Η αιμομιξία αποτελεί ένα από τα πιο κοινά πολιτιστικά ταμπού, τόσο στα σημερινά έθνη όσο και σε πολλές κοινωνίες του παρελθόντος και είναι δύσκολο να οριστεί, καθώς διαφέρει από πολιτισμό σε πολιτισμό. Οι αντιλήψεις για την αιμομιξία ποικίλλουν μεταξύ των κοινωνιών και ο βαθμός του ταμπού γύρω από την αιμομιξία -για να μην αναφέρουμε και τις νομικές επιπτώσεις- εξαρτάται κατά πολύ από το πού βρισκόμαστε. Σε ορισμένους πολιτισμούς (και εποχές), ο γάμος με τον πρώτο σας ξάδερφο είναι μια απολύτως αποδεκτή πράξη.
Στο μεγαλύτερο όμως ποσοστό των περιπτώσεων η αιμομιξία είναι ένας τύπος σεξουαλικής κακοποίησης που μπορεί (αλλά όχι πάντα) να περιλαμβάνει σεξουαλική επαφή, ακατάλληλες πράξεις ή κατάχρηση εξουσίας με βάση τη σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ συγγενών εξ αίματος. Το σημαντικότερο που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι η αιμομιξία είναι μια μορφή σεξουαλικής κακοποίησης. Ως τέτοια, είναι ιδιαίτερα επιζήμια για την ψυχολογία ενός παιδιού και πολύ συχνά οδηγεί σε παρατεταμένη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD).
Σύμφωνα με έρευνα η αιμομιξία και η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών παίρνουν πολλές μορφές και μπορεί να περιλαμβάνουν προκλητική γλώσσα, φιλιά, κοιτάγματα και χαϊδέματα καθώς και την ίδια τη σεξουαλική επαφή. Επειδή η τελευταία επιτυγχάνεται συχνά χωρίς εμφανή σωματική βία, μπορεί να μην υπάρχουν έκδηλα σημάδια σωματικής βλάβης.
Η αιμομιξία είναι μια ιδιαίτερα κατακριτέα μορφή κακοποίησης, όχι μόνο επειδή προκαλεί ντροπή και στιγματίζει το θύμα, αλλά επειδή συγκεκριμένα αυτός ο τύπος σεξουαλικής κακοποίησης πλήττει ανεπανόρθωτα τα νεαρά θύματα, διαρρηγνύοντας παράλληλα και τους δεσμούς της οικογένειας. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μεγάλη σύγχυση στα παιδιά που έχουν διδαχθεί να είναι επιφυλακτικά με τους ξένους, αλλά να εμπιστεύονται την οικογένεια. Επειδή βρίσκονται στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης των αξιών και της εμπιστοσύνης τους, η προδοσία της αιμομιξίας μπορεί να προκαλέσει πλήρη σύγχυση ή ακόμη και μόνιμη βλάβη στην ευαίσθητη ψυχή ενός παιδιού, διότι δεν θα μπορεί να εμπιστευτεί κανένα άνθρωπο πια.
Στατιστικά στοιχεία
Τα στατιστικά στοιχεία σχετικά με την αιμομιξία είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστούν, επειδή οι περισσότερες περιπτώσεις αιμομιξίας δεν αναφέρονται ποτέ λόγω του έντονου επιπέδου ντροπής που συνδέεται με αυτό το είδος σεξουαλικής κακοποίησης. Εκτός από την εσφαλμένη ντροπή και ενοχή που συχνά αισθάνονται τα θύματα αιμομιξίας, υπάρχει αυξημένη πίεση να το κρατήσουν μυστικό λόγω του φόβου μήπως διαταράξουν τη δυναμική της οικογένειας ή μήπως βιώσουν την ευθύνη ή το θυμό από άλλα μέλη της οκογένειας. Επίσης, πιστεύεται ότι η πιο κοινή μορφή αιμομιξίας συμβαίνει μεταξύ ηλικιωμένων ανδρών συγγενών και νεότερων γυναικών.
Πώς εκδηλώνεται το μετατραυματικό στρες μετά από αιμομιξία
Το μετατραυματικό στρες ως αποτέλεσμα της αιμομιξίας μπορεί να οδηγήσει σε μια ποικιλία μηχανισμών αντιμετώπισης, όπως:
Αυτοτραυματισμοί
Χρηση ουσιών
Διατροφικές διαταραχές
Αντικοινωνικότητα
Έλλειψη ηθικών φραγμών
Πώς να χειριστείτε μια ύποπτη περίπτωση αιμομιξίας
Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε όταν αντιμετωπίζετε μια περίπτωση αιμομιξίας (ειδικά αν το θύμα είναι οικείο σας ή είστε εσείς) είναι ότι η ντροπή και η ενοχή δεν είναι λύση. Η μεγαλύτερη άμεση βοήθεια που μπορείτε να προσφέρετε σε ένα θύμα αιμομιξίας είναι να ακούσετε με σεβασμό και συμπόνια… και πίστη. Με άλλα λόγια, το πρώτο βήμα είναι πάντα να πιστέψουμε το θύμα, να το ακούσουμε και να του προσφέρουμε ψυχολογική υποστήριξη καθώς χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και υπομονή για να επουλωθούν τα τραύματα που έχει αποκτήσει από αυτή τη φρικτή διαδικασία.
