Σύμφωνα με έρευνα του 2015 πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια ξοδεύτηκαν στην Αυστραλία για μη καλλυντικές επεμβάσεις, ένα αστρονομικό ποσό που προκαλεί έκπληξη.

Έκπληξη επίσης προκαλεί και η αλλαγή της εξωτερικής εμφάνισης των γυναικών, φαινόμενο το οποίο ολοένα και αυξάνεται. Παλιά οι γυναίκες δεν είχαν τα μέσα να αλλάξουν την εμφάνισή τους και αρέσκονταν σε αυτό που είχαν από την φύση τους. Σήμερα όμως οι αλλαγές που πραγματοποιούν οι γυναίκες είναι πολλές και σε πολλές περιπτώσεις μεγάλες, κάποιες μάλιστα φορές σε σημείο που τελικά παραμορφώνονται.

Ξοδεύουν χιλιάδες ευρώ σε επεμβατικές αλλά και μη επεμβατικές αισθητικές επεμβάσεις, με σκοπό να γίνουν τελικά ένας άλλος άνθρωπος. Πλέον μπορούν να αλλάξουν την όψη του προσώπου τους, να κάνουν λίφτινκ για να φαίνονται νεότερες, να προσθέσουν νούμερα στο στήθος τους, να εξαφανίσουν τα περιττά κιλά ακόμα και να αναπλάσουν τα γεννητικά τους όργανα. Αναρωτιόμαστε όμως τι είναι αυτό που κάνει τις γυναίκες να μην μοιάζουν με τίποτα στον πραγματικό τους εαυτό;

Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Πλαστικών Χειρουργών, οι πιο κοινές αισθητικές επεμβάσεις (επεμβατικές και ελάχιστα επεμβατικές) αναφέρονται εδώ με τα κοινά ή περιγραφικά τους ονόματα:

• Αυξητική ή μεγέθυνση στήθους (αυξητική μαστοπλαστική)
• Αφαίρεση εμφυτευμάτων στήθους
• Ανύψωση στήθους (μαστοπηξία) με ή χωρίς τοποθέτηση εμφυτεύματος
• Ανύψωση γλουτών
• Αναμόρφωση πηγουνιού, μάγουλου ή γνάθου (εμφυτεύματα προσώπου ή αύξηση μαλακών ιστών)
• Aιδοιοπλαστική
• Δερμοαπόξεση Ανόρθωση βλεφάρων (βλεφαροπλαστική)
• Lifting προσώπου (ρυτιδεκτομή)
• Ανύψωση μετώπου
• Αντικατάσταση ή μεταμόσχευση μαλλιών
• Αύξηση χειλιών
• Λιποαναρρόφηση (λιποπλαστική)
• Ανύψωση κάτω μέρους του σώματος
• Αναμόρφωση μύτης (ρινοπλαστική)
• Ανύψωση μηρών
• Πίεση κοιλιάς (κοιλιοπλαστική)
• Ανύψωση του άνω βραχίονα (βραχιοπλαστική)
• Ενέσεις μπότοξ
• Θεραπεία κυτταρίτιδας
• Χημικό ξεφλούδισμα
• Ενέσεις κολλαγόνου ή λίπους (αναζωογόνηση προσώπου)
• Αναζωογόνηση δέρματος με λέιζερ
• Θεραπεία φλεβών ποδιών με λέιζερ

Υπάρχουν γυναίκες που αρέσκονται στο να πειραματίζονται με την εμφάνισή τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, μπορεί η πλαστική να είναι και χρήσιμη, όταν πρόκειται να δώσει σε μία γυναίκα την αυτοπεποίθησή της πίσω. Έχουμε δει παραδείγματα γυναικών που παραμορφώθηκαν μετά από κάποιο ατύχημα και απευθύνονται σε έναν πλαστικό για να αλλάξουν την εξωτερική τους εμφάνιση.

