Οι γονείς μου ελέγχουν την ζωή μου, με απέκοψαν από το αγόρι μου και με έστειλαν σε μια σχολή που δεν μου αρέσει. Πώς θα τους αντιμετωπίσω;

Είμαι 21 ετών. Καθώς είμαι αδύναμος χαρακτήρας δεν μπορώ να αντιμετωπίσω κάποια πράγματα τα οποία με έχουν φέρει σε ένα σημείο επικίνδυνο για την υγεία μου. Έχω τελειώσει το σχολείο το 2019 έδωσα πανελλαδικές δεν πέρασα εκεί που ήθελα και αποφάσισα να πάω τον Σεπτέμβριο του 2019 σε μια ειδικότητα στο ΕΠΑΛ στο υγείας καθώς όλα κυλούσαν όμορφα και ωραία ερωτεύτηκα και έτσι άφησα το σχολείο δεν πήγαινα όσο έπρεπε και έμεινα από απουσίες.

Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Η μητέρα μου, μου απαγόρευσε όλες τις εξόδους με έκλεισε μέσα, μου έκοψε το να μπορώ να παίρνω το ποδήλατο μου να πηγαίνω μόνη μου βόλτα και να μην μπορώ να βρω αγόρι. Και όλα αυτά προήλθαν από την σχέση που έκανα εκείνη την χρόνια επειδή αυτό το άτομο πίστευαν πως δεν είναι κατάλληλο για μένα ξέκοψα μαζί του.

Μετά από 2 χρόνια συνεχίζετε το ίδιο μαρτύριο για εμένα εγώ δεν έχω κάποια επαφή μαζί του πλέον με είχαν στείλει πέρυσι πάλι στο ΕΠΑΛ μια άλλη ειδικότητα αλλά δεν ήταν αυτό που αναζητούσα και έτσι δεν μου έκανε κέφι να πηγαίνω κ τις περισσότερες φορές έφευγα γιατί δεν μου άρεσε και δεν ήταν επιλογή μου αλλά επιλογή των γονιών μου.

Φέτος αφού τελείωσα αυτόν τον τομέα αποφάσισα να πάρω άλλη ειδικότητα τον τομέα υγείας και η μάνα μου δεν με αφήνει να πηγαίνω αλλά δεν είναι μόνο αυτό όλο αυτό με έχει πάρει από κάτω έχω φτάσει να ζυγίζω 35 κιλά δεν έχω όρεξη για φαγητό και ότι τρώω δεν μπορώ να το φάω πλέον. Με πιάνουν κρίσεις πανικού και ταχυπαλμίες.

Βγαίνω έξω και νιώθω πλέον ότι δεν με χωράει το να βγαίνω όπου πάω θα με πάει η ο αδελφός μου η  μητέρα μου δεν με αφήνει να ζήσω τίποτα πέρα από κάτι βόλτες με φίλες που με αφήνουν μια στο τόσο αλλά μόνο με παρακολούθηση. Κουράστηκα πολύ και δεν το κατανοούν να θέλω να πάω στην ειδικότητα στον τομέα υγείας να θέλω να μάθω και να μου κόβουν τα φτερά μου να μην έχω καθημερινότητα, να μην ζω πλέον.

Κλαίω μονίμως και πλέον αφού δεν τρώω καλά δεν μου απομένουν κ τόσες δυνάμεις γενικά δεν με ευχαριστεί τίποτα πλέον παρά μόνο να κοιμάμαι αλλά σχολείο θέλω να πάω και δεν μπορώ εξαιτίας της μητέρας μου, που θέλει πάντα να με ελέγχει και να με κρατάει σπίτι. Έχω αρρωστήσει πλέον και δεν βλέπω από πουθενά φως αυτήν την στιγμή βγαίνω έξω και οι παλμοί μ πλέον ανεβαίνουν 120. Όταν είμαι με τον αδελφό μου η την μητέρα μου κουράστηκα θέλω την ελευθερία μου και δεν την έχω. Τι μπορώ να κάνω γι’αυτό;

Γράφει ο ψυχολόγος- συνθετικός ψυχοθεραπευτής Σταύρος Ναούμ

Αγαπητή αναγνώστρια,

Όπως φαίνεται αντιμετωπίζεις μία πολύ δύσκολη κατάσταση μέσα στο οικογενειακό σου περιβάλλον, η οποία σου στερεί την ελευθερία λήψεως αποφάσεων και επιλογών για την ζωή σου.

Αυτοπροσδιορίζεσαι ως αδύναμος χαρακτήρας, διότι δυσκολεύεσαι να διαχειριστείς τις δυσκολίες τις καθημερινότητας σου, με αποτέλεσμα να μην καλύπτεις τις ανάγκες σου τόσο σε βιολογικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο. Αναφέρεσαι σε αρκετά θέματα που σε δυσκολεύουν και είναι λογικό να βρίσκεσαι σε αυτή την δυσάρεστη ψυχολογική κατάσταση, δίνοντας σου την αίσθηση ότι είσαι ανήμπορη να δράσεις και να αντιμετωπίσεις με σειρά προτεραιότητας τις ανάγκες και τις επιθυμίες σου.

 Είναι πολύ σημαντικό να δώσεις βαρύτητα στο γεγονός ότι πλέον δεν έχεις όρεξη να τραφείς και έχεις φτάσει στο σημείο να ζυγίζεις 35 κιλά. Προκειμένου να λάβεις άμεση φροντίδα μπορείς να απευθυνθείς σε κέντρα που άπτονται του θέματος των διατροφολογικών διαταραχών, ώστε να ξεπεράσεις ένα σημαντικό κίνδυνο που απειλεί άμεσα την υγεία σου.

Εν συνεχεία με την υποστήριξη ειδικών ψυχικής υγείας, θα μπορέσεις να ξεπεράσεις και να διαχειριστείς θέματα που αφορούν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις στην καθημερινότητά σου.

Ναούμ Σταύρος

Ψυχολόγος BSc(Hons),

Συνθετικός Ψυχοθεραπευτής

[email protected]

6942912988

Σχετικά άρθρα