“Έχω 2 παιδιά, το ένα είναι 3,5 ετών και το άλλο 7 μηνών- Το μεγαλύτερο βγάζει επιθετική συμπεριφορά στο μωρό, πώς να το αντιμετωπίσω;”

02/08/2023
Ομάδα Σύνταξης
Real Life

Γεια σας έχω ένα παιδάκι 3,5 ετών κ ένα μωράκι 7 μηνών και τα δυο αγοράκια ο μεγάλος εδώ και τρεις μέρες βγάζει επιθετική συμπεριφορά στο μωρό. Το χτυπάει ξαφνικά, μπαίνει στο πάρκο και το κοπανάει πάνω στα παιχνίδια του και γελάει. Του εξηγώ με ωραίο τρόπο ότι δεν είναι σωστό αυτό αλλά δεν καταλαβαίνει και όλη μέρα ψάχνει ευκαιρία να χτυπήσει το μωρό. Δεν ξέρω πως να διαχειριστώ αυτή την συμπεριφορά τι θα μπορούσα ν κάνω;

Γράφει η ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια Σοφία Κουφοπούλου

Είναι φυσιολογικό με τον ερχομό του νέου μέλους στην οικογένεια το μεγαλύτερο παιδί να νιώσει το αίσθημα της ζήλιας, να νιώσει δηλαδή το φόβο ότι οι γονείς του αγαπούν περισσότερο τον αδερφό του. Είναι λογικό να αισθάνεται έτσι καθώς ένα βρέφος χρειάζεται περισσότερη φροντίδα ώστε να καλυφθούν οι βασικές του ανάγκες. Κάποια παιδιά εκδηλώνουν τη ζήλια με το να αποσυρθούν ή να παλινδρομήσουν και να συμπεριφέρονται σαν μικρότερα, ενώ άλλα υιοθετούν επιθετική συμπεριφορά.

Αυτό που θέλουν στην ουσία να κερδίσουν είναι η προσοχή των γονέων τους. Πολλές φορές όμως ο γονιός αναρωτιέται που κάνω λάθος. Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι η ζήλια είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα όπου νιώθει κάθε παιδί και δε μπορεί να αποφευχθεί. Η ένταση της εκδήλωσής της όμως εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως η ανοχή του παιδιού στη ματαίωση, η σχέση με τους γονείς του και οι αντιδράσεις των γονέων στις πρώτες εκδηλώσεις της ζήλιας του.

Καταλαβαίνω ότι έχετε αγωνία πως θα εξελιχθεί η σχέση μεταξύ των παιδιών, όμως χρειάζεται ψυχραιμία και συζήτηση κυρίως με το μεγαλύτερο παιδί. Εξηγήστε του ότι το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και έχει διαφορετικές ανάγκες, οπότε και διαφορετική φροντίδα από εσάς. Αφιερώστε χρόνο εναλλάξ στα δύο παιδιά, δίνοντας δηλαδή ξεχωριστό χρόνο στο καθένα και δείξτε την αγάπη και τη φροντίδα σας και στα δύο. Προσπαθήστε επίσης να αποφύγετε τη σύγκριση μεταξύ τους, καθώς το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και έχει τη δική του προσωπικότητα.

Δώστε χώρο στο μεγαλύτερο παιδί να εκφράσει αυτά που νιώθει ίσως μέσα από μία ζωγραφιά, μέσα από το παιχνίδι του και αποδεχτείτε το κάθε του συναίσθημα. Θέστε όμως όρια στις επιθετικές συμπεριφορές του και ξεκάθαρους κανόνες. Η παράβαση αυτών των κανόνων χρειάζεται να έχει σταθερές συνέπειες. Μην ξεχνάτε όμως να επιβραβεύετε και τη θετική του συμπεριφορά. Τέλος είναι βοηθητικό να αποδεχτούμε ότι θα υπάρχουν και οι ευχάριστες αλλά και οι πιο δύσκολες στιγμές στο μεγάλωμα των παιδιών. Στιγμές που νιώθουμε ότι τα καταφέρνουμε στο ρόλο μας ως γονείς, στιγμές που απογοητευόμαστε και προσπαθούμε ξανά να επικοινωνήσουμε με τα παιδιά.