Η εμμονή του να είσαι ωραία και στην ευαίσθητη περιοχή

Από την άλλη πλευρά συναντάμε και γυναίκες που απλώς θέλουν να αγγίξουν την τελειότητα και καταλήγουν να προσέχουν και την λεπτομέρεια. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η αιδοιοπλαστική, με την οποία οι γυναίκες επιλέγουν να διορθώσουν ή αλλιώς να συσφίξουν τα χείλη του αιδοίου τους, όταν παρατηρείται υπερτροφία λόγω του τοκετού, της φυσικής γήρανσης ή ακόμα και εξαιτίας κάποιας γενετικής προδιάθεσης.

Παρόλα αυτά οι πέντε κυριότερες επεμβάσεις που επιλέγει το γυναικείο φύλο είναι η πλαστική στήθους, η λιποαναρόφηση, η πλαστική μύτης, η ανόρθωση προσώπου και ανόρθωση των γλουτών.

Πόσες επεμβάσεις μπορεί να κάνουν τον χρόνο;

O αριθμός μπορεί να σας εκπλήξει, διότι τα στοιχεία λένε πως μία γυναίκα μπορεί να κάνει πάνω από 5 πλαστικές επεμβάσεις το χρόνο, ειδικά όταν θέλει συνεχώς να βελτιώνει το οπτικό αποτέλεσμα της κάθε επέμβασης. Χιλιάδες επίσης είναι τα ευρώ που ξοδεύονται καθώς πρόκειται για ένα ακριβό άθλημα, που κάθε χρόνο δίνει και νέες δυνατότητες στις υποψήφιες πελάτισσες

Γιατί οι γυναίκες δεν αγαπάνε τον πραγματικό τους εαυτό;

Στην εποχή της τεχνολογίας και της γρήγορης εξέλιξης η επικοινωνία των ανθρώπων έχει επηρεαστεί και έχει περιοριστεί στην επικοινωνία πίσω από την οθόνη. Ακόμη και το φλερτ γίνεται πλέον ως επί το πλείστον μέσω των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης. Γενικότερα η εικόνα παίζει τεράστιο ρόλο στο πως θα μας δούνε οι άλλοι, οπότε φροντίζουμε πάντα να είναι τέλεια και αψεγάδιαστη Ίσως να παίζει και αυτό ρόλο στο πόσο έχει αλλάξει η αίσθηση των γυναικών για την εικόνα τους.

Καθρέφτη καθρεφτάκι μου ποια είναι η πιο όμορφη στον κόσμο;

H γυναίκα έχει μάθει πως πρέπει να είναι πάντα στην εντέλεια, πανέμορφη και όμορφα ντυμένη. Ξέρει πως η κοινωνία δεν της επιτρέπει να είναι ποτέ χαλαρή και απεριποίητη, γιατί αλλιώς θα θεωρηθεί πως δεν προσέχει τον εαυτό της και θα κακοχαρακτηριστεί. Έτσι κάνει ό, τι μπορεί για να μοιάζει πάντα σαν βγαλμένη από παραμύθι. Προσπαθεί τόσο πολύ να γίνει όμορφη ώστε καταλήγει να κάνει αχρείαστα πράγματα. Προσπαθώντας να εντυπωσιάσει και να κάνει τους άντρες να την προσέξουν είναι διατεθειμένη να υποβληθεί σε σειρά πλαστικών αισθητικών επεμβάσεων για να μειώσει τον ανταγωνισμό και να ξέρει πως είναι η ωραιότερη από όλες τις άλλες.
Μήπως όμως πίσω από αυτά τα απλουστευμένα αίτια κρύβεται μία πιο σοβαρή ψυχική πάθηση;

Σωματική δυσμορφική διαταραχή

Οι ανησυχίες για το πώς φαινόμαστε είναι το κυριότερο κίνητρο για την αναζήτηση αισθητικών επεμβάσεων κάθε είδους. Αυτές οι ανησυχίες επικεντρώνονται συνήθως στα μέρη του σώματος όπου επιδιώκεται η αισθητική παρέμβαση, όπως είναι για παράδειγμα η μύτη για ρινοπλαστική.

Οι σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την εικόνα του σώματος είναι βασικό χαρακτηριστικό πολλών παθήσεων ψυχικής υγείας. Η πιο διαδεδομένη σε άτομα που αναζητούν αισθητικές επεμβάσεις χωρίς κάποιο προφανή λόγο, είναι η σωματική δυσμορφική διαταραχή. Περίπου το 1-3% των ανθρώπων θα παρουσιάσουν σωματική δυσμορφική διαταραχή, αλλά σε πληθυσμούς που αναζητούν την αισθητική χειρουργική, αυτό αυξάνεται στο 16-23%.

