“Χαίρεται.Είμαι γυναίκα ετών 42, παντρεμένη και μαμά δύο παιδιών 10+8 ετών. Προέρχομαι από μια συντηρητική οικογένεια. Έκανα πρώτη φορά σχέση ολοκληρωμένη ,στα 23 μου με τον άντρα που παντρεύτηκα. Δεν ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά τον ερωτεύτηκα και πλέον τον αγαπώ και δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου, μακριά του. Είναι υπέροχος άνθρωπος , σύζυγός και πατέρας.

Το πρόβλημα μου είναι στο ερωτικό κομμάτι. Όλα αυτά τα 17 χρόνια, δεν έχω καταφέρει να έρθω σε οργασμό μαζί του. Άπειρη στην αρχή, το είχα συζητήσει με μια ξαδέλφη μου και μου είχε πει να δώσω χρόνο, μέχρι να δω τι μου αρέσει και να βρω τα κουμπιά μας. Δεν το παραδέχτηκα ποτέ στον ίδιο και από το άγχος μου, μην τον απογοητεύσω, ξεκίνησα να προσποιουμαι. Ο ίδιος κάποιες φορές ολοκλήρωνε πριν “από εμένα” μου ζητούσε συγγνώμη (δεν έχει θέμα με πρόωρη εκσπερμάτωση) και δεν έμπαινε στην διαδικασία να με βοηθήσει να ολοκληρώσω.

Στοματικό έρωτα δεν κάνει, δύο φορές όλες και όλες για πολύ λίγο, τόσο που να μην το καταλάβω καν. Ακομα και αν με χαϊδεύει νιώθω νεκρή την περιοχή και ενώ σωματικά υγραινεται δεν νιώθω ερεθισμο. Να σημειώσω ότι μόνη μπορώ να ολοκληρώσω άνετα και πλέον μόνο έτσι βρίσκω ικανοποίηση. Πολλές φορές τον έχω δει να βλέπει κρυφά πορνό και να αυτοϊκανοποιειται και εγώ να κλαίω πίσω από την πόρτα, ανικανοποίητη και διψασμένη. Το συγκεκριμένο το συζήτησα μαζί του (ότι ξέρω τι κάνει και ότι έχω και εγώ ανάγκες) και απάντηση δεν πήρα παρά μόνο ένα σκυμμένο κεφάλι.

Μέσα λοιπόν από όλη αυτή την πίεση και την ανάγκη για να γνωρίσω τον έρωτα, κατέληξα στο sexting. Μέσω των social γνώρισα έναν παντρεμένο. Με είδε, του άρεσα και μου έστειλε κάποια μηνύματα (λουλούδια κ μια καλημέρα). Στην αρχή δεν τα είχα δει, όταν μετά από καιρό τα είδα, χωρίς να το σκεφτώ και χωρίς να έχω κάποια διάθεση για κάτι πονηρό, απάντησα καλημέρα. Τοτε ξεκίνησαν όλα. Στην αρχή φιλικά μετά ήρθε το φλερτ και αργότερα οι αποκαλυπτικές φωτογραφίες και το sexting. Συζητουσα μαζί του τα άγχη του γάμου μου πάνω στο ερωτικό κομμάτι.

Τύψεις; άπειρες αλλά η γυναίκα μέσα μου ούρλιαζε και αυτός ήταν ένας τρόπος να την ηρεμήσω, να την επιβεβαιώσω να την κάνω να νιώσει γυναίκα. Μεχρι σήμερα, 8χρονια μετά, μιλάμε δεν κάνουμε sexting από επιλογή μου αλλά αισθανόμαστε πολύ κοντά ίσως ερωτευμένοι θα έλεγα. Με πίεζε να βρεθούμε, αλλά δεν τολμώ , γιατί δεν μπορώ να το κάνω αυτό στον άντρα μου. Νιωθω φθηνή αλλά λιώνω για να ανακαλύψω τον έρωτα, να μην γίνεται η πράξη μόνο για να ολοκληρώσει ο άλλος, αλλά να κοιτάξει και τα δικά μου θέλω.

Ποναω πολύ γιατί το πρέπει μου είναι εντελώς αντίθετο με το θέλω μου.

Στο ερώτημά σας απάντησε η Ειρήνη Κλησιάρχη, ψυχολόγος

Αγαπητή αναγνωστρια,

Πραγματικά έχετε τόσα πολλά συναισθήματα! 

Και τα συναισθήματα έχουν πάρει πολύ χώρο μέσα σας! Το ίδιο νιώθω και από την πλευρά του συζύγου σας! 

Αυτό που φαίνεται από τα γραφόμενα σας, είναι ότι ουσιαστική και ανοιχτή συζήτηση δεν έχετε κάνει ακόμη!

 Ίσως αυτό που ξεκινάτε να συζητήσετε μπερδεύεται με θυμό, ντροπή και ενοχές! Και σημειώστε ότι και οι δύο έχετε κοινά συναισθήματα!

Μια συζήτηση χωρίς φόβο, με ειλικρίνεια και καλή διάθεση είναι το πρώτο βήμα! 

Στη συνέχεια και εφόσον έχετε προσπαθήσει να έρθετε πιο κοντά σαν ζευγάρι ( πχ να κάνετε εξόδους οι δυο σας, να ενθαρρύνετε ο ένας τον άλλον για συζήτηση, να γελάσετε μαζί, να θυμηθείτε τι σας ένωσε) και δεν αλλάζει κάτι, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε ψυχολόγο/ψυχίατρο που ασχολείται με το συγκεκριμένο πεδίο. 

Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ακόμη πεποιθήσεις, σκέψεις και απαγορευμένα συναισθήματα επηρεάζουν σε πολλούς τομείς!

Πιστεύω ότι το προβλήμα που αντιμετωπίζετε θέλετε να το επιλύσετε, αλλά με το να συνομιλείτε με κάποιον άλλον απλά σας αποπροσανατολίζει από το στόχο σας! 

Ειρήνη Κλησιαρχη, Ψυχολόγος