ σας σχέση, αλλά και για τη σχέση με τον πατέρα της. Αυτό όμως που μπορώ να σας πω είναι, ότι υπάρχει κάποιου είδους δυσκολία και χρειάζεται να ανακαλύψετε τι είναι αυτό που την απασχολεί και την στεναχωρεί τόσο πολύ. Ο απρόβλεπτος κάθε φορά, αποχωρισμός από τον πατέρα της είναι κάτι που ίσως δεν μπορεί να το διαχειριστεί. Αν είναι προσφάτως ο χωρισμός τότε χρειάζεται χρόνος για να το αποδεχτεί και βοήθεια από εσάς και τον πρώην σύντροφό σας. Το σημαντικό στους χωρισμούς είναι να υπάρχει πρόγραμμα στην καθημερινότητα του παιδιού και στον χρόνο που περνάει με τον κάθε γονιό διότι έτσι το παιδί νιώθει ασφάλεια. Το να ξέρει τι να περιμένει, και να είναι κατα κάποιον τρόπο προβλέψιμη η καθημερινότητα του, το βοηθάει ωστε να μην έχει διάχυτο άγχος, και να μπορεί να αναγνωρίζει (όσο αυτό είναι εφικτό σε αυτήν την ηλικία) τα συναισθήματα του. Είναι λοιπόν σημαντικό να ορίσετε ένα πρόγραμμα, και στη συνέχεια θα μπορούσατε να ζητήσετε και την γνώμη ενός ειδικού για την καλύτερη διαχείριση της κατάστασης, ώστε να μην δημιουργηθεί περαιτέρω δυσκολία στη μεταξύ σας σχέση, και στην ψυχική ανάπτυξη της κόρης σας.