Η σωματική δυσμορφική διαταραχή περιλαμβάνει μια ενασχόληση ή εμμονή με ένα ή περισσότερα αντιληπτά ελαττώματα στη εξωτερική εμφάνιση που δεν είναι ορατά στον κόσμο ή ακόμα φαίνονται τόσο ασήμαντα για άλλους ανθρώπους, που ούτε καν θα τα πρόσεχαν. Τα άτομα αυτά διακατέχονται από μεγάλη αγωνία για τα «ελαττώματα» αυτά και αναπτύσσουν επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές σχετικά με την εμφάνισή τους.

Τι απασχολεί τα άτομα με δυσμορφική διαταραχή;

Πιο συγκεκριμένα τα άτομα που πάσχουν από δυσμορφική διαταραχή κοιτάζονται υπερβολικά πολύ στον καθρέφτη και ελέγχουν τα μέρη του σώματός τους αλλά και το πρόσωπό τους ή ακόμα συνηθίζουν να συγκρίνονται με άλλα άτομα. Τους απασχολεί έντονα πόσο ωραίοι είναι σε σχέση με κάποιον άλλον από το περιβάλλον τους, και όχι αν οι ίδιοι νιώθουν καλά με τον ευατό τους.

Αυτές οι ανησυχίες είναι δυνατό να έχουν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή του ατόμου. Μερικοί άνθρωποι μάλιστα είναι πολύ στενοχωρημένοι για να φύγουν από το σπίτι τους ή ακόμη και να κάνουν απλά πράγματα, όπως να βρεθούν με μέλη της οικογένειάς τους από φόβο μήπως τους δουν οι άλλοι.

Καθώς η αγωνία που σχετίζεται με τη σωματική δυσμορφική διαταραχή προέρχεται φαινομενικά από προβλήματα σωματικής εμφάνισης, είναι πολύ πιο πιθανό κάποιος με σωματική δυσμορφική διαταραχή να εμφανιστεί σε μια αισθητική κλινική για θεραπεία παρά σε μια κλινική ψυχικής υγείας.

Το πρόβλημα είναι πως όσες αισθητικές παρεμβάσεις συνήθως κάνει το άτομο τόσο πιθανό είναι να αισθάνεται το ίδιο ή ακόμα και χειρότερα μετά τη διαδικασία. Είναι επίσης πολύ σύνηθες τα άτομα αυτά να μην ευχαριστιούνται με το αποτέλεσμα και να αναζητούν συνεχώς όλο και περισσότερες αισθητικές επεμβάσεις στην προσπάθεια να βελτιώσουν την εξωτερική τους εμφάνιση.

Η δυσμορφική διαταραχή είναι λόγος να μην κάνετε αισθητικές παρεμβάσεις

Οι ασθενείς με σωματική δυσμορφική διαταραχή είναι επίσης πιο πιθανό να κινηθούν νομικά εναντίον του θεράποντος ιατρού τους, αφού πιστέψουν ότι το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που ήθελαν στην πραγματικότητα. Για αυτούς τους λόγους, η σωματική δυσμορφική διαταραχή θεωρείται γενικά από τους επαγγελματίες υγείας ως «κόκκινη σημαία» ή αντένδειξη (λόγος για να μην υποβληθείτε σε ιατρική διαδικασία) για αισθητικές επεμβάσεις.

Ωστόσο, αυτό δεν είναι απολύτως σαφές. Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με σωματική δυσμορφική διαταραχή μπορούν να βελτιώσουν τα συμπτώματά τους μετά από αισθητική παρέμβαση, αλλά η εμμονή μπορεί απλώς να μετακινηθεί απλώς σε άλλο μέρος του σώματος.

Τι γίνεται με άλλες παθήσεις ψυχικής υγείας;

Η σωματική δυσμορφική διαταραχή είναι μακράν η πιο καλά μελετημένη διαταραχή σε αυτόν τον τομέα, αλλά δεν είναι η μόνη πάθηση ψυχικής υγείας που μπορεί να σχετίζεται με την θέληση των ανθρώπων να υποβάλλονται σε σειρά αχρείαστων αισθητικών επεμβάσεων για να βελτιώσουν την φαινομενικά καλή τους εικόνα.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση, τα ποσοστά κατάθλιψης (5-26%), άγχους (11-22%) και διαταραχών προσωπικότητας (0-53%) σε άτομα που αναζητούν αισθητική επέμβαση μπορεί να είναι υψηλότερα από το γενικό πληθυσμό (που εκτιμάται να είναι 10%, 16% και 12% αντίστοιχα).

Εκτός από τη σωματική δυσμορφική διαταραχή, η έρευνα που διερευνά άλλες καταστάσεις ψυχικής υγείας είναι περιορισμένη. Αυτό μπορεί απλώς να οφείλεται στο γεγονός ότι η εστίαση στην εικόνα του σώματος βρίσκεται στον πυρήνα της σωματικής δυσμορφικής διαταραχής, γεγονός που την καθιστά λογική εστίαση για την έρευνα της αισθητικής χειρουργικής σε σύγκριση με άλλους τύπους ψυχιατρικών διαταραχών.

Πόσο σημαντική είναι η αξιολόγηση από τον γιατρό

Στην ιδανική περίπτωση, όλοι οι αισθητικοί χειρουργοί και οι επαγγελματίες θα πρέπει να λαμβάνουν επαρκή εκπαίδευση ώστε να μπορούν να διεξάγουν μια σύντομη αξιολόγηση ρουτίνας όλων των υποψήφιων ασθενών. Όσοι έχουν σημάδια που δείχνουν ότι είναι απίθανο να αποκομίσουν ψυχολογικό όφελος από τη διαδικασία θα πρέπει να υποβληθούν σε περαιτέρω αξιολόγηση από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας πριν υποβληθούν στη διαδικασία να αλλάξουν κάτι επάνω τους.

Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια εις βάθος κλινική συνέντευξη σχετικά με τα κίνητρα του υποψηφίου και την επιλογή του να παρέμβει ώστε να διορθώσει την εμφάνισή του και τη συμπλήρωση μιας σειράς τυπικών ερωτηματολογίων που θα αξιολογήσουν την σταθερότητα της ψυχικής υγείας του υποψηφίου.

Εάν ένα άτομο διαπιστωθεί ότι έχει πρόβλημα ψυχικής υγείας στη διαδικασία αξιολόγησης, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας θα συνιστούσε να μην συνεχιστεί η διαδικασία. Μπορούν να προτείνουν μια πορεία ψυχολογικής θεραπείας για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και στη συνέχεια να υποβληθούν στην αισθητική διαδικασία. Οι κατευθυντήριες οδηγίες λένε ότι η αξιολόγηση πρέπει να πραγματοποιείται εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο ασθενής έχει «σημαντικά υποκείμενα ψυχολογικά προβλήματα».

Αυτό σημαίνει ότι βασιζόμαστε στο ότι ο γιατρός είναι ικανός να ανιχνεύσει τέτοια ζητήματα όταν μπορεί να έχει λάβει μόνο βασική ψυχολογική εκπαίδευση στην ιατρική σχολή και όταν η επιχείρησή του μπορεί να επωφεληθεί από τη μη παρακολούθηση τέτοιων διαγνώσεων.

Σε τελική ανάλυση, καθώς οι επαγγελματίες υγείας που ασχολούνται με τέτοιου είδους αισθητικές επεμβάσεις αποφασίζουν να αναλάβουν ασθενείς που αναζητούν θεραπεία για ψυχολογικούς και όχι ιατρικούς λόγους, πρέπει να έχουν την ευημερία του ασθενούς σε προτεραιότητα, τόσο λόγω επαγγελματικής ακεραιότητας όσο και για να προστατευθούν από νομικές ενέργειες. Η υποχρεωτική αξιολόγηση όλων των ασθενών που αναζητούν οποιοδήποτε είδος αισθητικής επέμβασης θα βελτίωνε πιθανότατα την ικανοποίηση των ασθενών συνολικά.